De hond van Zarath begint qua leeftijd echt oud te worden. Ze is vijftien en dat schijnt voor haar formaat hond al een hele respectabele leeftijd te zijn en je merkt het ook. Iedereen die haar een tijd niet gezien had schrok een beetje en ze loopt wat moeilijker en ze slaapt veel en buiten is ze heel snel haar uitbundige energie wel kwijt. Vroeger was 'uitbundig' haar middle name en onvermoeibaar pastte ook. Ze werd ook doof en heeft staar en ze was al een tijd aan de pilletjes voor haar hart. Ze is verder wel heel happy, altijd opgewekt.
De laatste paar maanden leek ze snel stokoud te worden. Heel de dag slapen, niet meer zo energiek, plas & poep niet meer altijd op kunnen houden, stokdoof en zelfs voor eten steeds minder enthousiast. Ze had een blaasontsteking en haar nierwaarden waren niet goed. Dus ze kreeg antibiotica en als we terug waren van vakantie moesten we nog maar eens terugkomen naar de dierenart om nog eens naar die nieren te laten kijken, want kennelijk kunnen nieren gaan verschrompelen, bij oude hondjes.
Maar haar nieren waren nog helemaal okay. De blaasontsteking was nog niet weg, maar het bleek ook een resistente te zijn. Dus ze kreeg heftigere antibiotica. En omdat ik weet dat antibiotica bij mij persoonlijk een blaasontsteking niet weg krijgt, checkte ik of hondjes ook cranberry extract en/of D-mannose mogen. Dat mogen ze, is zelfs onderzoek naar gedaan. Nou, dan voor de zekerheid ook maar meteen pro-biotica voor hondjes vanwege al die antibiotica en de dosis van de hartmedicatie bijgesteld.
En verdomd, ze is weer een jonge hond! Okay, je ziet nog wel aan d'r dat ze op leeftijd begint te komen, maar als je haar etensbak pakt springt ze weer uit enthousiasme de keuken door. Haar vacht valt weer mooi, bij het wandelen houdt ze het beter vol en ze hoort ons zelfs weer!!!
Ze was gewoon ziek. Het beangstigd met soms hoe makkelijk het is om te denken dat het aan de leeftijd ligt, of gewoon in het algemeen dat er 'niks aan te doen is'. Ons hondje (nou ja, Zarath's hond dus, ik ben een beetje peettante, zeg maar), had gewoon een beetje een boost nodig en de juiste oplossing. Nou is ze weer een best wel vitale hond.
