Wandering Spirits Forum

Mijn Meester heeft het ook ooit gedaan bij me, heel bijzonder vond ik dat.

Mijn ouders konden er toen minder goed mee om, net omdat mijn ma haar haar net had verloren wegens chemo. Toch wou ik ergens tonen dat het ook mooi kan zijn.

In onze relatie werd het gezien als een soort overgangsfase, het ging mee met het bewust worden van mijn gevoelens. Het is geleden van zomer 2004 (sjeez, wat gaat de tijd snel....) en ik ben er nog steeds trots op.

Het is een tijd kaal gebleven (dus opnieuw scheren, maar niets overtreft de eerste keer, was ook echt ingekleed als een bepaalde ceremonie), erna stoppeltjes en een klein jaar later mocht het geen schaar meer zien ;-)

Nog een fotootje.....



groetjes

funga

Wauw funga!!

En stond je goed ook zeg!

Wat kitten zegt.

ja nice!

Never nooit niet dat mijn haar er af mag om wat voor reden dan ook.
En ik weet zeker dat mijn Lief het daar mee ens is.
Al vind ik het van funga wel iets hebben, ook iets van overgave aan je Dom.
Dat hij bepaalt wat hij doet en dus ook wat haar betreft.
Maar nee bij mij echt niet.

bepaalde man in bepaalde omstandigheden? Ow ja, alles eraf!

Ik heb sinds november kort haar. Het wordt sóms wel eens langer dan een halve centimeter, als ik erg lui ben. En grappig genoeg was dat moment in november vooral omdat mn relatie/ D/s óver was, en ik dus geen rekening meer hoefde houden met andermans wensen voor mijn haar. Ik heb toen Boefje gevraagd het voor me af te scheren (op 3 milimeter), omdat ik het zelf niet durfde.

Zelden zo'n goede beslissing genomen Niet alleen ben ik zeer vakkundig én liefdevol gekortwiekt, ik was ook acuut gelukkig met mijn nieuwe coiffure, en ben dat nu nog steeds. Het is makkelijk en ontzettend onderhoudsarm, het staat me goed (al zeg ik het zelf) en het heeft iets stoers en breekbaars tegelijk. En da's heel erg des pluis. Bijkomend voordeel, op WS-meets en andere leuke feestjes is het bijna een nationale hobby geworden om over mn hoofd te aaien, te kriebelen, te kroelen en.. nouja.. Vind ik niks erg

In verband met mn werk (waar men er wat minder van gecharmeerd is) scheer ik het niet korter dan 3 mm. Helemaal kaal zou daar wat teveel van het goede zijn, plús dat ik helemaal kaal ook niet lekker vind voelen.

Het is een keer echt helemaal kaal geweest (maar dan ook wel met enorme gründlichheid kaal), toen ik een bevriende D bezocht en het ons een interessant experiment leek. Gek genoeg waren die laatste lullige 3 milimetertjes haar toen ineens óntzettend belangrijk. K moet eerst zelf met de tondeuse (onder toeziend oog) zoveel mogelijk weghalen.. en als je naakt op je knieën in iemands douche zit met een zoemend en trillend voorwerp in je handen is t ook al raar om dat tegen je hóofd aan te houden..

Toen deed hij het met een paar scheermesjes nog eens drie keer over. Want het moest wel glimmend glad zijn, vond hij. En dat was ronduit intimiderend. Met het verliezen van vrouwelijkheid had het voor mij niets te maken (maar dat heeft er ook wel mee te maken dat ik me toch al niet zo heel vrouwelijk.. voel.. of in elk geval niet 'standaard-vrouwelijk'). Ik weet wel dat mn hoofd na al dat intensieve gescheer echt zeer deed. Een draai om je oren zonder bescherming van je haar is ook géén fijne ervaring, zelfs niet als dat best zachtjes gaat. En t is koud (veel kouder dan die paar milimetertjes haar) en het voelt heel vreemd omdat je huid zich op je hoofd heel anders gedraagt dan elders op je lijf, dus ook over je eigen hoofd aaien voelt raar.

Ik geloof dat ik het haar scheren niet eens vernederend vond. Het rillen en bibberen (en uiteindelijk duizelig en misselijk worden en bijna flauwvallen van vermoeidheid en emotie en kou) was dat wel.

pluis schreef: Bijkomend voordeel, op WS-meets en andere leuke feestjes is het bijna een nationale hobby geworden om over mn hoofd te aaien, te kriebelen, te kroelen en.. nouja.. Vind ik niks erg

Jaaaaahhhhhh! Zullen we van pluis-kroelen een apart werkwoord maken?

Ik vind gemillimeterde vrouwen sterk. En erg aantrekkelijk.
Maar ook breekbaar.

Ik heb al erg lang dat ik het wil afscheren.
Maar ik durf niet. Ik denk namelijk dat als ik een slechte dag heb dat het dan direct eruit ziet alsof het nooit meer goed met me komt.
Ik heb het gevoel dat ik er dan uitzie alsof ik heel heel erg breekbaar ben.
Ik heb het hart op mn tong en als het slecht met me gaat weten mensen dat. En dan huil ik... Maar als iemand het zou kunnen zien vanaf het einde
van de straat, dat maakt me bang.


Dus ik doe het nog niet. Maar wie weet... Ooit.

Ik vind lang haar mooi,
zo lang dat het tenminste in een staart kan,
liever nog zo dat het gevlochten kan worden.

Voor mij zou afscheren, of millimeteren, dus net zo goed een straf zijn.
(en dat kan toch niet de bedoeling zijn).

pluis schreef:Ik heb toen Boefje gevraagd het voor me af te scheren (op 3 milimeter), omdat ik het zelf niet durfde. Zelden zo'n goede beslissing genomen Niet alleen ben ik zeer vakkundig én liefdevol gekortwiekt, ik was ook acuut gelukkig met mijn nieuwe coiffure, en ben dat nu nog steeds.

Ik geef toe: ik vond het leuk om te doen. Ik was wel een beetje gespannen (en die kolere tondeuse was niet erg scherp) maar ik vond het werkelijk leuk. En het stond en staat je goed pluis! Maar waarom post ik dit? Omdat ik een klein beetje een tic blijk te hebben. Ik vind het ook leuk om D-D zijn hoofdhaar te scheren. Ik vind het zelfs leuk om zijn baard te scheren. Alleen mag ik dat niet want zijn huid is heel erg gevoelig en reageert snel als er niet "op de juiste wijze" geschoren wordt. Dus ben ik blij met wever. Ik kan hem gewoon opdracht geven zich niet te scheren en dan doe ik dat. :icon_biggrin:

Helemaal kaal hoeft voor mij niet zo. De tussenweg daarentegen...
Beetje best of both worlds zeg maar.


F.

als ik daar werkgewijs mee kon wegkomen deed ik dát, idd.

Punx for tha Win!

Edit. @Boefje.. Carriere als Sweeney Todd maken, wellicht? (en leuk dat ik je tic kietel, natuurlijk)

Ik vind het ook nog steeds leuk jongetje te kortwieken.
Ik heb hem steeds een beetje meer gepushed, want toen ik hem leerde kennen, liet hij het zelfs nog knippen.
Hij zit nu al op 2 milimeter, maar hij denkt 3 3 milimeter! :icon_biggrin:
Ik vind het hem veel beter staan!
Het is eigenlijk de enige keus voor kalende mannen, vind ik.
Maar het stáát ook gewoon geweldig!

@pluis: Dat vind ik nou ook zo mooi: stoer en breekbaar tegelijk! Als ik dat zie op straat moét ik gewoon kijken en nog een keer m'n hoofd omdraaien ook. Vooral als ik een stel zie lopen waarbij de vrouw geschoren is en ik zie haar vol trots en overgave naast haar geliefde.....ow mooi....

'Mohawk', het plaatje van Frodo, is ook erg mooi. Ik vergeet nooit het moment dat mijn zoon+vriendin een keer thuiskwamen in de nacht, hij gemillimeterd, zij 'mohawk' stijl. Waren ze gezellig een avondje samen mee bezig geweest.... Als je dat niet verwacht!

Verder vind ik het geweldig om het hoofd van mijn D te scheren. Ik weet van hem dat hij kaal wil zijn in een bepaalde mood. En ik weet maar al te goed wat dat betekent bij hem: het voelen opkomen van een zeer dominante stemming.
Kan je je voorstellen hoe ik dan bezig ben met mijn D, hij op dat moment nog naakt en geknield voor mij in de douche, terwijl ik zelf al knikkende knietjes heb