Mijn moeder is ooit kaalgeschoren vanwege het feit dat haar haar uitviel toen ze aan de chemo zat. Ze verloor allemaal haar en toen haar pruik klaar was, hebben we het afgeschoren.
Ondanks dat die reden natuurlijk ontzettend vervelend was, en voor mijn moeder in eerste instantie een stukje vrouwelijkheid verliezen inhield, stond het haar eigenlijk best heel erg goed...
Ze liep niet kaal op straat, omdat ze anoniem wilde zijn en niet zo overduidelijk een kankerpatiënt. Want, zeker hier op het platteland, betekent een kaal hoofd meestal geen vrijwillige keuze.
Binnenshuis gooide ze de pruik al snel aan de kant, en toen ze weer iets of wat haar kreeg, liet ze hem af. En het stond eigenlijk hartstikke vlot. Ze kreeg erg donker haar terug, want het nieuwe haar had natuurlijk nooit zon of verf gezien. Dat haar zette ik dan weer leuk overeind, en zo had mijn 49-jarige moeder hippe stekels.
Ik zou mijn haar echt niet snel afscheren (als daar geen echt strikt noodzakelijke reden voor was) om de genoemde reden dat men al snel denkt dat je dan ziek bent. Buiten dat vind ik mooi verzorgd haar echt iets vrouwelijks. Met je haar kun je varieren (zeker als het lang is) en kan dus echt wel wat toevoegen aan je uiterlijk en uitstraling. Denk aan 2 staartjes of een strakke knot. Ik vind het leuk om daarmee te spelen.
Enne, mijn kop zou nog dikker lijken zonder haar.
