Shit happens

[dbj]

Ik schreef reeds dat ik een angsthaas ben als het over BDSM gaat. Je kan in mijn geval ook zeggen dat ik sterk geremd ben in mijn doen en laten aangaande BDSM. Dat heeft een oorzaak waarvoor je ver terug moet gaan in mijn verleden. Daar ga ik jullie niet mee lastigvallen.

Vorige week nog, op een meeting in Den Haag. Een meeting waarvan de organisatie zelf zegt dat ze dit doen voor echte beginnelingen in de kinky wereld. Voor mensen dus die helemaal niet zeker weten of BDSM iets is voor hun. Daar komen slechts een handjevol mensen, wellicht ook omdat men er weinig bekendheid aan geeft.
Daar werd mij gevraagd of ik ook wilde ervaren hoe het is om ondersteboven te hangen... Er was al iemand mij voor gegaan
Ik heb daarvoor bedankt en heb het dus afgewezen. Daar had ik mijn redenen voor. Ten eerste was het ophangpunt niet hoog genoeg om echt geheel vrij te kunnen hangen. Dat wist men zelf ook wel en men zocht de oplossing in twee ophangpunten, zo ver mogelijk uit elkaar. Je komt dan te hangen in een soort spagaat houding, om zodoende iets hoger te hangen. Daarnaast vond ik de gebruikte voetboeien nogal karig en klein uitgevoerd. Kortom, ik vond het erg amateuristisch en diegenen die het deden vonden de funfactor belangrijker dan de kwaliteit van de gebruikte materialen.
Dan kies ik voor zekerheid en geef me daar niet aan over.

[Ravelijne]

Gelijk heb je, dbj. Als je je er zelf niet goed bij voelt, niet doen. Het is jouw lijf, jouw veiligheid en jouw inschatting is het belangrijkste.

Ik heb ook wel eens een spel stilgelegd omdat me duidelijk werd dat het richting suspension ging. Maar diegene gebruikte mijn eigen touw wat niet onder spanning was gedroogd, waardoor ik dus wist dat het enorm kon rekken naarmate er meer gewicht op kwam en dan dus te los zou kunnen komen te zitten. Gevaar daarvan is ongecontroleerde bewegingen, vallen of zelfs verwurging als een touw verschuift en op de verkeerde plek terecht komt. Het was niet leuk om stop te leggen. Die ander wilde mij ook alleen maar een fijne ervaring bezorgen en hij had het gevoel dat het wel kon. Maar ik wist wat het risico was, en dat ik het niet wilde nemen. Dus wel stop gezegd en geen spijt van. (En uiteindelijk ook een fijne reactie van mijn spelpartner daarop, die mij altijd oprecht bedankte voor het aangeven van mijn grenzen, ook die keren dat hij zelf even moest slikken, wat erg prettig was. )

[chell]

Volgens mij gaan er echt veel dingen "mis" met spel waarbij huid wordt beschadigd. De genezende capaciteiten van een lichaam worden echt overschat bij dingen als celpopping en knifeplay. Het lichaam kan wonderbaarlijke dingen, maar kan dit lang niet altijd onzichtbaar.

Ik heb het zelf meegemaakt met een spel met nagels. Iemand met in puntjes gevijlde nagels heeft ooit mijn armen en rug bekrast, tot bloedens toe. Als je heel goed kijkt, zie je op mijn bovenarm nog steeds de strepen lopen en dat is van bijna 6 jaar geleden. Niks ernstigs, want je moet echt goed kijken en er staat geen bloemetje ofzo, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik dingen als celpopping nooit heb aangedurfd. En als ik al iets zou doen waarbij een litteken tot de opties zou behoren, dit op een plek zou laten doen die je verder nooit ziet. Ik houd van mijn tattoos maar heb geen behoefte aan scarring als lichaamsversiering.

[Alistuva]

Zijn er dingen die je eigenlijk wel erg tof lijken maar die je niet doet omdat het fout kan gaan?

Breathplay. En dan bedoel ik de letterlijk adembenemende variant. Lijkt me stiekem super geil maar ook gewoon te gevaarlijk. Moest laatst nog wel grinniken om zo'n Pickwick theezakje vraag... 'Wat zou je doen als je een dag onsterfelijk was?' Die hadden vast niet dit antwoord in gedachten