Wandering Spirits Forum

Meh, iets te snel gepost vanmorgen, dus nog eens mijn 2 cents.

Mijn collar speelt bij ons een centrale rol in onze D/s, en is dus pretty much heilig. Ik heb mijn eerste collar ooit lang, héél lang geleden (:P) een keer zelf afgedaan toen we een woordenwisseling hadden en ik me er niet tof bij voelde, en dat heeft ons beiden zo veel gedaan dat we ons toen realiseerden hoe belangrijk dat stukje leer is. We hebben toen ook de regel ingesteld dat ik nooit zelf iets doe met mijn collar, Romanticide is degene die beslist wanneer hij omgaat en wanneer hij weer afgaat, en hij doet dat ook zelf. Bij ons zijn levensbedreigende situaties inderdaad ook uitzonderingen, en in andere situaties waar hij wel echt af moet, vraag ik eerst toestemming. Als Romanticide bijvoorbeeld vergeet mijn collar af te doen voordat hij naar zijn werk gaat, maar ik moet wel naar school, vraag ik zijn toestemming. Same goes wanneer er een pakje bezorgd moet worden die dag, of mijn moeder ineens op visite komt. Reageert hij niet op tijd met toestemming, dan mag ik het wel zelf doen, maar dat voelt dan behoorlijk naar. Ik voel me gigantisch rot als ik die collar zelf van m'n keel af moet trekken (bij wijze van spreken) wanneer de deurbel ineens gaat en er één of andere collecte blijkt te staan.

Daarnaast hebben wij dus ook een soort ritueel ontwikkeld rondom het omdoen van de collar, al is dat ritueel tijdelijk afgeschaft i.v.m. de omstandigheden die bij ons spelen. Romanticide heeft mij een houding geleerd die ik aan moet nemen waarin ik dus ook mijn nek aanbied om gecollard te worden, en als hij de collar omgedaan heeft, krijg ik altijd een kus op mijn voorhoofd en een zoen. Publiekelijk wil hij hier nog wel eens enigszins van afwijken, maar ook dan is het wel zo veel mogelijk het bovenstaande ritueel.

In dit hele verhaal heb ik het puur over mijn collar, maar voor mijn boeien is het niet echt anders. In dezelfde houding voor mijn collar doet hij ook mijn boeien om, en ook mijn boeien doe ik niet zelf af. Ik vind 't wel makkelijker als ik m'n boeien af moet doen dan als ik dat met m'n collar moet doen, dus je kunt stellen dat m'n collar toch een sterkere waarde heeft, maar zowel collar als pols- en enkelboeien blijven, ook in de huidige situatie, bij ons heilig.

Ik draag mijn collar niet altijd omdat we de juiste nog niet gevonden hebben. Ik wil eentje die wel echt dicht kan maar toch meer sieraad (lijkt). Zodat ik hem naar werk enzo ook kan dragen.

eh..
Ik heb geenszins t idee gehad t topic 'Gefeliciteerd met je collar" of " Alle dingen des collars " te beconcurreren met deze poll.
Dat mensen alleen 'vernederen' lezen waar de vraagstelling breder is.. levert wel een leuke discussie op,
maar t getuigen over het krijgen en hebben van je collar lijkt me toch meer iets voor die typerende collar topics.

Zelf vind ik het prettig als mijn Dom de boeien/halsband omdoet en dichtklikt met een slotje. Daarvoor heb ik mij dan eerst op mijn knieen en met gebogen hoofd bij Haar aangeboden. Dit is ook het begin van een spel. Zo voel ik mij al nederig en aan Haar overgeleverd.
Bij mijn subje doe ik haar de boeien/halsband om, of geef haar de opdracht zelf de boeien/halsband om te doen. Zij draagt ook een permanente collar als sieraad: een ring met een klein ringetje eraan.

ik vind t gewoon een lekker gevoel als hij het doet ..
nix vernederends of zo .. gewoon .. veilig ..

Ik heb al ruim een jaar mijn boeien en halsband niet meer om gehad en ik mis het best wel vaak eigenlijk.Ik heb dat inmiddels ook aan gegeven bij Vriendlief en daar zal binnenkort wel wat verandering in gaan komen.
Zodra dat moment gaat komen,zou ik het heel erg fijn vinden als hij het mij aan/om doet.Het zal voor mij nu een bevestiging zijn dat we weer een stapje verder/anders bezig zijn.

Aan de ene kant is het idd gewoon een stukkie leer,maar gevoelsmatig is het toch wel veel meer eigenlijk.Ik ben op dat moment echt helemaal van Hem en Hem alleen.Het voeld idd zoals oeps zegt veilig.
Het maakt mij ook wat sneller subbig als hij het om doet ,dan als ik het zelf om zou moeten doen.(dat maakt mij juist onzekerder of giebelig)

Collar draag ik al, maar ik vind het heel fijn als hij de boeien bij mij omdoet. Maakt me onderdanig, zorgt voor een kriebel in mijn buik, geeft vertrouwen. Zelf omdoen vind ik minder, omdat het dan net lijkt alsof ik zelf de touwtjes in handen heb, dat ik zelf bepaal of ik van hem ben of niet. Vernederend en lekker zijn alleen woorden die totaal niet bij mij opkomen, maar snap dat ik het breder moet opvatten.