Het is inderdaad heel anders dan breathplay omdat het niet direct adem ontnemen is, maar omdat de uitwerking aardig vergelijkbaar is (in beide gevallen zie je sterretjes en kleurtjes, wordt het zwart en ben je out, simpel gezegd), refereerde ik er bewust wel aan. De handeling is anders, maar het resultaat (bij langdurige breathplay met het bewuste doel om out te gaan, natuurlijk) is redelijk hetzelfde.
In ons geval hangt het trouwens samen. Onze manier van spelen met de baroreceptorreflex is dat Romanticide mijn collar aan de achterkant beetpakt. Met de druk (vrij lichte druk, but still) die de collar daardoor uitoefent op mijn keel, worden ook mijn halsslagaderen ietsje dichtgedrukt. Ik vind 't gigantisch gaaf en kicken!
Om even te reageren op de vraag wat dat baroreceptorreflex-verhaal inhoudt, de iets preciezere uitleg: Je baroreceptoren zijn dingetjes die om/bij je halsslagaderen zitten (de aderen die zuurstofrijk bloed vervoeren, in dit geval dus naar je hersenen) en die je bloeddruk bewaken. Wanneer je bloeddruk veel te hoog wordt, zorgen die receptoren dat je bloeddruk weer zakt, waardoor je dus flauw kunt vallen. Wanneer hiermee gespeeld wordt, worden de halsslagaderen een beetje dichtgedrukt. Het bloed kan er dan moeilijker doorheen stromen, waardoor die receptoren denken dat je bloeddruk gigantisch hoog geworden is ineens. Die slaan dan in alarmmodus, en willen als een idioot zorgen dat je bloeddruk weer omlaag gaat. Dus val je flauw

. Daarom kom je ook direct weer bij kennis als je flauwvalt, je laat dan namelijk de halsslagaderen weer los, dus ziet je lichaam dat je bloeddruk weer prima is en mag je weer gewoon bij kennis komen.