Nu mijn voorstellingsperiode voorbij is wil ik graag mijn aandeel in de forumdiscussies bijdragen ,en ik begin maar direct met enkele voor mij prangende vragen, voorafgegaan door een korte inleiding:
Zoals jullie weten heb ik mijn BDSM-gevoelens tot nu toe niet met de buitenwereld durven delen. Ik heb altijd vriendinnen gehad die 'straight' waren. Ik ben ook nooit ,bij toeval, iemand tegengekomen waarmee ik deze gevoelens heb kunnen delen.
In mijn eentje een sm-club bezoeken trok mij ook niet aan: voor mijn geestesoog zag ik mij al zitten in een ranzig barretje tussen een paar trieste oude mannetjes in te strakke leren broeken, zwaaiend met leren zweepjes en wat uitgezakte te zwaar opgemaakte blubberige huisslavinnen die tegen forse betaling wel een pakje billekoek in ontvangst wilden nemen( ik hoop dat ik hiermee niemand tegen de schenen schop) :icon_confused:
In de jaren negentig werd ik als muzikant ingehuurd op kinky-feesten in Amsterdam. Ik speelde op feesten van Herengracht 114 (het voormalige Okshoofd). Daar zag ik tot mijn vreugde een heel ander publiek: mensen met stijl swingend op housemuziek en performances van sm.artiesten. Ik bekeek het met gemengde gevoelens vanaf de zijlijn. Ik had ook het gevoel dat iedereen elkaar kende en durfde geen contact te maken als vreemde eend in de bijt.
Helaas, want ik ben nu alweer 15 jaar verder en nog geen stap opgeschoten
Mijn vraag is nu: Hoe hebben jullie contact gemaakt met jullie sm-partner? Welke stappen hebben jullie ondernomen en hoe is dat verder gegaan? Herkennen jullie mijn worsteling en wat stellen jullie voor om te doen in mijn geval?
Het zijn veel vragen ineens maar ik hoop dat jullie hierop willen reageren zodat ook ik, het klappen van de zweep leer kennen.
Groetjes SM.artiest
). Marijke heeft ook gelijk dat het stereotype beeld van BDSM-ers niet de werkelijkheid is. Dat heb je trouwens zelf ook gemerkt op die feesten. Waarom zou het op andere feesten anders zijn?
)
)