Verdrietig of boos? Kom maar op het troostbankje.

[leonietje]

Ja dat doe ik al. Wandelen vind mijn hoofd gelukkig ook nuttig. Want buitenlucht doet me meestal goed en is goed voor mijn zwakke rug. Maar het zijn gewoon de nachtmerries die het de laatste tijd extra lastig maken. Ze zorgen ervoor dat ik al verdrietig wakker word.

[Pien]

Knuffels.

[eireann]

meer knuffels.

[Ravelijne]

Knuffels!

[Mack]

Nachtmerries zijn stom ...

Knuffels dus!

[leonietje]

Nachtmerries zijn weer ff over.. maar goed gaat het niet. Ik had een paar dagen vrij genomen daar had ik behoefte aan. Na 2 dagen alleen thuis werd ik gek. Ik heb iemand geappt fijn mee gepraat. Met iemand afgesproken. door mn dagen geworsteld. op werk kwam ik directeur tegen. Het was hem opgevallen dat ik vrij was geweest en of ik fijne dagen had gehad. Nee eigenlijk niet ik ben op werk gelukkiger als thuis. Daarna vroeg iemand hoe het met me was. Ik begon over vanalles te kletsen dit gaat goed dat gaat lekker. En toen kreeg ik als reactie ja dat zijn allemaal dingen die je voor anderen geregeld hebt. Hoe gaat het met jou? En toen klapte ik dicht. En kon ik alleen nog uitbrengen ehm ja wel ok denk ik en hij heeft maar niet verder gevraagd.. De workaholic gaat helemaal los. Daar heb ik grip op en daar ben ik enorm aan het groeien en aan het genieten omdat er vanalles lukt. Ik krijg kansen en wordt gezien. In privé gaat het kut. Voel ik me alleen en ondanks wat lieve mensen om me heen voel ik me zo eenzaam. Ik kom thuis in een stil huis. Zet ik een muur op zodat iedereen uit mn buurt blijft. Heb moeite met mensen vertrouwen. En tegelijkertijd probeer ik geen muur op te zetten. Wel contact te zoeken met mensen. Mensen wel te vertrouwen. Maar daardoor blijft zoveel zo oppervlakkig. Het voelt alsof ik nep ben. Dat ik met een masker op leef. Alles kost moeite. Ik moet overal voor vechten en niks gaat vanzelf op dit moment. Ik zou zo graag gewoon weer een beetje gelukkig zijn. Elke dag fb herinneringen aan dingen die leuk en fijn waren. En ik wil ze niet uitzetten want ik wil blijven geloven dat er betere tijden komen. Maar ik zie gewoon ff niet hoe en hoelang ik nodig heb om van mn verdriet af te komen. Hoelang het gaat duren voor ik weer beetje licht zie.

[phedre]

ik zou willen dat ik een tijdspad voor je uit kon zetten, maar helaas, dat lukt niet. Dus dan maar een knuffffffel

[Voleuse]

Knuffel!

Ik kom thuis in een stil huis.

Stom misschien, maar ik denk meteen: huisdier?

[eireann]

Knuffel Leonie! Het is niet niks, na een breakup weer alleen wonen EN een pandemie vol met restricties. Geniet van je werk, privé komt het ook weer goed, heus!

[leonietje]

Eigenlijk is het enige huisdier wat ik echt graag wil hebben en hondje en daarvoor ben ik te veel weg. Ik heb een "hekel" aan katten, bij anderen zijn ze best ok maar ik zou er zelf geen willen. Kleinere huisdieren mja kan maar in de praktijk deed ik daar te weinig mee.

[juffie]

Knuffels leonietje! Het is ook veel alles zo bij elkaar!

[cinderella]

Voor hondjes kun je uitlaat regelen. Professioneel, maar misschien ook wel een vriendelijke buur die het wel leuk vind om hem uit te laten.

[Daantje]

ik trek het niet meer. Na mijn laatste diep van wat weken geleden en een heleboel self-care had ik weer grip op dingen. Ik had er weer zin in. Het ging beter en er begon zelfs een beetje vaart in te komen. Tot deze week de vlam in de pan sloeg door alles rondom jk rowling. Ik werd daar in meegezogen. Het raakte me. Ik heb zelfs mensen die ik al jaren ken. Die mijn transitie van dichtbij hebben meegemaakt. Die ik vertrouwde, moeten uitleggen waarom jkr niet "wel een punt heeft". Dat die argumenten dezelfde shit is als die al jaren uit conservatieve hoek wordt uitgebraakt.

Tegelijkertijd zie ik de berichtgeving op het verbod op homogenezing weer opgerakeld worden, een verbod dat er nog steeds niet is in die berichten word ik constant aan herinnerd dat ik voor 30% van de Nederlandese maatschappij ongewenst ben, Ook al hebben die partijen wel de mond vol over mij en de mijnen als ze ons voor hun nazi-karretje kunnen spannen. Ik zie ook hoe in hongarijke alle rechten inmiddels zijn teruggedraaid. Hoe de VS van plan is de komende verkiezingen weer vol ingezet wordt in het terugrdaaien van rechten. Hoe in Engeland de genderwetten die nu worden herzien eerder conservatiever en strenger worden in plaats van een verbetering. Het komt steeds dichterbij. Ik vrees de volgende verkiezingen in Nederland. Dat we dan hier ook een regering gaan krijgen die mij mijn mensenrechten zak ontnemen,

Ik zie mensen op fetlife in de bres en op de digitale barricades springen. Er zijn blijkbaar een hoop allies. Maar ik zie ook hoeveel pure haat er wordt gespuid. Zelfs op een platform als fetlife waar ik dacht veilig te zijn ben ik blijkbaar te veel. Het gevoel een ongewenste te zijn in deze maatschappij weegt zwaar. Ik voel me tot last en te veel op deze wereld. Ik raakte verzeild in een discussie over detransities. Dat dat vaak komt door een gebrek aan acceptatie en op momenten als dit wens ik dat ik nooit die transitie had gedaan. Dat ik altijd die grijze muis was gebleven. Onder de radar. Ongezien. Zodat ik langzaam helemaal kon verdwijnen.

Ik had een laddertje gemaakt om weer omhoog te klimmen, ik was een eindje naar boven. Daar ben ik afgetrapt door de wereld en die ladder ligt in stukken. Ik ploeter wel weer verder in de modder. Dat doe ik altijd. Ergens een sprankje hoop houden dat het ooit beter wordt dat vlammetje gaat maar niet uit tot mijn verbazing en dat is momenteel mijn houvast, hoe klein het ook is.

[tessie]

Dat klinkt heel zwaar, Daantje. Ik vind het echt rot dat je het gevoel hebt niet gewenst te zijn. Er lopen ontzettend veel kutmensen rond, dat zie ik ook, momenteel valt het extra op. Ik hoop dat je een manier vind om met de kutmensen te dealen en je te richten op de wel fijne mensen en je eigen geluk.

[Pien]

Knuffels Daantje