Verdrietig of boos? Kom maar op het troostbankje.

[Sabrina]

Mneh, I know, maar omdat de kennis van mijn ouders (m.n. mijn moeder) gewoon tekort schiet en Romanticide en ik weer wat meer thuis zijn in medische dingen, vroeg mijn moeder zelf ook of ik meer kon vertellen. Daarop heb ik direct gezegd dat ze niet op googletocht moet gaan, omdat je bij ongeveer elk symptoom sowieso al kanker hebt en nog minstens zes andere enge ziektes, maar bij hetgeen wat Romanticide en ik nu tegen kwamen (wat m'n moeder nog niet weet, en dat blijft nog even zo, als het aan mij ligt), was het heel opvallend dat iets waar mijn vader al járen last van heeft en waar nooit een verklaring voor is gevonden (namelijk dat hij minstens twee of drie blaasontstekingen heeft per jaar), ook als symptoom genoemd werd. Dat voerde toch de angst bij mij wel een beetje... Meh. Volgende keer google maar weer 't raam uit geloof ik.

[thaliya]

*knuffelt Sabrina*
Mijn vader heeft cyste nieren en inmiddels alweer ruim 10 jaar een transplantatienier. Mocht het dat zijn en je wilt meer info, lemme know.

[Li1986]

*geeft een dikke vette knuffel aan Sabrina *



Meh, ik voel me bijna schuldig dat ik hier nu ook kom posten ...

Maar ik voel me gewoon echt ronduit kut. Ik zat al sinds het einde van gisteravond met tranen in m'n ogen, kan me nergens op concentreren, heb vandaag de halve dag met een zwaar pesthumeur in bed gelegen en toen ik vanavond weer thuis kwam, ben ik jankend als een klein kind op de grond in elkaar gezakt (en nee, het luchtte niet op, ik ben nu nog bozer, onzekerder en verdrietiger).

Waarom? Ik heb sinds een tijdje een los contact met iemand die al in een relatie zit (ja, ze weet er van, ze heeft me meerdere keren gezien en gesproken), een ontzettend druk leven heeft en daarnaast ook nog met een aantal anderen speelt en daardoor ontzettend weinig tijd heeft.

Opzich allemaal dingen waar ik alle begrip voor heb... maar... er is 1 iemand met wie ie (voor mijn gevoel) ook regelmatig afspreekt (en nee, dat is niet zijn vriendin waarmee ie samen woont)... en ik heb steeds sterker en sterker het gevoel dat ie veel liever met haar speelt dan met mij (ook al zegt ie van niet), ze zien elkaar meerdere keren per maand (voor zover ik weet) en volgens mij is dat dan ook vaak wel een stuk langer (ik heb op fetlife dingen gezien over feestjes die tot midden in de nacht door gaan, hele middagen er zijn etc).. terwijl ik hem hooguit 1 keer in de maand een klein avondje (waarvan we maar amper 2 uur hebben om te spelen) zie.. Okee, gisteren was pas de 2e keer, maar toch.. ik moest er om vragen (iets wat ik opvat als een gebrek aan enthousiasme), toen ik gisteravond vroeg of ie zin had om binnenkort ergens heen te gaan, ging ie daar al heen met haar ("het zal ook eens niet " dacht ik al..), toen ik vandaag een plagerig/grappig bedoeld sms-je stuurde, kreeg ik niks terug ... Ik heb een aantal weken terug al gevraagd, of ie niet liever met haar speelde (ook uit proberen te leggen waarom ik dat gevoel had), maar dat ontkende ie.. ik kan gezien alles wat er gebeurd is en gaat gebeuren, dat eigenlijk maar heel moeilijk geloven.

Ik snap het niet; als je niet met mij wil spelen en liever met haar speelt, prima. Maar dan is toch het minste wat je dan kan doen dat gewoon eerlijk zeggen?! Ik heb echt het gevoel dat ik ergens helemaal onder zijn prioriteiten/verlanglijstje op bdsm-vlak sta, en zij ergens helemaal bovenaan.

Ik weet ook niet zo goed of ik hier nou met hem over moet praten (de meeste mannen, waarmee ik in het verleden iets had dachten dan gelijk dat ik wilde dat de hele wereld om mij zou draaien ofzo, terwijl ik gewoon vroeg om een gelijke behandeling... of ze begonnen dan gelijk met kutopmerkingen, schelden, boos worden enzo) of dat ik gewoon dit alles achter me moet laten en op zoek moet gaan naar iemand die meer tijd en aandacht voor me heeft..

Ik weet ook niet waar ik banger voor ben; praten over dit soort gevoelens (wat voor mij bijna onmogelijk is, gezien het feit dat ik een ramp ben in het omschrijven van hoe ik me voel en het risico nemen dat ie net zoals andere mannen lomp gaat doen, mijn woorden gaat verdraaien en boos op me gaat worden) of dat ie dit leest en boos word dat ik het er niet eerst met hem zelf over gehad heb.

[kitten]

Oh, dat is wel kut joh! Maar heel eerlijk,,,? Als hij zo vaak met haar afspreekt en zo weiniig met jou en naar dat bepaalde feest liever met haar gaat dan met jou... Welk antwoord heb je van hem dan nog nodig? Als jij op de eerste plaats wil komen, of in ieder geval de eerste subbieplaats - en dat is echt geen bizar egoïstische wens! - dan is dit niet wat je nodig hebt.

[faery]

Ik ben het niet helemaal eens met kitten. Het kan zijn dat het vaker zien van dat andere meisje niet zozeer te maken heeft met dat hij haar leuker vind dan jij, maar kan verschillende redenen hebben: roosters die beter op elkaar aanpassen bijvoorbeeld, of (en da's wel weer meer relationeel, maar hoeft niet per sé "leuker dan" in te houden) dat hij met haar een ander soort relatie ambieert dan met jou. (voorbeeld: ik hou niet minder van mijn vriendin dan mijn vriend, maar het is wel een ander soort houden van, en de invulling van de relatie is ook anders)

Ik zou het tegen hem zeggen, in een non-judging manier, zodat je goed je grens aangeeft. "Ik merk dat je de laatste tijd weinig tijd hebt om met mij af te spreken, maar zie dan ook dat je veel met dat andere meisje afspreekt. Daardoor voel ik me jaloers en onbelangrijk. Ik heb erover nagedacht, en heb het in ons contact nodig om vaker af te spreken, bijvoorbeeld [aantal keer per maand/week]. Wil jij dat ook?"

Mocht hij dat niet kunnen bieden, dan zou ik inderdaad op zoek gaan naar iemand anders, want dan is dit niet wat je nodig hebt. En de mannen die in het verleden direct begonnen met schelden en dergelijke, die wil ik best eens op een wat aggresievere manier communicatie-skills bijbrengen. Zij zaten daar fout, niet jij.

[kitten]

Absoluut, zij zaten fout. En dat is ook niks meer dan een vertoon van hún onzekerheid!

[faery]

Ow trouwens, even als een toevoeging, je zei dat je het lastig vind zelf je gevoelens verwoorden enzo. Wat je eigenlijk gaat doen in een gesprek als dat, is het geven van feedback. Zelf probeer ik dan altijd losjes de 4 G's aan te houden: Gedrag, Gevoel, Gevolg, Gewenst. Dus in dit geval is het gedrag dat ie met jou niet zo vaak op stap gaat, en met iemand anders wel (dat lijkt in ieder geval zo), het gevoel dat je daarbij krijgt is onzekerheid/jaloezie, het gevolg is dat je je onbelangrijk voelt, en je zou graag vaker af willen spreken (ongeveer ook wat ik zei in mijn vorige post, maar dan wat meer uitgelegd). Hopelijk kan je hier wat mee. Als je goed Engels spreekt/leest kan je er hier ook meer over vinden. Gaat over een iets andere situatie, maar geeft wel duidelijk weer hoe je feedback kan geven.

[Li1986]

Oh, dat is wel kut joh! Maar heel eerlijk,,,? Als hij zo vaak met haar afspreekt en zo weiniig met jou en naar dat bepaalde feest liever met haar gaat dan met jou... Welk antwoord heb je van hem dan nog nodig? Als jij op de eerste plaats wil komen, of in ieder geval de eerste subbieplaats - en dat is echt geen bizar egoïstische wens- dan is dit niet wat je nodihebt.

Nee. Eerste subbieplek ofzo vind ik niet belangrijk, maar wel dat ik het gevoel heb dat ik net zoveel tijd krijg en net zo inte

Kijk. Ik vind het heel logisch dat de tijd verdeelt moet worden. Maar op het moment dat er voor een bepaald iemand die technisch gezien ergens op dezelfde niveau qia prioriteiten zou moeten zitten tig keer meer tijd is dan ga ik wel aan mezelf twijfelen. Aan de andere kant... dit is pas de tweede keer dat we iets hebben afgesproken.

Voor mij is het vooral de vraag of ik te snel oordeel hiermee zo door wil en kan gaan. Heb ik genoeg aan 1 avond in de maand etc

Ik moet overigens wel zeggen dat het nu wel beter gaat dan gisteravond..
De huilbuien zijn weg voel me minder boos en onredelijk kan mn gevoelens weer kritisch bekijken etc...

[Li1986]

Oh, dat is wel kut joh! Maar heel eerlijk,,,? Als hij zo vaak met haar afspreekt en zo weiniig met jou en naar dat bepaalde feest liever met haar gaat dan met jou... Welk antwoord heb je van hem dan nog nodig? Als jij op de eerste plaats wil komen, of in ieder geval de eerste subbieplaats - en dat is echt geen bizar egoïstische wens- dan is dit niet wat je nodihebt.

Nee. Eerste subbieplek ofzo vind ik niet belangrijk, maar wel dat ik het gevoel heb dat ik net zoveel tijd krijg en net zo interessant ben als de rest.

Kijk. Ik vind het heel logisch dat de tijd verdeelt moet worden. Maar op het moment dat er voor een bepaald iemand die technisch gezien (ja, ik kijk technisch naar dingen en gevoelsmatig naar dingen kriskras door elkaar ) ergens op dezelfde niveau qia prioriteiten (na werk, andere hobbies, leven thuis etc.) zou moeten zitten tig keer meer tijd is dan ga ik wel aan mezelf twijfelen.

Aan de andere kant... dit is pas de tweede keer dat we iets hebben afgesproken, dus wellicht oordeel ik nu ook erg snel. En ik ben van mezelf ook al heel erg onzeker; er hoeft ook maar weinig te gebeuren of mijn permanente minderwaardigheidscomplex komt om de hoek kijken en ik zie ergens de zoveelste bevestiging in dat ik minder leuk, interessant etc ben dan de rest, helemaal als mijn hoofd mij gaat vergelijken met een ander.

Voor mij is het vooral de vraag of ik te snel oordeel, hiermee zo door wil en kan gaan. Heb ik genoeg aan 1 avond (waarvan er respectievelijk zo'n 2 uur gespeeld word) in de maand, word ik niet meer behoeftiger dan hij aan kan, kan ik niet beter op zoek naar iemand met meer tijd, gaat praten hierover zin hebben etc.

Ik moet overigens wel zeggen dat het nu wel beter gaat dan gisteravond.. De huilbuien zijn weg, voel me minder boos en onredelijk, kan mn gevoelens weer kritisch bekijken etc... Niet dat m'n onzekerheid, frustratie etc nu ineens weg is ofzo, alleen ik kijk er nu wel nuchterder naar..

[Ravelijne]

Ik denk dat het idd misschien wel wat snel is om te oordelen. Als je iemand al langer kent, zitten dingen (zoals het voornemen om samen naar een feestje te gaan) al langer in de pipeline, zeg maar. Het duurt even voor je een patroon van afspreken opbouwt. Met haar heeft hij dat al, met jou moet het misschien nog groeien.

Aan de andere kant, als je je er nu al niet prettig bij voelt is het wel belangrijk om dat gevoel serieus te nemen. Je kunt ook vragen hoe hij het voor zich ziet qua 'verdeling', in de toekomst --en dan bedenken of je daar op wilt wachten.

[kitten]

En of je met jouw mate van jaloezie/onzekerheid jezelf wel een plezier doet als 1 van de 3 of meer. Eens in de maand is wel erg weinig, ik zou het daarmee niet volhouden. Is dat ook de afgesproken frequentie?

[Voleuse]

Mja en mij lukt het prima met eens per twee maanden. Dus het verschilt per persoon hoe hoog die ideale frequentie ligt.

[Li1986]

Ik denk dat het idd misschien wel wat snel is om te oordelen. Als je iemand al langer kent, zitten dingen (zoals het voornemen om samen naar een feestje te gaan) al langer in de pipeline, zeg maar. Het duurt even voor je een patroon van afspreken opbouwt. Met haar heeft hij dat al, met jou moet het misschien nog groeien.

Ja, dat denk ik dus ook en ergens vind ik dat ook heel erg logisch en begrijpelijk.

Maar aan de andere kant; hij toont als we elkaar niet zien ook weinig interesse (msngesprekken en dergelijke beginnen moeten vrijwel altijd van mijn kant komen, gisteravond geen reactie op een lollig bedoeld smsje) en ik was degene die moest vragen om weer iets af te spreken (wat ik opvat als dat ie niet enthousiast is over me).

Aan de andere kant, als je je er nu al niet prettig bij voelt is het wel belangrijk om dat gevoel serieus te nemen. Je kunt ook vragen hoe hij het voor zich ziet qua 'verdeling', in de toekomst --en dan bedenken of je daar op wilt wachten.

Ik weet niet hoe ik het daar over zou moeten gaan hebben, zonder dat ie gelijk allemaal rare dingen gaat denken of van alles verkeerd opvat. Eerlijk gezegd ben ik ook vrij bang dat het toch niet beter zal gaan, hij haar altijd tig keer vaker zal blijven zien en altijd zal blijven ontkennen dat zij veel belangrijker en interessanter voor hem is (ook al wijzen alle signalen op het exacte tegengestelde).

En of je met jouw mate van jaloezie/onzekerheid jezelf wel een plezier doet als 1 van de 3 of meer. Eens in de maand is wel erg weinig, ik zou het daarmee niet volhouden. Is dat ook de afgesproken frequentie?

Meh, ik gebruik het woord 'jaloezie' hier liever niet voor. Voor mijn gevoel is het gewoon een combinatie van mijn minderwaardigheidscomplex, een behoefte die steeds groter word en te weinig tijd en aandacht. Ik spreek de andere persoon eigenlijk praktisch nooit (heb haar ook al ruim een jaar niet gezien), laat staan dat ze weet hoe ik over haar en de huidige situatie denk.

Maar is het nou echt zo raar dat ik me onzeker of jaloers ga voelen, als ik maar ongeveer 2 uurtjes 1 keer in de maand heb met iemand, terwijl zij hem rustig tig keer in de maand ziet, feestjes met hem heeft die tot midden in de nacht door gaan.. je doet nu net alsof ik heel erg extreem en onredelijk jaloers/onzeker ben, terwijl ik mijn eigen gevoel toch best wel terecht vind gezien hoe alles scheef ligt.. Probeer je eens in mijn schoenen te verplaatsen; hoe zou jij je voelen als de verhoudingen zo ontzettend scheef liggen (dat hij voor jou nauwelijks tijd heeft en een ander heel vaak in de maand ziet) en hij/zij de enige persoon is met wie je zo nu en dan eens kan spelen buiten feestjes om?

We hebben overigens geen frequentie ofzo afgesproken, maar we plannen gewoon iets als we beiden tijd hebben.

@ Voleuse
Misschien hangt het ook af van hoe lang een spel gemiddeld duurt?

[faery]

Uhm, Li? Ben je mijn post nu bewust aan het negeren, kan je er niks mee, of had je ze over het hoofd gezien?

[Li1986]

Uhm, Li? Ben je mijn post nu bewust aan het negeren, of kan je er gewoon niks mee?

Nee, dat was zeker niet de bedoeling. Ik wou zelfs 1 van mijn vorige posts aanpassen, met een stukje waarin ik op jouw reactie reageerde, maar dat ging niet (ik kreeg een foutmelding dat ik mijn post niet meer kon bewerken). En daarna ben ik even boodschappen gaan doen en heb ik er geen aandacht meer aan besteed.

Maar goed; poging 2 dus.

Ik ben het niet helemaal eens met kitten. Het kan zijn dat het vaker zien van dat andere meisje niet zozeer te maken heeft met dat hij haar leuker vind dan jij, maar kan verschillende redenen hebben: roosters die beter op elkaar aanpassen bijvoorbeeld, of (en da's wel weer meer relationeel, maar hoeft niet per sé "leuker dan" in te houden) dat hij met haar een ander soort relatie ambieert dan met jou. (voorbeeld: ik hou niet minder van mijn vriendin dan mijn vriend, maar het is wel een ander soort houden van, en de invulling van de relatie is ook anders)

Ja, dat kan opzich ook heel goed. Maar zo voelt het voor mij niet. Niet alleen vanwege mijn minderwaardigheidscomplex, maar ook vooral vanwege andere dingen, die er (niet) gebeuren.

Ik zou het tegen hem zeggen, in een non-judging manier, zodat je goed je grens aangeeft. "Ik merk dat je de laatste tijd weinig tijd hebt om met mij af te spreken, maar zie dan ook dat je veel met dat andere meisje afspreekt. Daardoor voel ik me jaloers en onbelangrijk. Ik heb erover nagedacht, en heb het in ons contact nodig om vaker af te spreken, bijvoorbeeld [aantal keer per maand/week]. Wil jij dat ook?"

Nouja, dat heb ik dus al eens geprobeerd, maar toen ontkende hij. Of ik voor wil stellen om vaker contact te hebben, weet ik niet; ik weet niet hoe hij er op gaat reageren, of hij dat kan bieden, of hij het verkeerd op gaat vatten, of ik dat zelf überhaupt nog wel wil etc. Door de hele situatie zelf weet ik eigenlijk zelf niet goed meer wat ik nou wil, of het zin heeft voor mij, of ik er voldoening uit ga halen, of we gewoon niet bij elkaar passen op D/s-vlak enz. enz. Alles is voor mij een stuk onzekerder geworden bij waar ik me nu wel en niet prettig bij voel, waar ik behoefte aan heb, wat werkt voor mij en wat ik wel of niet wil.

Ow trouwens, even als een toevoeging, je zei dat je het lastig vind zelf je gevoelens verwoorden enzo. Wat je eigenlijk gaat doen in een gesprek als dat, is het geven van feedback. Zelf probeer ik dan altijd losjes de 4 G's aan te houden: Gedrag, Gevoel, Gevolg, Gewenst. Dus in dit geval is het gedrag dat ie met jou niet zo vaak op stap gaat, en met iemand anders wel (dat lijkt in ieder geval zo), het gevoel dat je daarbij krijgt is onzekerheid/jaloezie, het gevolg is dat je je onbelangrijk voelt, en je zou graag vaker af willen spreken (ongeveer ook wat ik zei in mijn vorige post, maar dan wat meer uitgelegd). Hopelijk kan je hier wat mee. Als je goed Engels spreekt/leest kan je er hier ook meer over vinden. Gaat over een iets andere situatie, maar geeft wel duidelijk weer hoe je feedback kan geven.

Ik snap opzich wel wat je bedoelt met de 4 G's, maar ik weet überhaupt niet goed uit te leggen welk gedrag me nou precies dwars ligt en wat voor gevoel dat exact te weeg brengt (laat staan dat ik het goed en duidelijk onder woorden kan brengen, zonder dat ie het verkeerd opvat en/of iets compleet anders in mijn woorden ziet dan ik eigenlijk zeg).

Die link zag er trouwens erg interessant uit, ik ga er vandaag nog even naar kijken. (Of dat gelijk vanmiddag is, weet ik niet, want er moet hier thuis ook nog een zooi gebeuren).