Hoe om te gaan met...

[madeleine]

welles

[Emmy]

Neem eens contact op met Mistique (http://www.mistique.info/" onclick="window.open(this.href);return false;), zij is een personal coach op het gebied van bdsm. Zij woont in jouw regio. Super fijn mens.

[dbj]

Het verhaal en de reacties gelezen en wil graag mijn ervaringen delen met jullie.
Sinds 2006 ongeveer ben ik een "vaste klant" bij het GGz vanwege persoonlijke trubbels... Onder andere omdat ik nog steeds single man ben
Die hulpverleners zijn voldoende bekend met mij als persoon en weten ook van mijn interesse voor SM
Zij gaan daar op een discrete wijze mee om en accepteren mijn sexuele voorkeur daarin, zònder te (be- of ver-)oordelen.
Ik ontmoet in elk geval begrip bij hun en waardeer hun discrete benadering en de gesprekken daarover.
Moet ik me nu tot de mensen rekenen die het wel goed getroffen hebben m.b.t. dergelijke onderwerpen?

Mijn ervaringen met BDSM-feestjes, BDSM-parties e.d. zijn sterk wisselend, wellicht versterkt door het gegeven dat ik tot de groep alleenkomende mannen behoor Daar wordt nogal eens negatief over geoordeeld, dergelijke bezoekers zouden vrouwen lastig vallen en opdringerig zijn.
Inderdaad zijn er mannen die dergelijk gedrag vertonen en soms serieuze problemen veroorzaken, maar om nu te zeggen dat alle alleengaande mannen zo zijn gaat mij te ver.

[kitten]

Om nu te zeggen dat er over alleenstaande mannen nogal eens negatief wordt geoordeeld, vind ik ook kort door de bocht. Op elke WS meeting zijn singles (M/V) aanwezig en als jij je niet opdringerig gedraagt, gaat niemand je als zodanig benaderen hoor...

[JerryM]

Ik kan bevestigen dat het een paar meetings kan kosten voordat je als single man niet door de meerderheid enigszins achterdochtig in de gaten wordt gehouden. Maar als je je blijft gedragen, en ook maar een klein beetje sociaal mee praat, al is het maar af en toe, en er verder rustig bij zit of staat, word je uiteindelijk ook best geaccepteerd en vinden ze je nog een aardige en.of leuke jongen ook.

Soms hebben feestjes last van een golf van of dominante of subbende single mannen, en als je dan de pech hebt dat er een paar bijzitten die wat minder tactisch door zo'n feestje banjeren kan je tegen een muurtje aanlopen.

Bij mij hielp het dat de meetings om de hoek waren, waardoor ik gewoon vaak mijn gezicht kon laten zien zonder dat het financieel moeite kostte. Moest me er wel elke keer toe dwingen, want mentaal was (en is het nog steeds) niet echt mijn ding, zoveel mensen die je niet kent, en ik ben al niet zo'n prater, maar het was elke keer toch best wel een aangenaam avondje uit, ook al was er uiteindelijk weinig concreet resultaat wat spel betreft.

Op een gegeven moment leer je steeds meer mensen kennen, en gaan de gesprekken steeds makkelijker.

Als je dan ook nog op FL of WS of Next of Samarium of andere fora die mensen ook kennen mee schrijft, iets over je zelf kan vertellen, bijdragen levert, van enig niveau, of gewoon lekker meelult, wordt je vanzelf herkent, en blijft het steeds makkelijker gaan.

Maar het kan best wat tijd kosten.


back on topic. neem contact met de GGZ op. Aannemende dat het antidepressiva zijn die je huisarts voorschrijft, vind ik dat huisartsen dat helemaal niet moeten doen. Sommigen hebben wel eens een psycholoog aan huis, waar je een paar keer langs kan komen, maar als die denkt van dit is niet 123 op te lossen, dient die je naar de ggz door te sturen. En ja, daar kan een wachtlijst zijn waar je alleen al moedeloos van wordt, maar da's nog altijd vaak beter dan maar helemaal niks te doen en maar iets te blijven slikken wat duidelijk niet goed werkt.
Sluit me aan met het sterke advies om er absoluut niet zelf mee te gaan stoppen, die dingen worden niet voor niets vaak heel langzaam afgebouwd, maar echt, er zijn andere oplossingen.

[mirrorgirl]

Mag ik vragen wat voor medicijn je voorgeschreven hebt gekregen? werk zelf nl si 10 jr bij een huisarts, waarvan de laatste 7 jaar ook op de spoeddienst erbij. Er moet namelijk heel goed afgewogen worden voor welke stemming of gevoelens je een bepaald medicament voorschrijft. Als, zoals ik begrijp de BDSM als ziekte word gezien ben ik het met Marijke eens en is die arts niet geheel op het juiste spoor bezig (understatement) .

Bovenndien, en dat is algemeen bekeken, pak je met medicatie niet de oorzaak aan maar pas je louter en alleen symptoombestrijding toe. Het enige juiste in dit geval wat die arts kon doen was je in eerste instantie serieus nemen en een voorstel doen voor al dan niet het aanbieden van proffesionele hulp hierbij om houvast te vinden in de emotionele roalercoaster waar je nu in zit en last but not least lijkt het me ook wijs en noodzakelijk dat je vrouw in dat proces betrokken wordt. Doms hebben ook gevoel, dat wordt (te) vaak vergeten.

[mirrorgirl]

Mijn persoonlijke ervaringen met een GGZ is trouwens ehm.. ronduit kut te noemen. Kan aan mij liggen natuurlijk. Maar vanuit mijn professie zie ik toch heel veel teleurstellende patiënten, teleurstellende huisartsen die schoppen tegen het systeem. Omdat ze de soort hulpvraag en de noodzaak ervan maar niet lijken te snappen en rond blijven draaien in protocollen, wachtlijsten en procedures en daardoor vergeten te kijken naar de persoon die voor hun neus zit. Daar zou ik goed over nadenken voor je dat circuit ingaat. ELP of instanties of mensen die zich toeleggen op 'problemen' binnen de BDSM zoals al geopperd door andere forummers lijkt me ook beter dan GGZ eerlijk gezegd.

[voordeur]

wow, dank je wel vor alle antwoorden! Ik probeer vanavond wat uitgebreider te antwoorden *(moet zometeen even weg)

THANKS, doet me allemaal echt goed!

[Arno]

Neem eens contact op met Mistique (http://www.mistique.info/" onclick="window.open(this.href);return false;), zij is een personal coach op het gebied van bdsm. Zij woont in jouw regio. Super fijn mens.

Hoi

Dit kan ik je zeer aanraden, ik heb heel goede ervaringen met haar. Zij is een gediplomeerde therapeute met veel ervaring in de bdsm, en wellicht kun je dan een balans vinden in je gevoelens. Want zoals hiervoor al is gememoreerd je huisarts is echt volledig verkeerd bezig want bdsm is geen ziekte.

ik hoop van harte voor jou dat je tot een goede oplossing kunt komen van jouw probleem.

[voordeur]

Ik heb even niet geantwoord. De reden is, nou ja, best wel verwonderlijk. Via een PB ben ik in contact gekomen met een lid hier (ik weet niet of de naam genoemd mag worden, dus maar even niet) en die heeft me in 2 dagen enorm geholpen, met van alles eigenlijk.

Ik kan dat lid niet genoeg bedanken voor alle hulp en uitleg etc. PERFECT.

Alle anderen ook trouwens...

Voor de volledigheid: BDSM is wel een ziekte, om precies te zijn een persoonlijkheidsstoornis van masochistische aard, althans, dat zegt mijn dokter....

[eireann]

Volgens mij was homosexualiteit dat vroeger ook... In Noorwegen is BDSM al uit het DMV (heet het zo? een groot boek met een afkorting) geschrapt. Andere landen zullen wel volgen, misschien niet morgen.

Ik hoop dat je een dokter kan vinden die moderner is dan je huidige... (en er komt vast snel een expert uitleggen over dat boek en die afkorting enzo )

[Gilraen^]

Nope het is geen ziekte, zelfs niet die stoornis. Er is namelijk 1 belangrijke voorwaarde: het moet je maatschappelijk, sociaal en (nog 1ding) functioneren fel beperken.
Dus ik ben gilraen en ik doe aan bdsm: maar ik kan met mensen omgaan, ik kan in de maatschappij functioneren en dat ander wat ik niet meer weet ook, dus heb ik GEEN stoornis. Die vereiste moet altijd vervuld zijn!!!

[juffie]

DSM-IV

Handboek waarin alle 'mentale afwijkingen' benoemd staan.

[Bitemarks]

Als je huisarts werkelijk denkt dat masochisme een stoornis is, moet hij misschien is terugkeren uit 1930 en bijscholing gaan regelen. Onderstaande tekst heb ik ff gekopieerd en geplakt van wikipedia en komt overeen met veel andere bronnen over dit onderwerp.

With the publication of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) in 1994 new criteria of diagnosis were available describing BDSM clearly not as disorders of sexual preferences. They are now not regarded as illnesses in and of themselves. The DSM-IV asserts that "The fantasies, sexual urges, or behaviors" must "cause clinically significant distress or impairment in social, occupational, or other important areas of functioning" in order for sexual sadism or masochism to be considered a disorder. The manuals' latest edition (DSM-IV-TR) requires that the activity must be the sole means of sexual gratification for a period of six (6) months, and either cause "clinically significant distress or impairment in social, occupational, or other important areas of functioning" or involve a violation of "Consent" to be diagnosed as a paraphilia. Overlays of sexual preference disorders and the practice of BDSM practices can occur, however.

BDSM is op zichzelf geen ziekte. Zelfs niet voor de DSM, die inmiddels ook behoorlijk achterhaald is. Tot 1994 stond ook homofilie in het zelfde rijtje "aandoeningen" waar BDSM nu onder valt.

[Boefje]

Ik weet niet of het ergens in dit draadje genoemd is maar de verschijnselen die jij in het beginpostje beschrijft ("Ik werd er letterlijk gek van, agressief en reageerde overal steeds feller op"), vallen volgens mij onder de term "Stuiteren". Veel subs hier weten hoe het voelt, hebben het zelf meerdere malen ervaren en ja, je wordt er gek van. Hopelijk stelt je dat wat gerust.