Jeejtje, Tweejtje & Threejtje

[Daantje]

Das waar natuurlijk. Enfin, zo eens een weekje zwanger zijn lijkt me best leuk en vooral interresant. Maar het bevallingsdeel mag dan weg gelaten worden hoor. Dat mag een copperfieldje zijn.

[juffie]

Holy moly!!!

Wat hebben jullie veel gepost! Word je midden in de nacht wakker wegens onweer en niet meer kunnen slapen, even bijlezen, krijg je dit:

Ja, huhuh ....anale sex reversed met in plaats van een piemel een skippybal met een diameter van om en de nabij 5 meter, omwikkeld met prikkeldraad en zonder glijmiddel, gewoon ..WHAM!er in...zoiets ongeveer, maar dan ietsie pietsie erger.

Maar hé, ik ben dan ook heel klein geschapen

Niet lezen -alerts werken natuurlijk niet eej!
Maar, voor jouw informatie, ik lag hardop lachend in bed waardoor ik Jerry ook nog wakker heb gemaakt, dus ach, ik kan er wel tegen. En zoals eerder gezegd: Ik heb dit topic op Viva gelezen, nou, dan heb je alles wel gehad hoor!

Jerry en ik hadden het er gister nog over; de bevalling. Ik ben vooral erg nieuwsgierig naar de ervaring. Hoe gaat het voelen inderdaad, waarmee kun je het vergelijken, hoe ga ik met de pijn en het ongemak om, etc.
Ik zie niet zo erg tegen de bevalling an sich op, maar wel tegen de eventuele gevolgen ervan. Kijk; de bevalling is een oerkracht, die ga je ondergaan gewoon, je lichaam dwingt je op een bepaald moment, het is niet te stoppen. Dus op het moment dat ik daar midden inzit, dan denk ik dat dat 'screw alles' gevoel ook bij mij wel aanwezig zal zijn. Waar ik dan wel tegenop zie is als er eventuele dingen zoals knippen nodig zijn of scheuren ontstaan. Dat je dus naderhand nog ik weet niet hoelang bezig bent met genezen, hechtingen, ontstekingen, pijnlijke seks, etc.

Qua bevallingspijn denk ik dat dingen zoals de geboorte van het hoofdje misschien enigszins vergelijkbaar zijn met fisten, de druk en de spanning die dat meebrengt is ook iets waar je erg aan moet wennen en wat scherp kan aanvoelen... Enige is dat je dat meer kunt controleren natuurlijk...

Nou ja, we zien wel. Maar de verhalen, keep them coming, dames!

[puppie]

Waar ik dan wel tegenop zie is als er eventuele dingen zoals knippen nodig zijn of scheuren ontstaan. Dat je dus naderhand nog ik weet niet hoelang bezig bent met genezen, hechtingen, ontstekingen, pijnlijke seks, etc.

Ook als je niet geknipt of gescheurd ben heb je grote kans op nog een tijdje pijnlijke/gevoelige seks is mijn ervaring
Maar na een hele hormonale "ik kan er niet genoeg van krijgen" zwangerschap zakte het af naar 0,-100 de eerste periode.
Hier vonden we dat overigens allebei ook helemaal niet erg, waren vaak blij als we in bed lagen en konden slapen
Alex en ik hebben het er samen wel over gehad toen dat dat vast iets van moeder natuur moest zijn....

[phedre]

3x bevallen, 3x een peuleschilletje. (43 weken, 42 weken en 40 wkn zwangerschap)
De ontlsuitingsweeen van de eerste 6 cm nooit gevoeld, daarna ingeleid, waarna weeen wel wat duidelijker voelbaar werden en toen nog 10 minuutjes persen. De eerste 2 voor de totale bevalling 2 uur, de derde keer in totaal 50 minuten.

Wel ben ik, zeker bij de eerste, in het kraambed heel ziek geweest, tot ruim 41 graden koorts, hechtingen die gingen ontsteken, wat zich uitbreidde naar de baarmoeder.

[kitten]

Hey, jij hebt ook 43 weken doorgelopen? Dat wist ik helemaal niet! Ik heb dat nog nooit van iemand anders gehoord!

[phedre]

ja.. en ik vond het heerlijk:) voelde me goed, was wel behoorlijk zwaar, maar voelde me zo goed... dat ik het nog niet zat was.. iedereen maar steeds vragen..'ben je het nog niet zat, is het er nou nog niet' en ik maar antwoorden.. 'neehoor.. het zit nog prima binnenblijkbaar en ik vind het ook wel prima:)'

[Pluu]

Dat is ook zoiets.. dat een bevalling dagen kan duren. Hoe werkt zoiets dan, als je 2 dagen aan t bevallen bent? Heb je dan af en toe een wee, maar kun je tussendoor nog dingen doen? Zoals rondlopen, eten koken, forumpjes bijlezen op internet? Bevallend en al? Of lig je dan echt 2 dagen op bed alleen maar bezig te zijn met bevallen? En slaap je dan ook niet? Dat lijkt me nog erger dan de pijn, als zo'n bevalling je 2 dagen wakker houdt.

[kitten]

Jaaaaaa! En de verbaasde blikken. Moet je nog lang? - ben bijna 3 weken overtijd... en dan oogbolle rapen en terug in hun kassen ploppen. En het eeuwige "nou, dat zou ik echt niet kunnen/pikken/willen/trekken..."

@pluu: kan allemaal. Maar als je echt 2 dagen hard werkt, helpen ze je vaak wel. Weeënopwekkers of een slaapmiddeltje.

[phedre]

er valt weinig te kunnen/willen/trekken denk ik.. als kind er niet aan toe is, komt het er toch niet uit:)

[tessie]

Pluu, toen het bij mij zo lang duurde, werd ik dus ingeleid. Dus was al die tijd in het ziekenhuis, en steeds werd er dan zo'n gel ingebracht en dan moest ik weer aan die CTG liggen enzo, maar qua pijn was er nog zowat niks aan de hand, voelde als gewone menstruatie zeg maar. Maar het was meer psychisch zwaar, omdat er steeds maar niks gebeurde. En slapen deed ik al maanden zowat niet, dus dat was die dagen niet veel anders.
Toen de bevalling echt begon, dus vanaf het moment dat ik echt weeen kreeg, dat was denk ik zo'n 12 uur ook tot de geboorte.

[jane]

ik moet altijd nog grinniken over die bevallingsherinneringen.
dat turvenpapa bij de oudste "rustgevende" muziek had aangezet en ik op het laatste onze stereotoren wel door het raam naar buiten wilde mieteren omdat ik kotsmisselijk werd van die muziek.

dat bij de jongste de verpleegkundige in het ziekenhuis over mijn hoofd met turvenpapa zat te praten "heeft ze wel geleerd om te puffen?" "dat mag ik hopen, dit is onze tweede bij de oudste ging het prima" terwijl ik @$!#$#$#! gewoon nederlands spreek en ik dus zei dat als ze niet snel een verloskundige ging halen ik het zelf zou gaan doen. enzo.... 10 minuten later was jongste er...

en ik ben niet eens zo grof gebekt... maar is misschien iets met oerkrachten enzo.

[greeneye]

de eeste ging heel moeizaam. duurde 22 uur. en vanaf het begin om de 5 minuten weeen.

kon toen niet meer ontspannen en raakte helemaal in paniek. heb toen pijnstillers gehad maar toen vielen de weeen weg dus weer opwekkers gehad met daarna een ruggenprik. was ik toen zo blij mee.

bij de 2e van te voren de bevestiging gekregen dat als het nodig was ik een ruggenprik zou krijgen maar die bevalling ging zo goed dat ik hem niet nodig heb gehad.

gelukkig maar. dat verschil is zo groot. van de eerste nauwelijks iets meegekregen en de 2e was heel puur en natuurlijk zo mooi.

[cmeermin]

O jee, nu komen er natuurlijk wel allerlei herinneringen terug... Inderdaad de pauzes tussen de weeën in waren al vanaf het begin erg kort bij mij, gelijk om de 5 min. En het laatste half uur een weeënstorm, waarbij ik als een soort krab over de grond kroop en uiteindelijk op de wc ging zitten en daar niet meer vanaf wilde komen En toen wilde de verloskundige dus ineens wél komen. (ze had al aangekondigd een avondje uit te zijn geweest en verwachtte dat het bij mij niet zo'n vaart zou lopen )
In de enorme haast die ze toen ineens had, vergat ze de baarkruk mee te nemen. Iets waar ik absoluut om gevraagd had, want het idee om op mijn rug liggend te moeten bevallen, stond me geheel niet aan! Ik had inmiddels enorme persweeën, maar ik wist helemaal niks meer, me totaal niet bewust van hoe het allemaal zou verlopen. Ik probeerde natuurlijk uit alle macht te onderdrukken. Had de verloskundige aan de telefoon, zittend op de wc. Ze was ontzettend streng Ik moest op bed gaan liggen en op haar wachten. Ik kreeg er vreselijk de hik van en uiteindelijk

Toen de verloskundige eindelijk kwam waren de weeën weg....spoorloos. En lag ik wat vreemd om me heen te kijken met het gevoel van: 'ja, en nu?' Het duurde wel een half uur voordat ze weer echt in volle kracht terug kwamen en in de tussentijd mocht ik wel wat proberen te persen, maar dat lukte niet echt. Pas met die volle krachtige weeën, van die geweldadige, ja, toen lukte het en voelde ik zo'n oerkracht, zo veel kracht had ik nog nooit gevoeld!

Inderdaad ruby-vita, het is gewelddadig, maar ook weldadig, een enorme bevrijding

[kitten]

Kijk, die paniek van greeneye en het niks meer weten + verloskundige die geen haast heeft van cmeermin, dát zijn dus de situaties waarbij een doula een enorm verschil kan maken. http://Www.doula.nl" onclick="window.open(this.href);return false;

[cmeermin]

Als ik het nog een keer over mocht doen, zou ik het wel weten ja! Helaas bestond het toen nog niet. En eerlijk gezegd had ik achteraf gezien de verkeerde ideeën over de verloskundige. Ik was naar een praktijk gegaan van een verloskundige die op het punt stond met pensioen te gaan. Zij was gewéldig, heeft me de hele zwangerschap begeleid en ik was er (stom genoeg) totaal niet op voorbereid dat ik de kans liep om een van haar opvolgsters aan mijn bed te krijgen. Toen bleek dat dat dus wél het geval zou zijn, heb ik nog huilend aan de telefoon gezeten, om te vragen of zij niet asjeblieft :icon_sad: ....Helaas..

Achteraf dus niet eens zo vreemd dat mijn weeën stopten op het moment dat mevr.B mijn kamer in kwam...

Alles werd weer goed gemaakt door mijn kraamverzorgster, zij deed gewoonlijk stervensbegeleiding en nam af en toe, om even bij te komen, ook wel eens een 'kraampje' tussendoor Een geweldige vrouw! Heel veel goede gesprekken met haar gehad, waardoor ik me enorm gesteund voelde als beginnende moeder.