BDSM een lichamelijke en/of geestelijke verslaving??

[seleena]

Hallo allemaal,

Ik zit al een tijdje te broeden op vraag, alleen kom ik er in mijn eentje niet uit
Misschien kunnen jullie me er bij helpen, door jullie persoonlijke meningen/gevoelens over deze topic met mij te delen.
Hopelijk is het geen 'domme' vraag, en ik hoop dat ik een beetje goed mijn gevoelens kan verwoorden

Wat ik me dus afvraag is of BDSM nou toch écht wel een lichamelijke en/of geestelijke verslaving is???

Lichaamlijk wel om deze reden: je lichaam doet iets met pijn, misschien hebben sommige van ons het nog niet mogen ervaren, maar je *hypothalamus krijgt tijdens een pijnervaring een trigger, hierdoor gaat het zogenaamde endorphines aanmaken, dit is een soort morfine, maar dan aangemaakt door je eigen lichaam. Het maakt niet alleen dat je de pijn beter aankunt, maar ook dat je je heerlijk gaat voelen (subspace), verder maakt je lichaam adrenaline aan, welke je prestraties laten toenemen. Je zult merken, dat je na verloop van tijd zelfs gaat verlangen naar (steeds meer) pijn.

En geestelijk tsja hangt dat niet een beetje samen? Ik denk van wel, kijk maar naar rokers, naast dat roken een verslaving is naar de nicotine zit het ook tussen de oortjes denk ik...of doe ik nu appels met peren vergelijken?

Persoonlijk heb ik gemerkt dat ik ééns in de 2 weken echt wel de behoefte aan een spel heb. Is het dan de verslaving die gevoed moet worden??? We kennen het allemaal wel, als een gek de pan uitstuiteren :smiley_panic:
Natuurlijk begrijp ik helemaal dat BDSM voor sommige een way off live is, slavin/slaaf zijn, 24/7 en zelfs TPE en dat sommige juist helemaal niks met pijn hebben.
Maar toch gebeurt er iets met ons lichaamlijk en/of geestelijk waar steeds keer op keer oooh zo naar gaan verlangen... toch???

Lijkt me fijn eens jullie gedachten/gevoelen hierover te weten


Liefs shradje


*Uitleg over de hypothalamus kijk hier... http://www.news-medical.net/health/What ... othalamus-(Dutch" onclick="window.open(this.href);return false;).aspx

[Guilty]

maar je *hypothalamus krijgt tijdens een pijnervaring een trigger, hierdoor gaat het zogenaamde endorphines aanmaken, dit is een soort morfine, maar dan aangemaakt door je eigen lichaam. Het maakt niet alleen dat je de pijn beter aankunt, maar ook dat je je heerlijk gaat voelen (subspace), verder maakt je lichaam adrenaline aan, welke je prestraties laten toenemen. Je zult merken, dat je na verloop van tijd zelfs gaat verlangen naar (steeds meer) pijn.

En geestelijk tsja hangt dat niet een beetje samen? Ik denk van wel, kijk maar naar rokers, naast dat roken een verslaving is naar de nicotine zit het ook tussen de oortjes denk ik...of doe ik nu appels met peren vergelijken?

Je verklaring is in ieder geval niet af. Dit zou best e.e.a. kunnen verklaren voor de sub, maar niet voor de Dom. Die heeft immers - uitzonderingen daargelaten - niet veel pijnervaringen in een spel, maar vaak wel een drive om te spelen. Nog los van het feit dat je zelf al verwijst dat niet iedere sub iets met pijn heeft.

Persoonlijk heb ik gemerkt dat ik ééns in de 2 weken echt wel de behoefte aan een spel heb.

Heel veel mensen hebben twee keer per week behoefte aan seks. Verslaving?
Heel veel mensen hebben twee keer per week behoefte aan sport. Verslaving?
Heel veel mensen hebben twee keer per week behoefte aan met hun postzegelverzameling bezig te zijn. Verslaving?

Nee, lijkt me niet dus. Volgens mij is BDSM een geaardheid. En net als met andere vormen van seks - of, hobby's als postzegelverzamelen of sport - kun je er normaal mee bezig zijn of obsessief, en er misschien zelfs wel verslaafd aan raken. Maar het simpele feit dat je BDSM regelmatig nodig hebt lijkt mij gewoon een deel van je geaardheid.

[Voleuse]

Aan seks kan je inderdaad verslaafd zijn. En verder vind ik het gevoel van willen spelen absoluut niet vergelijkbaar naar een drang om met je hobbys of zo bezig te zijn. Ik word echt chagerijnig en prikkelbaar als ik te lang niet gespeeld heb. Net een soort junkie die z'n drug niet heeft Ik vind de vergelijking dus niet zo raar.

[Bitemarks]

Toen ik nog veel sportte, had ik dat sporten ook op de een of andere manier nodig. Ik was niet te genieten als ik een paar weken oversloeg.
Maar dat is niet te vergelijken met stoppen met roken. Een compleet ander gevoel.

[juffie]

Ik denk dat het belangrijk is dat we niet te snel het label 'verslaving' ergens op plakken. Daarmee spreek je te licht over echte verslavingen. Dat je sacherijnig wordt als je te lang niet gespeeld hebt is werkelijk op geen wijze vergelijkbaar met de afkick-verschijnselen van een junkie. Een verslaving is heel wat anders dan minder lekker in je vel zitten als je niet geregeld speelt of seks hebt.

+1. Ik ben nu 4-5 maanden gestopt met roken, maar ik neem alle 'ikwilnuspelen-stuiters' en het bijbehorende humeur voor de rest van mijn leven voor lief als ik maar nooit meer door die hel hoef die stoppen-met-roken en de bijbehorende afkickverschijnselen is.

Ik ben het wel eens dat je spelen, zowel vanuit sub als Dom kant, nodig kunt hebben, dat je echt iets wezenlijks gaat missen als je het niet kunt doen. En dan hou ik het ook inderdaad op geaardheid. Het hoort bij je, je hebt het nodig, het is wie je bent. Soit.

[Isabella]

Tja, ik vind het ook niet goed vergelijkbaar met roken. (heb ik zelf lang en veel gedaan). Wel herken ik een soort endorfine kick die ik met hardlopen ook had. Ook vind ik bdsm niet vergelijkbaar met gewone (vanilla, maar dat is net een ijsje) sex. Gewone sex met een gewoon orgasme is lekker hoor, maar niet meer dan dat. Met bdsm tol je letterlijk en figuurlijke alle kanten op en die emoties die dat met zich meebrengt geeft wel een kick, ja. Daar kan ik vreselijk naar verlangen. Gewone sex heeft niet dat kick gevoel,dus...inderdaad enigzins verslavend vind ik het wel.
Ik vraag me trouwens wel af hoe mensen dat doen die geen vast dom/sub hebben. Ik zelf heb al 20 jaar een relatie met mijn dom en voor ons zijn dingen als; vertrouwen, loslaten, elkaar aanvoelen een vanzelfsprekendheid. En dus eigenlijk gewoon door kunnen (spelen) met uitzondering van je sociale verplichtingen en werk.

[gerrie]

Al ben ik dan een 'nilla, en heb dus "alleen maar" 'nilla seks, ik beleef het wel heel intens, en heb er zeker behoefte aan. Ik word ook zeker rusteloos en geprikkeld als ik te lang droog sta. Verslaafd? Nee hoor, een normale lichamelijke behoefte.
Ik denk dan ook dat je niet als regel kunt stellen dat bdsm een verslaving is, maar een behoefte.
En zoals Guilty al zei: hoe zit het dan met de Dom?

Tuurlijk kan het voor sommige mensen wel een verslaving worden. Maar dan kan "gewone" seks ook, of alcohol of eten....

[eeffie]

Ik ben het wel met gerrie eens dat het een behoefte is. Pas als het elke seconde in je hoofd Zit en dit je leven negatief beïnvloed kun je pas spreken van een echte verslaving. Dan hangt lichamelijk en geestelijk ook samen.
Xx

[kitten]

@eeffie:ja maar zo voelde het ook toen ik net thuis kwam. Toch was het geen verslaving, want het wordt vanzelf rustiger in de kop als je eraan gewend raakt. Ik zie dat meer als tegenreactie op jaren van onderdrukking van die gevoelens.

[seleena]

Ahem was mijn eigen post vergeten
In ieder geval bedankt voor jullie reacties

Ben er voor mezelf nog niet uit, maar jullie berichtjes helpen me wel, om er een andere kijk op te hebben

[vode]

Voor zover ik weet kan in principe alles een verslaving worden, toch? Dat het geen legit verslaving plus helse afkick als heroine is, nee dat klopt. Maar het kan degelijk een gewoonteverslaving worden imho, net als een seksverslaving.

Ik denk wel dat het gewoon veel minder snel voorkomt aangezien de complexiteit om eraan verslaafd te geraken, maar het moet in theorie kunnen.

[seleena]

@vode na wat te hebben rond geneuzen op het net, kwam ik een site tegen die ook aangaf dat alles in principe een verslaving kan zijn..

Ook ben ik een site tegen gekomen waar iemand zich afvroeg voor zijn studie of endorphines aangemaakt door je lichaam verslavend is. Dit in relatie met BDSM. Ben toch nie de enige die met deze vraag zat blijkbaar

[Bitemarks]

Natuurlijk kun je aan van alles en nog wat geestelijk verslaafd raken. Toch denk ik dat hooguit een heel klein deel van de BDSM-ers er verslaafd aan is. Het gevoel van stuiteren is ook niet vergelijkbaar met afkickverschijnselen die je bijvoorbeeld hebt als je stopt met roken.

Vergelijk het met een seksverslaving: heel veel mensen hebben regelmatig seks en vinden dat heerlijk, maar slechts enkelen zijn eraan verslaafd.

[Nimoir]

Wellicht is verslaving nou juist een beladen woord omdat het op steeds meer wordt toegepast en al snel van verslavend wordt gesproken, in de zin dat je best zonder iets kan, maar niet zonder wil.

Zelf ben ik geneigd van lichamelijke verslaving te spreken wanneer je niet zonder kan en van geestelijke verslaving te spreken wanneer je niet zonder wil.

Graag dagelijks koffie drinken, graag wekelijks een spel spelen.... is het meteen een verslaving wanneer je ervan baalt dat je iets dat je graag doet niet kan doen? Of heeft er mee te maken wanneer iets met enige dwangmatigheid gebeurt?

Nou moet ik er wel bijzeggen dat verslaving voor mij niet zo'n beladen begrip is, ook vanwege de anti-rokers maffia toestanden, die voorschrijven dat rokers eerst en vooral verslaafden zijn en ik, als zeer tevreden roker, daar geen moeite mee heb. (wel met de indoctrinatie van de anti-roken lobby, maar dat is een ander verhaal)

[FragileThoughts]

Ik vind verslaving een heel naar woord hiervoor. BDSM en sexverlangens zijn nog redelijk natuurlijk namelijk, en bijvoorbeeld drugs voor een junkie niet. Ik zie het meer als een nodig hebben op een positieve manier, omdat je dan beter in je vel zit, en verslaving heeft ook iets destructiefs in zich, en bij BDSM is dat niet het geval. Een goede BDSM bouwt juist iets in je op. Snapt iemand wat ik bedoel?