Geboden en verboden voor een sub.

[Sabrina]

Regels. Nee. Geen micromanagement. Ongeschreven regels ontstaan vanzelf. Vanuit de relatie, zonder oplegging. Omdat het zo 'moet' van binnenuit. En dan wil je die regel ook niet overtreden.

Regels opgelegd vraagt om controle, om sancties. En dat krijgt me een te hoog spelgehalte. Ik ben geen klein kind. Ik koos er bewust voor Zijn sub te zijn. Ik weet wat Hij van me wil, verwacht, verlangt. Daar is niet of nauwelijks controle voor nodig. Als ik het moeilijk vind, dan meld ik me wel.

Wel prettig is begeleiding in een aantal dingen waar ik zelf om hulp heb gevraagd.

Regels =/= micromanagement. Één van onze regels beschrijft dat ik me respectvol op moet stellen naar Romanticide. Ik mag best zeggen dat ik iets klote vind, of dat iets niet leuk is, of ik me er niet goed bij voel, of zelfs dat ik hem een <insert een niet zo lief woordje here> vind, maar het gaat om de toon, om de manier van zeggen. Ik moet respect blijven uiten. Da's verre van micromanagement; onder micromanagement versta ik eerder dat de Dominant elke dag bepaalt welke kleur sokken de sub aan moet, of welke onderbroek, of dat er maar 3 stukjes hagelslag per cm² brood mogen liggen en zeker geen 4 (bij wijze van spreken). Is ook niks mis mee, wij zouden er alleen allebei compleet kriegel van worden.

Wat betreft controle en sancties: ja, dat is er wel. Bij een regel zoals bovenstaande is er automatisch controle; wanneer ik een grote mond heb, hoort hij het, dús controleert hij het automatisch. Maar voor mijn gevoel is dat ook inherent aan gedragsverandering: je kunt keihard je best doen, maar je moet dan wel de exacte grenzen kennen. Wat kan wel, wat niet, zeker bij grensgevallen. Daar kun je nog zo veel over praten als je wilt, maar in de praktijk kan blijken dat iets wat jij net ok vindt, voor hem net te ver gaat, of vice versa. Ik ga niet bewust zitten galbakken, maar wanneer ik toch een fout maak (en dat gebeurt regelmatig, ik ben en blijf een mens), corrigeert hij me. Da's niet direct een enorme "YOU HAVE BEEN NAUGHTY!!!!!!!!"-megastraf, maar een waarschuwende blik of een waarschuwend woord is al genoeg. Dat vertelt mij dat ik buiten mijn hokje treed, en zorgt dat ik weet waar mijn 'hekjes' precies staan. Zo verbeter ik mijn gedrag, en word ik een betere sub voor Romanticide. Gedragsverandering bereik je m.i. ook niet in je eentje, da's een proces waar je allebei verantwoordelijk voor bent. Ik moet mijn best doen, moet niet tegen gaan werken, maar Romanticide moet mij ook sturen en ondersteunen zodat ik weet in welke richting ik moet werken. Hij is niet alleen maar verantwoordelijk voor mijn gedrag en ik ben dat ook niet. We bouwen samen aan onze D/s zoals wij 'm willen, en werken samen naar ons ideaalbeeld. Dat zullen we nooit bereiken; perfectie is voor mij een illusie, en ons ideaalbeeld verschuift ook regelmatig, maar we werken er samen aan.

Sowieso denk ik dat straf en beloning niet zo'n gek principe is. Het mag misschien kinderachtig ogen, maar ook bij volwassenen werkt het prima. Wanneer je iets goed doet, wil je graag dat je baas positieve feedback geeft, en wanneer je werk slordig is, zal je baas daar wat van zeggen. Is ook positieve vs. negatieve input, en het werkt in de meeste gevallen volgens mij i.i.g. prima. Dat betekent niet dat je het moet gebruiken, maar ik zou het geen kinderachtig principe noemen persoonlijk.

[gerrie]

Ik zat dit draadje opnieuw te lezen... en nu vraag ik me af:

Staan jongere mensen hier anders in dan oudere, of heeft dat er helemaal niets mee te maken?

[Voleuse]

Volgensmij maakt dat echt niets uit.

[meiske]

Ik heb ontdekt dat ik niet zoveel heb met regels, en als er dan regels afgesproken zijn, moeten ze ook zéker gecontroleerd worden. En moeten er ook consequenties zijn aan het niet naleven van die regels.
Natuurlijk spreek je het samen af, en is het niet de bedoeling dat het een sport wordt om die regels te ontduiken. Maar als er geen controle is, heb ik gemerkt dat ik dan voel dat het de ander ook allemal niet zoveel uitmaakt, of zelfs vergeten is, en dan kan ik me er juist rot door gaan voelen. Of zoals taika zegt, onzeker. Want als dat 'm blijkbaar niets interesseert, waar blijf ik dan nog?

Maar ik kan me ook voorstellen dat het wel of niet laten werken van regels in een D/s afhangt van de persoon waarmee ik die D/s heb. Dat het misschien in een volgende relatie wel zou kunnen werken. Al ligt dat zeker ook aan het soort regels. Ik ben niet heel erg een 'dienstbaar omdat het moet'-type bijvoorbeeld...

[Nadia]

Regels. Bij ons zijn ze er wel al spreken we ze niet uit. Ik vraag me af of dat nou echt veel verschilt van een "normale" relatie, of dat het echt basis is van onze D/s.

Wil je niet altijd je partner pleasen? Is het plezier van je wederhelft niet automatisch jouw plezier? Als ik in mijn familie kijk, nee inderdaad dat is niet vanzelfsprekend, vreemd genoeg.

Ik scheer me, draag geen slipje als we samen zijn, bedien hem aan tafel, zorg voor hem, in ieder opzicht. Kan inherent zijn aan zijn achtergrond, mijn achtergrond, onze D/s, who gives a shit anyway?

Als ik me gedraag zoals hij het graag ziet, dan is hij lief voor mij, is hij blij en ik blij. Niemand is ooit liever geweest voor mij, zal ooit liever voor mij zijn dan Hij. Dat er de ongeschreven regel is dat Hij niet graag in discussie gaat, een vrouwelijke vrouw wil, ik dus mijn scherpe tong in bedwang moet houden, mijn behoefte om controle te hebben inslik, nee dat zie ik echt niet als een opgave. Ik leef mij wel uit op mijn collega's, in de ondernemingsraad, waar dan ook.

Hij is mijn Lief, ik ben er voor Hem. En daardoor is Hij er voor mij. We kennen elkaars behoefte, die vullen we in omdat we zoveel om elkaar geven, dat daar regels aan zitten.... nee is echt geen beperking voor mij (noch voor hem).

[CARLIJN]

Voor mij is er een Meester op afstand.Heb dus me eigen vrijheid,maar ben altijd op me hoede! opdrachten per mail,onverwachte smsjes,of opeens op de stoep staan,maakt me leven spannend.Geen vaste afsprken,maar me gevoel zegt me gewoon wat ik wel of niet doe.Kan ook nooit iets stiekum`s doen,op de een of andere manier verraad ik me zelf,of heeft hij er een neus voor en zwaait de