Grappig Sabrina, want ik voelde me juist aangesproken, omdat ik kinderen heb en erover begon.
puppie schreef:Kinderen worden van van alles op de hoogte gebracht "tegenwoordig" maar ow ow als ze doorhebben dat papa of mama een boterham minder eet of 's avonds niet meer snoept omdat ze zichzelf te dik vinden.
Als je eeuwig aan het jojo'en bent, of altijd op dieet of onderweg, ja dan krijgen ze er ongetwijfeld geen positieve associaties mee, maar ze aanleren dat gezond eten belangrijk is lijkt me geen kwaad in te zitten
Volgens mij zei ik vrij duidelijk dat ik ook voorstander ben van het aanleren van gezonde gewoontes:
kitten schreef:Nee, maar mijn kinderen hebben een normaal, gezond gewicht en ik heb geen enorm overgewicht. Ik wil niet dat ze leren dat het normaal is om voortdurend bezig te zijn met slank zijn en voldoen aan een ideaalbeeld, want dat red je toch nooit. Ik leer ze wel over goede keuzes versus slechte keuzes. Een keertje ongezond mag best. Fruit is gezonder dan koek. Groentes bevatten vitamines en de zon ook (Da's de simpele versie). Maar de nadruk, zeker voor mijn dochters, wil ik ver weg houden van gewicht en dikzijn. Het is best een angst voor me dat zij zich met maatje waaitwegindewind gaan denken dat ze dik zijn en moeten afvallen...
Maar afvallen vind ik heel wat anders en niet iets wat ik mijn kinderen wil leren. Uiteindelijk is afvallen ongezond. Voorkomen is hierin zeker beter dan genezen en ik wil mijn kinderen niet leren dat het normaal is!
puppie schreef:Denk dat hun directe sociale omgeving (vriendjes, vriendinnetjes, media etc) veel meer invloed hebben op het graatmager zijn/anorexia krijgen.
Nee, als ouder heb je enorme invloed. En ruimschoots bewezen: meer door wat je doet dan door wat je zegt. Als rokende ouder kun je nog zo zeggen dat roken ongezond is, kinderen van rokers gaan toch veel vaker roken dan kinderen van niet rokers. Daarom wil ik mijn kinderen niet voordoen hoe je moet afvallen. Ze hebben het niet nodig.
En oh btw, mijn SM kast is op slot.
