Mijn vriendje stuitert, en ik ben alleen maar in de bui om lief aanhankelijk vriendinnetje te zijn

Nu weet ie dat ook wel, en we hebben vanavond een 'tijd voor elkaar avondje', maar toch, ik weet wat hij wil en verwacht en ik weet ook dat ik daar niet aan tegemoet kan komen en je schuldig voelen maakt je noch sexy, noch dominant...
Maar ik weet ook dat de teleurstelling nog groter gaat zijn als ik ga meppen en halverwege stop omdat ik er gewoon geen zin in heb. En ik ben ook weer niet gemeen genoeg om te zeggen dat hij maar moet koken en afwassen en mijn voeten masseren en er verder niks voor terugkrijgen.
Misschien vanavond maar een film ofzo kijken, en dan kan ie naast de bank op een kussen zitten terwijl ik z'n hoofd kroel. Dat vind ie fijn, kan hij toch iets met zijn subgevoelens en erken ik ook dat ik het heus wel gezien heb.
Maar damnit! Ik weet hoe ontzettend kut het is. En dan wil ik m knuffelen en dat doet natuurlijk geen pijn enzo.
Kortom, iedereen die stuitert, een knuffel. Ook al is het niet wat je wil. *knuf*