Verdrietig of boos? Kom maar op het troostbankje.

[Daantje]

Wat sayaatje dus zegt. Dat je van begeleiding meer mag verwachten dan onderzoeksslaaf te zijn en afgezeken worden als je eens verslaapt. Ik vind dat een begeleider uberhaupt zich niet druk moet maken om presentie. In mijn opleiding waren dit soort dingen het pakkie-an van de groep zelf. De begeleiding en feedback was vooral inhoudelijk. Het groepsproces en samenwerking was een belangrijk deel van wat er geleerd moest worden. Ik herinner me zo nog een keer dat een werkgroep klaagde dat een lid niets had uitgevoerd voor het project. Daar werd in de beoordeling geen rekenimg mee gehouden, het groepsproces had gefaald en dus kreeg de profiteur dezelfde hoge beoordeling.

[Gilraen^]

In Nederland ligt het vast anders, maar in Belgie als je wil slagen: schaapachtig verontschuldigen!!!
Ik merkte dat stage in Nl ook anders is dan in B. Dus misschien niet te zwaar aan dit bericht tillen, maar serieus. Hier is echt enkel schaapachtig verontschuldigen de way to go!

[Pluu]

Mijn antwoord zou zijn:

Maar, uuuhhm... ik kreeg ook nog wel eens het commentaar dat mijn onderzoeks-skills enzo perfect waren, maar er op het gebied van sociale interactie nog wel wat leerpunten voor me lagen . Dus als ik jou was zou ik mij niet als lichtend voorbeeld nemen.

Maar wel wat van zeggen. What Saya says, op een nette manier.

[Pluu]

Overigens, met "iets ervan zeggen" is het denk ik het handigst als je de nadruk legt op het feit dat je al de hele week heel hard aan het werk geweest bent, en dat je het wel overlegd hebt met je collega-student. En als je iets van ergernis laat blijken, dan eerder in de vorm van "jezelf niet gewaardeerd voelen voor al je harde werk afgelopen week" of zoiets. De nadruk leggen op hoe hard jij bezig bent geweest.

Je kunt beter niet nu over de slechte begeleiding beginnen, want dan kom je kinderachtig over. Alsof je niet tegen kritiek kunt en daarom begint met "ja maar jij..." Als je wel graag betere begeleiding wilt kun je daar beter een volgende keer over beginnen zodat het duidelijk is dat het een serieus punt van je is en niet iets dat je alleen maar zegt om iets terug te kunnen katten.

[Ravelijne]

Ik zou gewoon zeggen dat je dacht dat je je verantwoordelijkheid genomen had door je af te melden bij die ander. Maar nu weet je het voor de toekomst en als er verdere huisregels/richtlijnen zijn hoor je het graag. Eventueel kun je ook nog vragen of en wanneer dat soort afspraken eerder gecommuniceerd hadden moeten zijn, zodat jij kunt nagaan waarom je daar niet van op de hoogte was terwijl je dat wel had moeten zijn, maar hoe dat valt hangt dan ook weer van de begeleider af (en of ze regels idd te pas en te onpas uit haar mouw schudt ).

[Crownless]

Ik zou excuses maken voor het feit dat je niet wist dat je het ook aan haar had moeten overleggen en dat je in de veronderstelling was dat je het goed had opgelost met je medestudent.

En dan, in het kader van meer onduidelijkheden te voorkomen, je graag een afspraak wilt maken over je plan van aanpak.

Mijn begeleider was een raar mens. In plaats van dat hij me vertelde wat ik moest doen, wilde hij dat ik eerst dingen inleverde waarop hij feedback gaf. Voor mij als controllfreak en 'omg,ik mag geen fouten maken' echt een hele slechte match. want hij wilde immers dat ik zelf liet zien wat ik kon, fouten incluis.

Het kan een takkewijf zijn, dat kan. Maar kan ook een andere verwachting zijn. Hoe dan ook, duidelijkheid vragen over de procedure kan geen kwaad.

Trouwens, ik deed ook eerst de dataverzaming, en de onderzoeksvraag kwam later. Ligt aan de overeenkomst. Ik deed een deel in een groot onderzoek, en in ruil daarvoor kregen we toegang tot de database met ruwe data van een 9 jaar lopend onderzoek. Volgens mijn begeleider (en de onafhankelijke tweede corrector) is dat geen abnormale gang van zaken. Soms is een onderzoek gepland, en wordt er een keur aan vragenlijsten afgenomen onder het mom van 'misschien nuttig, nu is er tijd en geld ingestoken, huppa, gaan met de banaan'.

Is inderdaad niet wat ik geleerd heb, ik bedoel, je begint met een vraag, daarna een literatuuronderzoek, en dan kijk je eens op je gemak in de testkast welke testen je zou kunnen gebruiken. Nu is het een beetje omgekeerd, je begint met 'ok, ik heb die testen, dat heeft te maken met x, y en z, wat zou ik daarover willen weten? En dan leidt je vanaf daar een vraag terug en ga je de literatuur in, met het risico dat er of niks over bekend is, of al in den treure is onderzocht.

Anyway, ik dwaal af. En ik lul nu over de boodschap 'mijn begeleider is een kutwijf!' heen. Wat ik wel heb gelezen en ik echt kut vind. Trust me, been there. Mijn begeleider vond me een 'verwaand prinsesje die constant zocht naar een ridder die haar problemen zouden oplossen'. Vette ruzie. Maar kwam goed. En zal bij jou ook goed komen. Want in tegenstelling tot je begeleider, ben jij geen stomme doos

[Voleuse]

Ik denk ook gewoon dat wij een slechte match zijn hoor, dat het daaraan ligt en ik vind haar nou niet perse een tergend kutwijf die me expres in de weg zit. Maar haar stijl van communiceren is zo wazig en metaforisch dat ik haar heel vaak niet begrijp, en ze heeft ook de neiging om planningen op het al-ler-laatste moment te wijzigen waar ik absoluut niet tegen kan. En dat veroorzaakt onwijs veel frustratie, omdat ik mijn boodschap gewoon totaal niet door krijg, en ik niet functioneer zonder enige vorm van structuur.

ik heb een net mailtje terug getypt, met dank aan jullie tips

[Pluu]

Ken het soort begeleider. Ik heb er ook zo eentje gehad, voor mijn 'bachelor-project. Daar werd ik ook helemaal gek van , die man deed ook maar wat :s. Schrijf maar wat, dan gaan we er over praten, en dan veranderen we het wat, en noujah, als we het zat zijn gaan we met het volgende onderdeel verder. Geen planning, geen structuur, niets! Arggh, kon die man wel wurgen op gegeven moment! Aan het einde ook wel ruzie mee gehad, toen hij voor een bepaalde datum een cijfer zou regelen en toen "nog even het erover wilde hebben", terwijl ik dacht dat het klaar was. Arrg, je wilt niet weten welke moordgedachten er toen allemaal door mijn hoofd zijn geschoten! Maar wel een goed cijfer gekregen uiteindelijk, en nét op tijd om gedoe te voorkomen (want als docent cijfer te laat doorgeeft dan geeft dat weer gedoe bij administratie), dus alles is goed gekomen, maar het was echt serieus NAAR. Het jaar daarop had ik een vrouw van wie iedereen zei dat ze zo'n kenau was en haar afstudeerders aan het huilen maakte, maar daar kon ik juist heel goed mee door een deur. Ze was zakelijk en strikt, en bot in haar commentaar, maar zo lekker duidelijk, heerlijk!

Dus ik snap je helemaal! Jij had mijn "kenau" van het master-jaar ook een véél fijner mens gevonden dan die man van mijn bachelorjaar.

Succes met jouw begeleidster dan maar!

[Voleuse]

Ja inderdaad! Zo is zij ook!
Als ik aangeef me zorgen te maken wordt ook alleen geantwoord met: 'het komt allemaal goed, heus waar' 'vertrouw maar op mij' 'de studietijd is de leukste tijd, daar moet je van genieten' 'je moet ook genieten van de reis er naartoe en niet alleen focussen op het doel' en 'zo is de realiteit, die laat zich niet plannen'

Ja, van dat soort uitspraken wil ik dus het raam uit springen/ met mijn hoofd tegen de muur slaan

[Wever]

Ook even melden: mailtjes (of zelfs gewoon: schriftelijke communicatie) durven wel eens heftiger binnenkomen dan ze bedoeld zijn.

Gooi er ook nog eens andere persoonlijkheden tegenaan, en op den duur kan je elkaar niet eens meer "goede morgen" mailen zonder dat er van alles achter gezocht wordt.

Als het vaker gebeurt: gewoon 'n ouderwets Real Life gesprekje openen over planning, de bedoeling van mails en dergelijke meer. Op z'n minst zal ze erdoor inzien dat haar geruststellingen niet het juiste effect sorteren.

[lotus {P}]

blehhh, Peter is net weer naar huis na een fantastisch weekend en nu vind ik het niet leuk. Voel me alleen en alles wat nog rest is opruimen/afwassen etc. Geen zin in nu. Laat het lekker tot morgen staan.

[JerryM]

hier iets bij wat je nodig hebt?

[skaoot]

Weekend voorbi Trein is stom. Wil knuffelen!

[Sabrina]

*stuurt wat knuffels naar skaoot* Niet 't zelfde, maar toch.

Ik kom weer even verdrietig zijn. Laatste nieuws rondom vader: Ze hebben een cyste ontdekt op zijn nier, en de vraag is nu of dat het probleem gaat zijn. Wat googlen deed me al snel stuiten op een aandoening waarbij mijn vader wel angstvallig goed scoort op de symptomen, en hoewel ik absoluut niet ervan uit ga dát dat het ook is, is het toch wel eng. Daar praten ze over dialyses en niertransplantaties, en 't is nog erfelijk ook... *ril*

Ik wil gewoon dat ie spontaan weer helemaal gezond is! Vorige week woensdag ging ik bij m'n ouders eten want hey, Romanticide moest toch tot half 10 's avonds overwerken, en m'n vader was die ochtend in het ziekenhuis geweest voor uitslag van ander onderzoek, en toen was hij zo neerslachtig... Zo ken ik 'm helemaal niet. Ik heb wel gezegd dat hij met iemand moet gaan praten als hij zich zo voelt, maar grotestoerevent dat 't is, gaat hij dat natuurlijk niet doen. *mopper* *bezorgdkijk*

[kitten]

Je moet ook niet googlen op wat voor vreselijke ziektes iemand kan hebben.