Natuurlijk zal elke overeenkomst met religie snel uit beeld verdwijnen als je BDSM zo beperkt als spel met prikkeling van zintuigen opvat. Als je je meer focust op bijvoorbeeld de machtsverhouding tussen D en s, zaken als overgave, opzien-naar, ontzag, catharsis, schaamte, schuld en boete, dan liggen parallellen met religie weer veel dichterbij.Boefje schreef: ....
De essentie van BDSM lijkt me, kort gezegd: je eigen zintuigen en/of die van een ander prikkelen (tegelijkertijd of niet).
De essentie van religie lijkt me, simpel gezegd: een vol vertrouwen hebben in een alleswetende schepper.
Een aardig verhaaltje wat dat betreft: mijn moeder is ooit nog eens een jaar of zo als novice in een klooster geweest en ik vond later, na haar dood, ooit een aantekeningenschriftje van haar terug waarin ze haar gedachten opschreef tijdens een 'retraite'. Hierin sprak ze over haar relatie met God op een manier waarin je het woordje 'God' rechtstreeks kon vervangen door 'Meester' in een bepaalde beleving van D/s. Ik vond dat toen ik dat las nogal een 'wow'-beleving. Dit gaat dan natuurlijk wel meer over het mentale aspect van een power-exchange dan over fysiek bdsm-spel.
Hoe het verband tussen religie en bdsm precies ligt zal per persoon verschillen. Voor de één is er geen verband. Voor een ander vormt religie een inspiratiebron of linkt een kink met bepaalde zaken uit een religieuze opvoeding in je jeugd en voor weer anderen hebben religie en bdsm bepaalde gemeenschappelijke roots in je beleving of wat je zoekt in je leven. Het blijft wel een interessante vraag op zich waarom die parallellen überhaupt bestaan.
(zonder gein hoor!) Dat ze zo vol ovegave konden geloven in hun god. Ik kon dat gewoon niet, maar heb het wel heel passioneel gewild vroeger.
