Aftercare/nazorg

[lunaaa]

Na een spel lig ik het liefst nog lang na te genieten, knuffelend op bed bij voorkeur. Er wordt dan al wel wat gepraat, er wordt vooral veel verzucht hoe geweldig het wel niet was. Ik heb bij hem nog niet meegemaakt dat een spel mentaal dusdanig heftig was dat ik echt een huilbui kreeg ofzo, het was meestal vooral een beetje nazweven, rustig landen en oppervlakkig al wat napraten over het spel.

Soms gebeurd het dat hij na het eten nog steeds bij me is (we spelen altijd hier thuis en dat is tot nu toe altijd overdag geweest) en dan wil het wel eens gebeuren dat het napraten na het eten al gebeurd, wat ik ook echt heel erg fijn vindt. Helaas is dat niet altijd mogelijk, als het niet kan proberen we elkaar in ieder geval binnen een dag of 2 op msn te treffen. Het is ook een soort van standaard geworden dat ik een spelverslag schrijf, over het algemeen vind ik dat ook erg fijn om gedachten en gevoelens op een rijtje te krijgen. Dat verslag bespreken we vaak ook nog.

Wat ik wel heel lastig vind, het heeft hier deels mee te maken, is het dipje wat ik regelmatig krijg na een heftig spel. Afgelopen keer konden we 's avonds niet echt napraten, terwijl er toch best heel veel nieuwe en heftige dingen waren gebeurd. Ik was 's avonds echt een beetje sip en jankerig. Nu was ik dat vroeger toen ik nog met Fade speelde ook wel eens, maar daar woon ik mee samen, dat is dan makkelijk op te vangen. Nu is dat toch anders. In dit geval kon ik hem ook niet bellen oid, hij had andere verplichtingen. Herkenbaar? En zo ja, hebben jullie tips om er mee om te gaan?

[colet]

*knikt*
Ja dus, voor mij wel herkenbaar. En ik vroeg ook al tips
Ik weet ook niet zo goed een manier om het te voorkomen(want dat zou nog prettiger zijn) en om het minder te maken als het er is. Op zo'n moment gaan schrijven aan een spelverslag is vaak geen optie, omdat je te sip en huilerig bent.
Heb je wel enig idee wat dat huilerige en sippe veroorzaakt? Wat je behoefte dan is? behalve dat je dus eigenlijk contact wil, wat niet kan op dat moment?
Helpt het jou als je dan tegen/met een ander zou praten? Je je tranen bij een ander kan huilen? Of kan vertellen hoe goed, fijn en zalig het spel was en dat je daarom nu eventjes wil snikken.
Dat probeer ik dus wel, bij gebrek aan...
ennee, zie mijn eerdere post, dat werkt niet. Hoe lief die ander ook is. Voor mijzelf heb ik nu een vaag idee over wat wel eens zou kunnen helpen.

[Sabrina]

Nazorg is voor mij wel heel belangrijk na een spel, ik heb eigenlijk altijd wel die behoefte aan warmte, knuffels, troost en, wat later, ook praten. Voor ons bestaat het vaak uit knuffelen, even uithuilen, rustig spacen en langzaam weer op aarde landen. Ik heb 't wel echt nodig omdat ik Romanticide gewoon in m'n buurt wil hebben na een spel. Als hij zegt dat hij even weg moet, ben ik in staat om me letterlijk aan z'n been vast te klampen zodat hij niet weggaat, ik moet 'm écht bij me hebben anders kan ik heel erg overstuur raken. Afhankelijk van het type spel is de nazorg trouwens ook wel anders. Bij een spel waarin Romanticide bijvoorbeeld boos geworden is, ben ik nog veel langer na die tijd klein en wil ik hem bij me hebben, omdat hij me kleiner 'gemaakt' heeft. Is het wat liever geweest, dan ben ik ook een stuk sneller weer terug op aarde .

[pluis]

Heb je wel enig idee wat dat huilerige en sippe veroorzaakt? Wat je behoefte dan is?

Ik heb het idee dat het heel vaak een 'kater' is van de endorfinenhigh die je kunt krijgen van a) in de buurt zijn van iemand voor wie je gevoelens hebt en b) de heftige fysieke sensaties van een BDSM-spel.

Een beetje eh `post coitum omne animal triste est`, maar dan post-spel, zeg maar.

Bewegen helpt.. N flink eind gaan lopen. Een warme douche. Speciaal smaakje thee, lekker stukje wierook, middagdutje..

Ik vind vaak trouwens dat verslag-schrijven wél helpt, omdat ik me dan 'in gedachten' ook nog wel een beetje dichtbij voel.

Als D schijn ik dan wel weer redelijk exceptioneel te zijn door hele verhalen terug te schrijven als reactie op n spelverslag. Ik zou niet weten hoe t anders moet :S

[fantashe]

Dingen van je afschrijven is ook lekker. Ik schrijf zelf verhalen. En die zijn inderdaad vaak gerelateerd aan de dingen die ik heb meegemaakt. Ik zie het niet als een stukje nazorg... wel als nagenieten... of vooruit genieten, dat kan natuurlijk ook :icon_biggrin:

[nijntje]

Als D schijn ik dan wel weer redelijk exceptioneel te zijn door hele verhalen terug te schrijven als reactie op n spelverslag. Ik zou niet weten hoe t anders moet :S

Dat hoort gewoon bij het pluis zijn Volgens mij schrijf jij oko hele verhalen als reacties in "gewone" mails en alledaagse onderwerpen. Maar da's slechts een inschatting natuurlijk.

Verder, ja, nazorg, ik ben heel erg knuffelig meestal na een spel. Heb inderdaad die aandacht op dat moment nodig. Zeker na een heftig spel helemaal in elkaar kruipen tegen hem aan om bij te komen en eventueel uit te huilen.

Spelverslagen schrijf ik steeds minder. Als een spel bijzondere, nieuwe elementen bevat of onverwachte emoties losmaakt, dan heb ik nog wel eens de behoefte om een verslag te schrijven. Maar dat is wel een wens die vermindert, naarmate ik langer met dezelfde spelpartner speel heb ik de indruk. Herken wel wat Pluis zegt dat het herbeleven door schrijven de sub-drop kan verminderen.

[colet]

Als D schijn ik dan wel weer redelijk exceptioneel te zijn door hele verhalen terug te schrijven als reactie op n spelverslag. Ik zou niet weten hoe t anders moet :S

Schrijf je dan echt terug? Of schrijf je jouw kant van het spel tegelijkrtijd?
Met Wever schreef ik toen tegelijk, daarna uitgewisseld en toen aan de hand van verslag wéér gesproken erover.
Domme vraag van mij, want zie nu dat je schrijft äls reactie op een spelverslag". Dat zou mij fijn lijken, ja, als je dus een reactie krijgt in die vorm. Of als gesprek. Dan kom je ook bij wat ik ergens al zei, dan wordt het tweerichtingsverkeer.
Daarmee wordt het voor mijn gevoel een spel van twee, gedeeld spel.
Voordat ik forum opsekop zet...nee spel is fysiek enzo ook heus van twee, maar als je daarna er nog over praat of schrijft, je gevoel of gedachtes deelt... help, hoe leg ik dit nou goed uit....

[lunaaa]

Schrijven tijdens het dipje werkt voor mij over het algemeen niet, ik heb het één keer wel gedaan, op dat moment voelde dat wel goed. Maar meestal kan ik me er niet toe zetten. Wat het gevoel veroorzaakt weet ik ook niet zo goed. Ik heb het eigenlijk pas sinds ik me ook onderdanig ben gaan voelen. Onderdanigheid moet groeien, althans bij mij, en in het begin was dat gevoel nog niet zo sterk, de laatste spellen wel. Dus ik voel me dan op zo'n avond eigenlijk nog onderdanig, maar kan daar echt helemaal niks mee. Dat in combinatie met een kater na een endorfinehigh... Ik ga de tips van pluis die ik maar even kort samen vat als 'lief voor mezelf zijn' de volgende keer maar toepassen, dat helpt vast een beetje en zo niet dan heb ik wel een lekker kopje thee en een fijne warme douche achter de rug.

@colet; ik denk wel dat ik begrijp wat je bedoelt; een verslag is éénrichtingsverkeer, terwijl als je er daarna nog over praat het tweerichtingsverkeer is. Zoiets? Correct me if I'm wrong.... Wij doen dat altijd wel. Dus ik schrijf een verslag, soms reageert hij daarop met een verslag van zijn kant, meestal bespreken we het verslag op msn. In de zin van "Wat jij daar schrijft over dat je zo de neiging had je te verzetten, dat merkte ik ja, daar vond ik -dit-en-dat- van." Ik vind dat een fijne manier van napraten. Ook sommige moeilijkheden (zoals dat ik me soms maar moeilijk kan overgeven) zijn op die manier fijn te bespreken.