Bitemarks^ )t( schreef:Wat ouders niet doen om je terug naar Nederland te krijgen
Daar verdacht ik ze dus ook al van Gelukkig is het volgens mij vooral ook omdat ze toch inmiddels een beetje pensionado's worden en ze zich wel erg verveelden.
Natuurlijk vind ik het wel jammer dat ik niet elke week even langs kan om te kroelen, maar ja. Hopelijk 'mag' ik over een jaar of twee nu eindelijk ook eens een hond, Ik wil al zoooo lang...
T is trouwens een flatcoated retrievertje, dus het word nog wel een stevige hond. *zwijmel*
De poes heeft geen artrose.
De poes heeft hernia's.
niet 1 hernia
Geen 2 hernia's
geen 3 hernia's
geen 4 hernia's
geen 5 hernia's
geen 6 hernia's
maar 7 hernia's.
Geen wonder dat ze knorrig is als je d'r rugje aait. Het kale plekje bij d'r staart is van het likken van uitstralingspijn.
Dus nu moet ze of een MRI met een dure operatie (minimum kosten 1800 euro) of 2 maanden in een bench voor totale rust met ontstekingsremmers.
Dat wordt dus optie 2. Kerstboom naar boven, bench naar beneden. (nooit gedacht dat ik hem DAAR voor zou gebruiken).
Ze is zes. Maar ik voel me vervelender dan zij op dit moment, ze heeft lekker gegeten in de bench en is nu ontspannen aan het wassen.
In principe mag ze er echt niet uit nee ....
Poeh dat is schrikken eireann! Moet ook eerlijk zeggen dat ik 2 maanden opgesloten voor de kat ook wel erg lang vind..... Hoop dat het daarmee dan wel opgelost is.
Zo, wat schrikken! Ben ook benieuwd waar het van komt, maar ja, je weet niet wat er allemaal is gebeurd bij de vorige eigenaar (vallen, keertje weggelopen, het kan allemaal).
Als ik er zo eens wat over lees, dan is bij een kat zonder verlammingsverschijnselen bench-rust sowieso een optie in plaats van een operatie. En na zo'n zware operatie aan de ruggegraat wordt ook minstens een maand bench-rust voorgeschreven, dus die dans ontspringt ze toch niet. Ik hoop dat deze poes er een beetje aan kan wennen!
Ik zag trouwens dat ze na zolang rust ook weer moeten revalideren en kracht opbouwen voor ze weer 'gewoon' los mogen. Is dat gewoon een kwestie van eerst een kwartiertje los, of moet je ze echt een soort fysiotherapie geven? Kan me voorstellen dat een kat na zo'n tijd ook wel eens de kolder in haar kop kan krijgen als ze voor het eerst weer los mag, maar dat is een beetje zonde van al dat langzaam herstelde weefsel over de hernia heen.
Aan de andere kant, in hoeverre wil je graag veel bewegen als je pijn hebt? Kan best dat poes het niet eens echt vervelend vindt. En anders kun je haar nog uitdaging geven door speeltjes af te wisselen (niet achteloos speeltjes laten liggen) of puzzel-voor-je-eten dingen aanbieden.
Het enige wat mij lastig lijkt is dat je niet met haar op schoot op de bank kunt zitten.
Ik hoop dat ze weer opknapt. Arm beestje, dat moet echt zo'n zeer doen. En al die tijd wel nog gewoon netjes gedrag vertonen en naar de kattenbak geweest? Ik vind het knap van poes.
If history repeats itself, I'm so getting a dinosaur!
Gelukkig is het volgens mij vooral ook omdat ze toch inmiddels een beetje pensionado's worden en ze zich wel erg verveelden. 
Geen wonder dat ze knorrig is als je d'r rugje aait. Het kale plekje bij d'r staart is van het likken van uitstralingspijn. 
