Awww, dat klinkt ook schattig zeg!
Nee, ze had niet ineens zo'n eureka moment, maar we kunnen wel aan haar merken dat ze echt oplet hoe het moet en steeds probeert of ze al verder en meer kan.

Ze krijgt het meer en meer door zeg maar.
Ik vind het sowieso geweldig om te zien hoe die ontwikkeling verloopt, ineens kan ze iets. Net als met tijgeren, zitten, optrekken en kruipen. Van het ene op het andere moment gebeurde het. In het begin nog wiebelig en onzeker en maar heel af en toe. Maar dan is het kwartje gevallen en gaat het steeds vaker, steeds steviger, steeds langer en steeds sneller gebeuren. Prachtig om te zien!