Ik blijf dit topic maar vullen maar goed:
Ik droomde dat Jeejtje de missing link bleek te zijn tussen mens en Neanderthaler (no offense verder ). Jerry en juffie moesten dus steeds met haar naar allerlei wetenschappers enzo, en ze hadden helemaal geen tijd meer om voor hun twee katten en hondje (een witte Malteser) te zorgen. Juffie: "..En vanochtend moest ik de katten hun eten bevroren geven. Normaal warm ik het altijd lekker op in de magnetron, maar vandaag moest ik zeggen 'sorry jongens, het is een ijsje vandaag...'. Het was zelfs zo erg dat de hond van het afwasteiltje die in de gootsteen stond een soort provisorisch hamsterwiel had gemaakt, zodat ie zichzelf uit kon laten
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
droomde dat ik samen met Laura en Mack naar een feestje ging. We gingen ons omkleden in een soort van zwembadomkleedhokje alleen dat was nogal onhandig.. ook de enveloppe die we hadden gekregen voor de bonnetjes betreffende drinken en eten wilde niet op de tafel blijven liggen waardoor Laura en ik telkens over de vloer kropen en andere hokjes in om de bonnetjes terug te krijgen. Mack zat door zijn lengte telkens klem in het hokje en uiteindelijk moest Peter met een koevoet t hokje uitbreken zodat Mack eruit kon komen. ja ik droom heel normaal toch
vooral de manier waarop Peter met dat breekijzer aankwam in mijn droom.. zo van hup uit de rugzak.. want dominanten hebben altijd een breekijzer bijzich..
soms onthou ik dromen beter soms niet..
deze onthield ik omdat ik de hele nacht al nachtmerries had..
Ik droomde dat Ik verwikkeld was in een burgeroorlog van zombies tegen de dorpelingen. Ze stonden allebei in rijen van twee opgesteld en tussen ze in stonden vier zwarte politieagenden met schilden, de boel tegen te houden. Die rijen schoven heen en weer aan de hand van wie won. De dorpelingen waren dus heel erg aan het verliezen, ze werden steeds meer naar achteren gedrukt door de zombies. Wij stonden aan de kant een beetje te kijken. Sabrina werd steeds onrustiger, want zij vond het zielig voor de dorpelingen, maar van Romanticide mocht ze zich er niet mee bemoeien omdat ze dan misschien gevaar zou lopen. Ze bleef maar smeken, totdat ze uiteindelijk haar gebroken schild mocht equippen. Met een oorlogskreet stortte ze zich op die zombies, dus ik ging er ook maar achteraan. Die zombies waren gelukkig heel dom, dus ze bleven maar tegen die dorpelingen aanduwen terwijl wij ze makkelijk konden afslachten. Maar een paar waren er afgeleid. Sabrina's gebroken schild bleek ook nog een geweldig wapen, die de zombies weer terug in mensen veranderde. Door haar werd de oorlog door de dorpelingen gewonnen, en toen werd ze een oorlogsheld, tot het einde der tijden bekend als 'Sabrina the mountain'
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
Vannacht heb ik eerst over een soort Mariocomputerspel gedroomd. Ik als persoon was er onderdeel van. Ik moest allerlei gekleurde bolletjes opzuigen die ik dan als bommetjes op mijn vijand weer kon uitspugen. Ik moest dat doen om bij een of andere schakelaar te komen zodat ik het spel uit kon terug de echte wereld in. Daar kwam ik wever tegen die vervolgens moest spelen. Hij ging dus via een soortgelijke schakelaar vanuit de echte wereld de virtuele in. Maar olleke moest wel eerst toestemming geven.
Verder naar de ochtend heb ik nog heel kort over Voleuse gedroomd. Ik weet alleen nog dat ze soortgelijke kousen aanhad als op het Nextfeest met veiling. Vanmorgen herinnerde ik me dat ik wel vaker over haar droom (altijd kort overigens). En altijd heeft ze zulke kousen aan.
Ik droomde dat Steve Jobs op straat was bestolen van een idee. Een chinees schoolmeisje was op hem afgekomen, en had gevraagd of ze die papieren in zijn hand even mocht zien. Naief als hij was, gaf Steve de stapel papieren met classified ideeen aan het meisje. Die bladerde ze even door en toen gaf ze ze weer terug. Tegen de tijd dat Steve door had dat het papier met de designtekening voor 'de bal' (een rode bal met een uitstekende pijp) weg was, was het meisje al lang en breed verdwenen.
Ik liep ook op straat, van kittens huis naar mijn huis. Ik was zomaar in het bed van Heerscher (wat in kittens huis stond, het had gouden spijlen en een enooorm dekbed) wakker geworden. Ik had geen ideeee hoe ik daar nou weer terecht was gekomen, maar ik was maar weggeslopen voor iemand me had gezien, want je kan niet zomaar bij iemand binnenvallen. Toen kwam ik dus Steve Jobs tegen. Ik dacht dat Heerscher hem misschien wel kon helpen maar vanwege het incident van eerder wou ik niet meteen terug naar kittens huis...
Ik had medelijden met hem dus ik nam hem maar mee naar mijn huis. Ik opende de deur en gooide de sleutels neer in de keuken (ik heb geen eigen huis of keuken, maar goed). Ondertussen liep Steve Jobs te wauwelen over zijn bal "I think we need to take this idea, and not just redesign it, you know, but throw it really far away!" Ik opende de deur naar de woonkamer, en daar zaten kitten, Heerscher en man die erg op een zwerver leek op mijn bank. Ik was blij verrast: "Kitten, jij weet ook altijd precies wanneer je moet aanwippen! Steve Jobs is hier en hij is zijn bal kwijt!" Toen pas zag ik dat er iets aan de hand was. Er stond een grote weckpot met ingelegde spruitjes op tafel (met een label met WOII erop), en kitten, Heerscher en de zwerver zaten alledrie te huilen. Ik sprong bij Heerscher op schoot en zei: ok, en nu moet je uitleggen wat er hier aan de hand is. Kitten schudde alleen haar hoofd en zei dramatisch: "Droschka!"
Wat bleek nou, de zwerver was kittens buurman, Aleksei. Hij was Russisch en sprak geen Nederlands. Elk jaar rond dezelfde tijd kwam hij met een pot spruitjes aanzetten, en dan kwam hij met veel gehuil en een Russisch verhaal waarin hij steeds Droschka zei. Kitten en Heerscher namen aan dat het een vrouw was en dat ze tragisch was omgekomen, maar eigenlijk hadden ze geen idee en huilden ze maar wat mee omdat hij er zo zielig uit zag. Ik nam me voor om die vrouw maar eens op te sporen.
Flash forward: We zitten op Heerschers werk om de bal opnieuw te designen. Dat is moeilijk werk, met veel programmeren en cijfertjes involved. Heel het team is al uren bezig, en eigenlijk is het allang tijd om naar huis te gaan, maar ze zijn bijna klaar dus werken nog even door. Heerscher lijdt de operatie. Kitten staat achter hem dansjes te doen om hem aan te moedigen en ik breng een glaasje water. Heerscher springt op, en springt als een ninja van computer naar computer, een soort berg van monitors en computerkasten op (Die daar middenin het kantoor staat). Dan weet hij de goede monitor aan te zetten (iedereen juicht). Op het scherm verschijnen roze, open plekken. Heerscher snelt terug naar zijn eigen computer en begint als een malle eentjes en nullen in te typen. Uiteindelijk heeft hij de bal opnieuw gemaakt en iedereen is blij, en Heerscher is de held van de dag en mag bij Apple gaan werken.
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
). Jerry en juffie moesten dus steeds met haar naar allerlei wetenschappers enzo, en ze hadden helemaal geen tijd meer om voor hun twee katten en hondje (een witte Malteser) te zorgen. Juffie: "..En vanochtend moest ik de katten hun eten bevroren geven. Normaal warm ik het altijd lekker op in de magnetron, maar vandaag moest ik zeggen 'sorry jongens, het is een ijsje vandaag...'. Het was zelfs zo erg dat de hond van het afwasteiltje die in de gootsteen stond een soort provisorisch hamsterwiel had gemaakt, zodat ie zichzelf uit kon laten 
grinnik 
