Verdrietig of boos? Kom maar op het troostbankje.

[Sabrina]

*knuffft Lilith en Gille terug* Mijn decaan vond het ook erg flauw inderdaad. Ik heb het gewoon ingeleverd, nu afwachten... En desnoods als compromis dat ik de punten wel op tijd hoor, maar het geteld wordt als herkansing.

[Gilraen^]

inderdaad, ik heb me er zo druk in gemaakt. Het enige wat telt is dat je dat papiertje uiteindelijk hebt, de rest boeit niemand. *duimt voor goede punten*

[brabbeldasje]

jeetje...afgelope weekn mijn oom begraven....
krijg net een telefoontje, mijn oma is overleden. nu was ze al oud maar jeetje best onverwacht gewoon in haar slaap...

poeh....nou binnekort weer een begravenis...
yay weer met alle familie in 1 ruimte...ik zie er nu al naar uit...zucht...

[deugnietje]

sterkte brabbeltje!!!

[Voleuse]

Ik had haske veel geleerd voor een super moeilijk tentamen. Het boek was droog (echt een opsomming van feiten), en de colleges waren ook nog eens super slecht gegeven..... En nu heb ik waarschijnlijk net één foutje teveel gemaakt! De precieze norm moet nog bepaald worden, maar ik denk dat ik NET een onvoldoende heb....

[kitten]

Ik kom nog even Crownless knuffelen, ik lees het nu pas. Ik was zo blij dat ik wel iemand bij me had (jou!!). En ok, ook wel blij met de keuze voor narcose, al voelde ik me toen echt vreselijk laf. Ik duim voor je, dat deze hel wel betekent dat de rest van het genezingsproces zacht en makkelijk is! Soort van, je hebt er al voor betaald ofzo. *knuf*

Natuurlijk ook knufs en duimen voor Sabrina en Voleuse voor goede uitslagen!

[Nadia]

Wat een gezeik vandaag:
1 projectleider (man) van een andere leverancier, die zijn onbekwaamheid om een transitieplan te schrijven op mij probeert af te wentelen.
2 een collega projectleider (vrouw) die mijn woorden verdraaid om ze vervolgens tegen me te gebruiken. Ook een middel om onbekwaamheid af te wentelen?
3 projectleider van klant die nog maar weer eens last minute een wijziging in de planning doorgaf. Een vage voicemail ook nog eens. Man, wanneer leer je nou dat ik daar niets mee kan!

ad 1: klant was het met mij eens, gaat de betreffende projectleider tot de orde roepen.
ad 2: collega was het met mij eens.
ad 3: heb niet meteen gereageerd op voicemail, was het spuugzat voor vandaag!


Wat bizar is: bij dit soort gezeik leef ik helemaal op! ben ik masochistisch ofzo?



(had ik maar een vak geleerd...)

[vode]

Ik weet ff niet zo goed meer wat te doen..

Ik moet echt een baantje hebben want dat gaat ons nog een keer opbreken dat ik zo weinig geld verdien met dat cammen wat me de neus uitkomt onderhand. Als bijbaan okay, maar als je er van afhankelijk bent is het echt niet tof. Alleen het idee van werk alleen al boezemt me angst in, al m'n vorige baantjes zijn ook mislukt of brachten zoveel stress mee dat het niet lukte.
Beginnen met studeren gaat nog niet lukken want stufi is moeilijk te regelen. Daar moet ik of 8u voor werken naast een voltijd studie, wat ik graag zou willen doen maar dat kan ik momenteel gewoon niet. Andere optie is trouwen, en we zijn al verloofd nu maar omdat we niet in gemeenschap van goederen willen trouwen komen naar een boel notariskosten bij naast het gratis trouwen om dat te regelen en dat kunnen we niet betalen.

M'n emmer begint zo langzaamaan een beetje vol te lopen maar ik weet niet goed wat ik hier aan wil doen. Aan de ene kant wil ik even rust aan m'n hoofd en met de psych aan mezelf werken zonder dat er aan allerlei kanten dingen aam te trekken en duwen die ik moet kunnen en doen, en dat zou dat in de vorm van een tijdelijke uitkering zijn ofzo totdat de psych me goed geholpen heeft om op eigen benen te staan en lekker te werken, dat wil ik ook, ik wil graag weer onder de mensen komen. Maar ik weet niet hoe ik zoiets vraag, en eerlijk gezegd durf ik zoiets ook niet te vragen? Het voelt voor mezelf alsof voor tijdelijke financiele hulp zoals een uitkering aanvragen iets heel serieus is en alleen moet gebeuren als het echt niet kan, en dan ga ik alles weer rationaliseren en denken dat ik maar gewoon moet gaan werken en niet zo moet zeuren.

Ik wil dit heel graag bespreekbaar maken met m'n psych dat hoe ik nu rondkom niet gaat, dat cammen en elke dag hopen op genoeg centjes breekt me echt op en er moet iets anders nu. Ik weet alleen niet hoe, ik voel me erg angstig om dat onderwerp op te brengen en ik voel me dan een beetje een mislukkeling.

Ik zit te denken om een mailtje te sturen dat ik graag hierover wil praten vrijdag omdat ik erg veel moeite heb om 1 op 1 duidelijk te maken dat dit iets is waar ik over wil praten, maar ik weet niet of dat gepast is of niet...

Zucht!!!

[kitten]

Schrijf het op en neem dat op papier mee. Ik kan ook veel beter schrijven dan praten en dat werkt voor mij vaak ook!

[Lilith]

Oh, meid! :close_knuf:
Waarom zou het niet gepast zijn daar een mailtje over te sturen? Of gewoon een mailtje dat er iets is waar je het over wilt hebben, en dat je dat moeilijk vind, en of hij/zij er dus de volgende keer naar wil vragen.
Bedenk ook: bijna elk werk geeft meer financiele zekerheid dan cammen, dus het is heel logisch dat je hiervan in de stress raakt! Misschien is er wel thuiswerk te vinden waarbij je wel een duidelijk uurloon krijgt?
Veel succes!

[kitten]

Thuiswerk zou ik niet doen, dat betaalt echt het slechtste van alles. En wat je krijgt moet je voor de helft apart zetten, omdat je de belasting zelf moet betalen. Gewoon een baantje, kan dat niet? Horeca, bijvoorbeeld?

[vode]

Is het niet zwak om hulp te vragen bij zoiets? Ik bedoel, ik wil eigenlijk heel eerlijk zeggen dat ik ff rust aan mijn hoofd wil en daarna wanneer ik zelf sterker ben om er dan lekker in te vliegen vol zelfzekerheid en een goed humeur, maar ik ben aan de ene kant bang dat ik niet serieus genomen word en aan de andere kant weet ik niet of zoiets wel de bedoeling is voor mij nu, 'gewoon gaan werken' is vaak toch wat mensen zeggen, althans hier in de omgeving wel.

*knuffelt terug* Dankje voor het meedenken

[JJV]

Is het niet zwak om hulp te vragen bij zoiets?

nee
daar zijn zelfs mensen voor die er hun baan van hebben gemaakt

[JerryM]

Is het niet zwak om hulp te vragen bij zoiets?

nee
daar zijn zelfs mensen voor die er hun baan van hebben gemaakt

+1

loop bij het cwi binnen, vraag een nummertje, ga zitten, wacht tot je opgeroepen wordt, geef de hulppersoon een hand en zeg: ik heb hulp nodig.

[Ravelijne]

Of pols even bij het maatschappelijk werk. Da's vrijblijvend en die zouden moeten weten wat de mogelijkheden zijn en wat voor hulp er mogelijk is. Kom je goed voorbereid bij het CWI binnen.