Sadisme en seksueel gebruik samen met liefde/romantiek?

[Peter^]

Kan sadisme en seksueel (mis*)gebruik samengaan met liefde en romantiek?

Meerdere keren hoor en lees ik over D/s relaties, waarbij erg veel gepijnigd wordt en seksueel contact is. Een keiharde Dominant met zijn lustgevoelens/lustsub. Maar waar de sub liefde en romantiek mist.

Als sadisme en seksueel (mis)gebruik samen kunnen gaan met liefde en romantiek, hoe is dat dan te bereiken?

* Met (mis)gebruik bedoel ik: wel vrijwillig, maar waar de Dom meer wil, dan de sub eigenlijk wil, maar het doet om Hem te behagen.

[mej.s]

Dat kan volledig en wil het niet eens zonder liefde. Ik heb een partner die er precies zo over denkt. Een intense 24/7 met niet altijd de ongelijkheid omdat je ook normale zaken moet kunnen bespreken op gelijkheid. Denk aan bijvoorbeeld een vakantie, op visite gaan of krijgen of wat doen we met de Kerst. Ik kan niet zeggen hoe je dit bereikt omdat ik nooit ben gegaan voor alleen een spelrelatie. Denk dat je een partner nodig hebt die er hetzelfde instaat als jezelf en dan gaat het vanzelf. BDSM en vanilla lopen bij ons door elkaar heen. Soms slaat de weegschaal door naar veel D/s en de andere keer is het heerlijk vanilla knuffelen op de bank. Dat is ook afhankelijk van onze mood.

Wat maakt dat BDSM mogelijk is. De liefde! En vanuit liefde grenzen opzoeken omdat ik weet dat ik niet beschadigt word, nee kan zeggen en hij kan wel heel 'stoer' zeggen dat het alleen om zijn genot gaat maar als ik er niet van geniet kan hij het ook niet. Halen we beide er geen bevreding uit. Het is hoog vlammen in een liefdesspel wetende dat je het doet voor elkaar. Een echt samenspel waarin mijn mening even belangrijk is en ook rekening mee gehouden wordt. Ik geef ook aan waar ik behoefte aan heb. Naast zijn vriendin en sub ben ik ook moeder, heb ik een baan enzo verder. Mijn hoofd staat soms helemaal niet naar subben en als hij daar rekening mee houdt is dat voor mij een teken van liefde en dat ik meer ben dan alleen zijn subje die hij kan nemen als het hem uitkomt (om het maar even plat te zeggen). Liefde maakt voor mij dat ik grenzen opzoek, hem niet alleen wil plezieren omdat hij dat wilt maar het voor mij een verdieping is in onze relatie. Het is een wisselwerking die niet alleen D/s gericht is. De liefde maakt de D/s en vanuit de D/s ontstaat heel veel liefde en wederzijds respect.

[Wever]

Ik vind het een heel moeilijke vraag (en daardoor net een interessante). Laat ik in elk geval maar voorop stellen dat ik zulke situaties niet bewust ken. Wat op zich wel gek is, want verhalen over D/s'en waarbij heel hard gegaan wordt zonder duidelijke liefde hoor ik wel...alsook de verhalen van subs die zouden willen dat hun vriend wat Dominanter zou zijn. Je zou ergens toch verwachten dat die "liefdeloze D's" en "totaalslavinnen" een perfect match zouden zijn.

Pure D/s-relaties (dus zonder liefde/romantiek) heb ik wel gezien, maar daar was geen sprake van dat de Dom meer nam dan de sub kon geven (oftewel: de sub cijferde zich niet weg).



Puur theoretisch geloof ik wel dat het kan. Als een ervaren D (ervaren als in "nogal hard willen spelen) met een pas geperverteerde vanille iets begint geloof ik best dat het goed kan komen als zij een tijdje meer geeft dan ze wil (ze kent haar eigen grenzen dan nog niet). Op lange termijn geloof ik het echter niet: ongeacht hoeveel liefde en romantiek er ook is, er zal een soort equilibrium moeten komen tussen wat beiden geven en nemen. En als je als sub (of zelfs als D) alsmaar het gevoel hebt de ander te moeten behagen zonder dat terug te krijgen, geloof ik dat de relatie ook vroeg of laat zal verrotten en/of stuklopen.

[kitten]

* Met (mis)gebruik bedoel ik: wel vrijwillig, maar waar de Dom meer wil, dan de sub eigenlijk wil, maar het doet om Hem te behagen.

Het moet altijd een balans zijn. Bitemarks en tippi vind ik een mooi voorbeeld van sadisme en seksueel gebruik samen met liefde/romantiek. Bites zal vast wel tegen haar grenzen duwen, maar als zij voortdurend dingen tegen haar wil gaat doen, omdat hij dat wil... dan vrees ik dat de relatie eindig is of in ieder geval niet fijn wordt. Maar als het in balans blijft, ik ben ervan overtuigd dat dat dan kan werken!

[wandering]

Mijn idee is: ja, dat gaat samen! Ik weet niet eens of ik het los van elkaar zou kunnen. Een liefdesrelatie zonder sadisme en seksueel gebruik gaat bij mij niet (meer) lukken, ik heb BDSM nodig (en ben monogaam ingesteld, dus buiten de deur zoeken zit er niet in). Andersom denk ik dat sadisme en seksueel gebruik zonder liefde mij te zwaar zou vallen.

Hoe die 2 dingen die zo tegenovergesteld lijken toch samen gaan kan ik niet goed verklaren. Lucifer kan soms super sadistisch zijn en me dwingen dingen te doen die ik eigenlijk niet wil doen (maar wel binnen mijn grenzen, uiteraard). Maar er is ook sprake van liefde, romantiek, verliefdheid. Tijdens een spel kan ik soms boos op hem zijn door de gemene dingen die hij met me doet, maar tegelijkertijd ben ik hem dankbaar en hou ik daardoor alleen maar meer van hem, omdat hij me geeft wat ik nodig heb. Ik word juist verliefder omdat we samen tot zulke intense momenten komen, van die hele speciale heftige momenten die alleen van ons tweetjes zijn. En daarnaast hebben we ook gewoon een liefdesrelatie, zijn veel samen zonder te spelen, en doen we ook veel met elkaar op gelijke basis. En dat werkt gewoon prima voor ons.

[treva]

Ik ben wel iemand die naast mijn relatie een D/s relatie heeft.(partner weet dit)
Ik zou het van mijn partner dus ook absoluut niet kunnen hebben wanneer hij mij op die manier gebruikt zoals als mijn D dat doet.

Mijn partner hoeft het bv ook niet te proberen dominant naar mij toe te reageren. Hier gaan a la minuut mijn haren recht van overeind staan.

Mijn partner weet dit, wist dit eerder dan ik, maar nu ik het weet schept het wel rust.
Hij en ik staan gelijk aan elkaar. Dat is met mijn D natuurlijk anders godzijdank wel, anders zou ik daar ook zo weer overheen lopen.

[Nadia]

Misbruik zie ik als zonder instemming, met geweld enz. Zeer strijdig dus met de BDSM regels van SSC.

Ik ben een lustsub. Doe inderdaad soms dingen alleen om Hem te plezieren. Dan wordt ik dus gebruikt, niet misbruikt. Want nooti over mijn grens heen.

En ja dat alles is vanuit liefde, wederzijds. En op een bepaalde manier ook omgeven door romantiek. Hij wil mijn overgave, ik geef die Hem. Wat is er mooier en romantischer dan die band op deze speciale manier samen te beleven?

[Voleuse]

Ik kan me eigenijk niet goed voorstellen dat je een losse spelrelatie hebt zonder (enige vorm van) liefde, die zo diep gaat en zo erg tegen je grenzen aan zit. Het lijkt me dat je dan juist liefde nodig hebt om in balans te blijven.

Overigens weet ik niet goed of dit beeld nou correct is of niet. Ik kan alleen voor mij persoonlijk praten: Ik ervaar dat SM juist een diepe band bevordert.

[justes]

Toch kan dat wel hoor. Diepe genegenheid doet het ook prima als basis. Ik denk dat alles zijn voors en tegens heeft.

[kitten]

Soms werkt juist liefde tegen om grenzen te benaderen, zelfs.

[mej.s]

Soms werkt juist liefde tegen om grenzen te benaderen, zelfs.

Leg dat eens uit kitten.

[Sabrina]

Volgens mij kan dat zeker! Één van de aspecten van onze relatie is toch wel dat ik Romanticides lustslavin ben, en hij me dus regelmatig voor zijn genot gebruikt zonder dat ik daar iets over te zeggen heb, en ook zonder in ogenschouw te nemen of ik zin heb. Het komt dus ook zo nu en dan voor dat mijn kop er niet naar staat, ik liever heb dat ie een end gaat fietsen en net een woestijn ben, maar ook dan gaat hij zijn gang. Dat onze relatie daarnaast heel erg liefdevol is, kunnen de mensen die ons kennen ook wel beamen (hoop ik). Een klein quoteje van zijn FL-profiel laat dat ook wel zien: "It felt and still feels like a blessing to have met her. She really is my little girl."

Hoe je dat dan bereikt? Echt weten doe ik het niet, maar ik denk dat het vinden van een balans tussen je eigen wil volgen als Dominant en liefde en genegenheid tonen naar je partner (die twee sluiten elkaar zeker niet uit, overigens, ik denk alleen dat je op moet passen dat niet één van de twee overheerst) zeker bijdraagt aan het bereiken van zo'n relatie. Raakt die balans verstoord en wordt het een situatie waarin de Dominant zo weinig aandacht heeft voor de sub, dat de sub daar ongelukkig van wordt, dan krijg je wat in de startpost beschreven staat, een sub die liefde en romantiek mist.

Soms werkt juist liefde tegen om grenzen te benaderen, zelfs.

Heel erg waar, dit. Romanticide heeft een tijd flink moeten knokken tegen zichzelf om in de buurt van, en tegen mijn grenzen te kunnen spelen, simpelweg omdat zijn gevoel zei dat hij dat niet mocht doen bij zijn meisje.

Edit: Als reactie op mej.s (ook al ben ik niet kitten): Romanticide heeft er heel veel moeite mee gehad om op/bij/tegen mijn grenzen aan te gaan spelen, want zijn hart brak als hij mij brak en ik lag te huilen, of als ik hem met hele grote bange ogen aankeek en hem smeekte iets niet te doen. Het is veel makkelijker iemand te pijnigen (zowel fysiek als emotioneel) als je niet zielsveel van diegene houdt, van wat ik van hem begrepen heb. Als ik ergens heel hard bij roep (bijvoorbeeld tijdens een spel) dat ik het niet wil, is het voor hem zeker niet makkelijk om het dan tóch te doen. Enerzijds weet hij dat ik wil dat hij doordrukt op dat moment, anderzijds ziet hij mij bang zijn, verdrietig zijn, allemaal dingen die bij hem de reactie triggeren dat hij me wil knuffelen, troosten, vertroetelen, en zeker niet nog banger of verdrietiger maken.

[kitten]

Ja, wat Sabrina zegt. Soms hou je teveel van een sub om écht hard te spelen.

[Crownless]

Toch, wat dan erg helpt is de wetenschap dat het juist een teken van liefde is om de ander te geven wat deze diep van binnen wil. Behalve dat ik het heel erg leuk vind om Bryan hard te slaan en hem te verbieden weg te kronkelen en hem met bange ogen naar de gummiknuppel te zien kijken (muhaha) weet ik ook dat hij dit diep van binnen wil. Dat daar ultiem genot ligt voor hem. En dat de liefde alleen maar groeit dan.
Het heeft veel 'wil je dit echt?' en knuffels en 'wauw, dat was gaaf' nodig bij aftercare (dominanten, vooral dominanten die tevens geliefden zijn, hebben ook aftercare nodig. Aftercare is denk ik nooit eenrichtingsverkeer. De wetenschap dat het met de sub goed gaat maakt ook dat de dominant zich beter voelt. Tenminste, bij mij werkt dat zo. Het past natuurlijk niet bij het stoere imago van de dominant om ook aftercare nodig te hebben, maar heej, we zijn net mensen). Maar uiteindelijk groeit dat.

Bdsm is een illusie. Niet in de zin dat het niet bestaat, maar dat je iets probeert te creeeren dat er niet echt is. Als ik als dominant alleen maar dingen leuk vind die de sub niet leuk vind, dan gaat het niet werken, tenzij ik ook dingen doe die ik misschien minder leuk vind, maar de sub wel. Als je als sub nergens een beloning of kick of watdanook uithaalt, hou je het niet vol. Ik denk dat elke dominant dat weet. Maar tegelijkertijd haalt het de magie weg als je dat teveel laat doorschemeren.

In ieder geval, ik denk dat sadisme en liefde elkaar heel erg goed kunnen aanvullen. Juist omdat je weet dat de ander het graag wilt geeft je net dat morele duwtje om toch dat sadisme los te laten in alle brullende genadeloosheid.

[mej.s]

Aftercare (wat een rotwoord) heb je beide nodig en daar besteden we veel tijd aan. Niet alleen op dat moment, maar het is een terugkomend onderwerp hoe iets voelt en of het dagen later ook nog zo voelt of toch niet.

Ik weet niet of liefde je tegenhoudt om echt door te gaan bij je sub, althans ik kan het alleen vanuit mezelf vertellen. Wetende dat hij van me houdt en niet geestelijk over mijn grenzen heen gaat waar ik last van blijf houden ga ik juist heel diep. De verbintenis die er is naast BDSM, het 'maatjesgevoel' zeg maar maakt dat ik dieper ga en voor hem veel over heb. Andersom trigger ik hem als sub en laat zijn instinct het overnemen op dat moment en onderga wat hij wil. Op dat moment wetende dat je iets kostbaars in handen hebt en mee mag doen omdat het toegelaten word en je beide het beste eruit wil halen en elkaar laten genieten.

Nu ben ik niet bang of ga huilen, dat is voor mij niet van toepassing zoals Sabrina schrijft. Ik zie het hele spel als uitdaging en met spanning tegemoet. Wat gaat hij doen, kan en mag ik een beetje manipuleren. Wat gebeurd er als ik nee zeg of stop. Mijn leven hangt er niet van af en zie als ik nee zeg het ook niet als falen. Ik vind het heerlijk om in zijn armen te liggen nadien en te knuffelen en de liefde te voelen om later (of de volgende dag) zijn gelijke partner te zijn en weer door te gaan met de orde van de dag met werk of saaie huishoudelijke klusjes.