Wandering Spirits Forum

Voordat ik hier begin wil ik zeggen, dat ik ieder zijn/haar omgang met zijn/haar gevoelens respecteer. Het hebben en accepteren van je gevoelens kan al heftig zijn. Het kan nog veel moeilijker zijn deze gevoelens naar buiten te brengen. (Ik zou het zelf niet weten. Ik heb ze nog maar pas geaccepteerd en nog aan bijna niemand verteld)

Ik wil het hier hebben over de openheid van BDSM. Zoals ik in het topic 'VSSM Noord' heb genoemd, kreeg ik daar het gevoel dat we met z'n allen ons verborgen voor de rest van de wereld (misschien ligt dit ook wel aan mij hoor). Ik ben echt NIET exhibitionistisch en wil ook niet te koop lopen met mijn gevoelens, maar ik wil ze ook niet voor de rest van mijn leven verborgen houden. Seks (en aanverwante onderwerpen) is zowiezo al vaak een taboe en bdsm is ook nog eens taboe -> een taboe in een taboe. Dit maakt het volgens mij nog moeilijker.

Een ideale werled zou voor mij zijn: een wereld waar BDSM geaccepteerd word en ook niet van opgekeken word (dus ook niets specials van gemaakt wordt). Sommige mensen doen eraan, andere mensen vinden het niets. Als er aan de bar een loze grap wordt gemaakt met iets van: "de zweep d'rover" zou ik zo graag ongegeneerd "ja, geil!" willen kunnen zeggen. En dan als reactie niet meer dan een lach en misschien een begrijpend knikje.

Al heb ik nog niet eens een keer gespeeld, ik wil dit eigenlijk naar buiten brengen naar familie en vrienden. Ik wil ze niet shockeren, maar ik zou graag willen dat ze accepteren dat dit een deel is van wie ik ben. Ik wil niet meer liegen over waar ik heen ga op bepaalde dagen.
Al heb ik dat nog maar twee keer moeten doen, het voelt niet goed.

Wat mijn vraag(en) eigenlijk is(zijn): Hoe gaan jullie om met je omgeving en je BDSM-gevoelens? Wie heb je het verteld en waarom? Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Ik weet dat hier ook wat over staat op de site zelf en dit wordt vast een keer in de zoveel tijd gevraag, maar ik vraag het toch weer. Ook heb ik hier vast uitspraken gedaan waar mensen het niet mee eens zijn, maar dat wil ik dan ook graag weten en waarom.
Ik hoop dat uit deze chaos (wat mijn gedachten zijn) iets uit valt op te maken.

Feit is nou eenmaal dat BDSM niet zomaar geaccepteerd word en dat het een taboe betreft.
Ook is het gewoon zo dat je mensen gaat shockeren als je je voorkeuren blootlegt. Misschien zelfs wel tot op een punt dat ze je niet meer willen zien.
Dat is heel spijtig en kortzichtig van die mensen, maar het zij zo. En sommige mensen zullen hun schouders ophalen en weer anderen kunnen niet meer ophouden met vragen stellen.

Sommige SM'ers kiezen ervoor om hun voorkeuren zoveel mogelijk "geheim" te houden... Vanwege kinderen, vanwege familie, maar misschien ook wel om anderen geen kopzorgen te geven.
Anderen treden ermee in de openbaarheid. Waardoor er dus soms een groepje ontstaat die hun uitkotst.
Wil je echt "uit de kooi"-komen, dan bereid je maar voor op kritiek.... Moeilijke gesprekken en veroordelingen, heel vervelend, maar wel waar.

Maar wat ik vooral wil zeggen is:
Sommige mensen (best veel heb ik soms het idee) vinden BDSM een slechte/ vieze bezigheid en willen er niets mee te maken hebben.
Op straat kun je niet weten wie het OK vinden en wie niet. Sociaal acceptabel gedrag is dus wel fijn.
Natuurlijk vind ik dat je best een leren broek mag dragen als dat jouw kink is... MAAR keihard je sub in het gezicht meppen in een drukke winkelstraat of kroeg.... Nee. Natuurlijk niet. Dat is niet sociaal accepteerbaar.

Geeft het een beetje antwoord op je stelling/ vraag?

hmmtja.. 'sex' is op zich geaccepteerd.. en toch zonderen we ons daar toch ook liever voor af
(gemiddeld gezien)
dus .. tja.. 'openheid'.. je 'verstoppen' ..ik denk dat ik je kan volgen, maar volgens mij zie je't op't moment meer als probleem dan't zou moeten zijn

overigens heb je vast veel aan draadjes als:
(Hoe) vertel je je omgeving over BDSM? En wat is de reactie?

.. en toen verwachtte ik nog een paar draadjes die blijkbaar de forum crash niet overleefd hebben

misschien heb je hier nog wel iets aan:
terug naar 'nilla blues

(scheelt veel mensen herhalen)

Mijn ervaringen met het naar buiten brengen dat ik bdsm-er ben, zijn helemaal niet zo negatief. Mijn werkgevers hebben het bijna altijd geweten, mijn collega's ook, mijn familie is deels op de hoogte, mijn vriendenkring helemaal, mijn kinders weten het vanaf dat ze ongeveer jaar of 15 waren en eerlijk gezegd heeft me dat maar 1 afwijzing gekost. Het is voor mij een te groot, te belangrijk deel van wie/wat ik ben om er over te zwijgen of stiekem over te doen.

DIt betekent niet dat ik het bij de eerste kennismaking meteen maar op tafel gooi, maar zodra gesprekken iets dieper gaan dan: 'hoe was jouw weekend- rustig - ok, dan gaanwe nu aan het werk' komt het meestal wel ter sprake. Ook wel door opmerkingen van collega's.. zoals bijvoorbeeld wat jij idd ook zei 'de zweep erover'. Ik zeg dan idd.. 'ja graag... is mijn dag ook weer goed'.

Dit resulteerde overigens in dat mijn (ex-) werkgever me uitnodigde om met hem mee te gaan naar de dierenwinkel, nu heeft hij een blindegeleidehond, dus dat klonk me niet zo vreemd in de oren, maar toen hij zei dat we daar even een groot kussen gingen halen voorop kantoor, zodat ik daar tenminste ook mijn plekje had...moest ik er toch wel om lachen. Of die keer dat bij andere werkgever alle collega's om de beurt bij baas op kantoor moesten komen en uitbrander kregen, ik zat te wachten op mijn beurt, maar niks.. baas kwam kantoor uit en zei tegen mij: 'nee jij niet.. jij geniet er te veel van als je op je flikker krijgt, dus heeft geen nut' .

Kortom.. ja, ik vertel wel wie of wat ik ben en/of doe in mijn vrije tijd. NIet tot in details, want ook voor mij geldt dat niet iedereen hoeft te weten wat ik 'in mijn slaapkamer doe', maar ik vind het wel prettig om ook op werkvloer of bij anderen over huis, te kunnen zijn wie ik ben, en het heeft me zelden problemen opgeleverd, als je mer maar tactvol en respectvol mee om kunt gaan en je kunt aanpassen aan de omstandigheden (dus geen uitgebreide gesprekken als er kleine kids in de buurt zijn, of als er meerdere mensen bij zijn die er niets van (willen) weten e.d.)

Hier ook eigenlijk heel beperkt negatieve reacties.. en zeker geen afwijzingen!

Mijn ouders weten het allebei, mijn moeder reageerde wat moeilijk op het idee dat ik een soort van tpe had.. maar mn moeder is gewoon moeilijk dus dat telt niet.
Mijn zusje weet het, die val ik er niet te veel mee lastig, ze snapt het niet en wil er ook niks mee van doen hebben.. prima..

Mijn vrienden weten het allemaal.. en zoals phedre al zei.. dat levert juist een enorm stuk aan vertrouwen en wederzijds respect op.. en natuurlijk humoristische situaties..
vriendin 1: "Ow sorry tippi.. ik was aan je haar aan he trekken"
tippi:"Ja.. geeft niet, ik ben het gewend"
vriendin 2: "ja, ze is maso.. vind ze lekker!"

Met een deel van mijn vrienden bleek ik daarnaast nog enorm mazzel te hebben.. die doen het ook/ vinden het intressant! Op het vorige next feestje had ik zelfs een van mn beste vriendinnetje mee gesleept!

Op mijn werk ben ik er iets minder open over.. ik geef wel eerlijk antwoord als er naar gevraagt wordt maar begin er niet over uitmezelf.. ze waren al genoeg in shock toen bleek dat mijn vriendje 10 jr ouder is dan ik.. mafketels! haha

Ik vind het heerlijk dat iedereen, vooral mijn vrienden, ervan weten.. ik kan gewoon mezelf zijn.. als ik ergens mee zit kan ik het zeggen.. als ik stuiter snappen ze wat er aan de hand is.. en als een spel heftig is geweest kunnen ze ook gewoon makkelijker met me omgaan.

lil' Wiz schreef: Toch is er nog een ding wat mij wel steekt. Deze bijeenkomst was ergens in the middle of nowhere en ik hoorde van de bijeenkomst in Zwolle dat het adres niet eens zomaar word vrijgegeven (ivm de aard van de bijeenkomst?). Dit soort bijeenkomsten en daarmee eigenljk ook wij (ik bedoel sadisten/masochisten/mensen met afwijkende gevoelens) worden in het verdomhoekje geduwd. Ik weet niet of andere mensen dat juist prettig vinden, maar dat steekt mij wel een beetje. Ik ben nog maar aan het verkennen, maar ik weet nu wel dat het voor mij heel echt is. Het is deel van mij en ik wil dit eigenljk niet meer onder stoelen en banken steken (of hoe het spreekwoord ook maar gaat).
Ik zal hier een apart topic over openen, maar ik wil hier toch nog even kwijt, dat deze dag een beetje voelde alsof we met z'n allen ons maar verstopten voor de rest van de wereld. Ik ben zelf totaal niet exhibitionistisch, maar dit stak mij toch wel.

Ik haal even dit stukje er uit van je post in de agenda.

Er zijn ook veel locaties die wel heel toegankelijk zijn, die midden in een woonwijk of in een uitgaansgelegenheid zitten. De fysieke locatie in Zwolle is erg afgelegen als ik het goed begrijp? Ik denk dat dat niet zo zeer met de bdsm te maken heeft als wel met budgetten, ruimte en beschikbaarheid.

Trouwens, ook veel meets van niet bdsm forums zijn vaak gesloten. Dat je pas na het aanmelden hoort waar het is. Zal wel met groepsgevoel te maken hebben. De pub meetings in Utrecht en Den Haag zijn gewoon met plaats en locatie genoemd op het internet.

Verder zijn inderdaad de draadjes die JJV kopieerde wel interesant om te lezen.

Heb zelf ook geen slechte ervaring met 'uit de kooi komen' (een kast is ook maar saai tenslotte'

lil' Wiz schreef:Ik wil ze niet shockeren, maar ik zou graag willen dat ze accepteren dat dit een deel is van wie ik ben.

Hmm...zoals intussen meermaals gezegd is, zijn mensen tegenwoordig niet zo snel geshockeerd door BDSM-ers. Maar anderzijds is een shock iets dat je nooit met 100% zekerheid kan vermijden. Er zijn gewoon mensen die niet willen dat je bent wie je bent...al zien zij dat natuurlijk anders.

Maar die ideale wereld...nou...die bestaat al. Bij mijn vanille-vrienden komen BDSM-grapjes regelmatig boven, en dat is niet anders geworden sinds ik heb laten weten dat ik ook werkelijk aan BDSM doe. Ook in mijn nabije familie kan ik wel gewoon grapjes maken. Dat mijn volledige familie en collega's het niet weten is gewoon praktisch: ik hoef ook niet te weten wat zij in hun slaapkamer uitspoken. Maar desgevraagd...ik heb niks te verbergen.


EDIT: ik dacht al iets te lezen, en nu eireanne dat uit de agenda gesleept heeft wordt 't nog duidelijker. lil'wiz...ik heb de indruk dat je BDSM ziet als iets polariserends. Als iets waar je voor of tegen bent. "wij tegen zij", zeg maar. Is dat zo? Ik begrijp die houding namelijk wel, maar ik deel ze niet. Mensen zijn volgens mij gewoon mensen, en of die nu BDSM'er is, linkshandig, bankier, zwartharig of wat dan ook, het rechtvaardigt de indeling niet. BDSM-ers zijn (grotendeels) net zo divers als vanille's.

Dat de VSSM van sommige locaties pas na contact prijsgeeft wat het adres is vind ik niet zo verkeerd. In Zwolle is dat zo, en naar ik begrijp in Groningen dus ook.
Weet je eenmaal het adres kan je iedere maand zo naar binnen lopen. Ik denk dat het ook wel wat ongenode gasten buiten houdt door het op deze manier te doen. Je kan niet in een spontane actie maar eens gaan kijken. Aan de ene kant is dat jammer, maakt een extra drempel, aan de andere kant haal je wel de echt geiinteresseerden binnen wat een veilig gevoel geeft.

Binnen mijn gezin zijn de kinderen/pleegkinderen op de hoogte en die hebben er totaal geen moeite mee. Ze zijn wel allen volwassen. Onze dochter en haar vriend willen zelfs komende maand graag weer eens mee naar een meeting. Uiteraard spelen we dan zelf niet. Dat is een stap te ver.
Verder is er van de familie niemand op de hoogte. Onze beste vrienden sinds kort wel, maar na een korte uitleg waar ze met een behoorlijke afkeer op reageerden is het niet meer ter sprake gekomen. Verder hebben we 2 werelden. 1 waar BDSM altijd ter sprake mag komen en 1 kant die van niets weet. Is soms met verjaardagen of zo wel eens lastig, maar die vieren we dan gewoon maar 2 keer :-)

Heb dat gevoel ook , chaos, leven in twee werelden, liegen tegen kinderen waar je bent of naar toe gaat, niet lekker. Merk ook dat, nu ik me hier aangemeld heb, ik eindelijk wel open erover kan en mag praten, ik dicht klap en niet weet wat ik moet zeggen. Zoveel gedachten en nieuwe dingen.

Komt wel, ben anders ook niet bang om te zeggen wat ik denk en over seks te praten. Weet nog niet of ik mijn smgevoel kenbaar ga maken aan de rest van de wereld voorlopig denk ik nog niet.

Eigelijk genieten we samen van ons "geheim" en maken leuke spelletjes. :icon_biggrin:

Ik ben redelijk open over BDSM. Ouders, vrienden en enkele collega's weten ervan. Meestal is het omdat het gewoon ter sprake kwam. Het van de daken schreeuwen vind ik niet nodig. Als iemand vraagt waar ik mijn vriendin van ken, zeg ik in eerste instantie: van internet. Bij doorvragen zeg ik dan nog een datingsite of forum en bij nog meer doorvragen komt BDSM ter sprake. Een andere manier om het te vertellen was iemand die een opmerking over BDSM maakte waar ik op reageerde. De reacties vallen meestal enorm mee. Een hoop verbazing en vooroordelen dat dan weer wel. Maar na het nodige uitlegwerk en met wat tijd en praten, is er meestal wel enig begrip of acceptatie. En iemand die mij daarom zou afwijzen... Prima dan weet ik direct met watvoor iemand ik te maken heb.

Marijke schreef:Mensen raken niet zo geshockeerd door BDSM-ers hoor, valt eigenlijk reuze mee. Ik heb de indruk dat dat vooroordeel vooral bestaat in de hoofden van de BDSM-ers zelf, en dat ze verbaasd zijn wanneer blijkt dat iedereen het prima, zelfs niet zo heel boeiend vindt. Dat was ik in ieder geval wel.

Over polyamorie raken mensen trouwens weer pissed off. Had ik ook al niet verwacht!

Dat kan ik me dan weer wel voorstellen.
Kijk, als de buitenwereld weet van BDSM, dan linkt men dat aan zijn eigen seksleven. Seks heeft iedereen, seks is lekker, seks is good! Dus, als jullie dat dan aankleden met een zweep en handboeien, dan kan iedereen zich daar wel een voorstelling bij maken.

Poly daarentegen is voor veel mensen veel moeilijker te plaatsen. Ik kan me voorstellen dat men denkt in termen als: slettengedrag, van teveel walletjes willen eten, niet genoeg hebben aan, het is geven en nemen enzovoorts. Dit omdat monogamie de norm is, en veel mensen als ze eenmaal een relatie hebben niet meer open (kunnen) staan voor een ander.

Sure, vanille is ook de norm, maar dat iemand er een wat apart seksleven op nahoud, is denk ik makkelijker te plaatsen en te begrijpen voor een buitenstaander dan wanneer je een heel andere relatievorm hebt.

Seks kent iedereen wel, poly is veel lastiger voor te stellen.

eireanne schreef:

lil' Wiz schreef: Toch is er nog een ding wat mij wel steekt. Deze bijeenkomst was ergens in the middle of nowhere en ik hoorde van de bijeenkomst in Zwolle dat het adres niet eens zomaar word vrijgegeven (ivm de aard van de bijeenkomst?). Dit soort bijeenkomsten en daarmee eigenljk ook wij (ik bedoel sadisten/masochisten/mensen met afwijkende gevoelens) worden in het verdomhoekje geduwd. Ik weet niet of andere mensen dat juist prettig vinden, maar dat steekt mij wel een beetje. Ik ben nog maar aan het verkennen, maar ik weet nu wel dat het voor mij heel echt is. Het is deel van mij en ik wil dit eigenljk niet meer onder stoelen en banken steken (of hoe het spreekwoord ook maar gaat).
Ik zal hier een apart topic over openen, maar ik wil hier toch nog even kwijt, dat deze dag een beetje voelde alsof we met z'n allen ons maar verstopten voor de rest van de wereld. Ik ben zelf totaal niet exhibitionistisch, maar dit stak mij toch wel.

Ik haal even dit stukje er uit van je post in de agenda.

Er zijn ook veel locaties die wel heel toegankelijk zijn, die midden in een woonwijk of in een uitgaansgelegenheid zitten. De fysieke locatie in Zwolle is erg afgelegen als ik het goed begrijp? Ik denk dat dat niet zo zeer met de bdsm te maken heeft als wel met budgetten, ruimte en beschikbaarheid.

Om hier even op in te gaan, de locatie in Zwolle bepaald niet afgelegen maar juist midden in het centrum. Het adres staat niet open en bloot op de websites (of in de Kerfstok), omdat de verhuurder van het pand dat niet wil. Één berichtje of belletje naar de VSSM en je krijgt het adres.

De locatie in Groningen is inderdaad meer afgelegen, en dat heeft bij mijn weten te maken met de beschikbaarheid van locaties.

*sluit zich aan bij bovenstaanden*

Ik ken trouwens veel meer locaties die in the middle of somewhere zijn dan in the middle of nowhere:

Club Ron, het Fetish Café, Elysium, de werfkelder (intussen niet meer beschikbaar om andere reden) en sameplace (intussen ook niet meer echt beschikbaar) liggen/lagen toch echt centraal. Van club church hoor ik hetzelfde (zelf nooit geweest).
Alleen de berghut in Amersfoort ligt wat afgelegen...maar da's ook alleen maar door omstandigheden.

Dat de locaties niet van de daken geschreeuwd wordt heeft eerder te maken dat het de verkeerde soort nieuwsgierigen zou aantrekken. :icon_confused:

Church is nog centraler als sameplace...3 minuten van het leidseplein vandaan.

hola, church zegt me niks..... How come

hoezo is sameplace niet meer beschikbaar?
ik zou er vorige week naar toe?