*plaatsneemt*
*even stil is, moeilijk kijkt en vervolgens in tranen uitbarst*
Ik mis RB zo erg
niet een gewoon missen dat je naar een foto kijkt en dat het weer iets beter voelt, maar zo dat ik letterlijk ziek van ben. Verhoging, misselijk, ik heb helemaal geen honger en ik voel me als een dweil. Normaal heb ik dat een beetje, maar deze week is het echt heel heftig, en ik weet niet waardoor...
Bellen en msnnen helpt wel een beetje, maar het moment dat we dan gaan opleggen of weer weg gaan is zo erg, dat ik bij de gedachte daaraan zelfs al helemaal verdrietig wordt of zelfs bijna in paniek raak
Ik wil niet meer, ik wil hem niet zo missen tussen de weekenden door, ik wil ook kunnen genieten van de rest van het jaar, ik wil niet eindigen als een gratenpakhuis (ben 5 kg afgevallen de laatse paar weken, en ik was al niet dik), ik wil niet een lamlendig meisje zijn dat bij het minste of geringste gaat huilen, ik wil gewoon gezellig kunnen doen
[siez=70] *nog meer huilt*[/size] Ik wil gewoon vrolijk zijn en me joepie voelen, en niet zo dat ik denk dat de mysterieus verschenen pen (zie WTF-topic) misschien wel gelijk heeft...
*nog even blijft zitten uithuilen*
hoop dat het nu afgelopen is, drie ongelukken is wel genoeg lijkt me! *knuffels uitdeelt*
Foei!