Hoeveel hoger kan die lat nog?

[fantashe]

En ook dat heb ik niet beweerd. Maar eh... moeten we nu echt gaan muggeziften over 1 woord? Back to topic was hetgeen wat ik me afvroeg: waar gaat dit eindigen... Iemand haakte er op in: wat nu, als ik alles beleefd heb...
Ik kan me echt wel zorgen maken als ik bedenk, hoe ver ik voor iemand kan gaan. Herkenbaar?

[JJV]

krijg een beetje de kriebels van't topic eigenlijk..

meer meer meer..
ben ik de enige die meer in cirkels denkt?
dat je bepaalde dingen even laat rusten
en dan op een .. rustiger.. punt oppakt zodat't weer wèl impact heeft?

kan me voorstellen dat iemand op gegeven moment zelfs bang wordt van de eigen verlangens naar meer meer meer..
en dat't dan even een tijdje uit de (spel)routine verdwijnt

ik 'zak' sowieso wat in als een 'relatie' langer duurt.. als en zodra't echte proberen achter je ligt en je weet waar de succesnummers liggen..
dan 1x per lange periode weer heftig spelen.. is niet perse heftiger dan de vorige keren
maar doordat de gewenning (weer) doorbroken is..

hoger langer harder .. krijg't idee of't een soort wedstrijd wordt op die manier
(of 'gewenning' zoals drugsgebruikers meer nodig hebben voor't zelfde effect)
.. ik vind beide niet prettig
qua beeld

[Sabrina]

Nee JJV, jouw cirkelidee is ook voor mij bekend. Zo gaat 't bij ons eigenlijk van nature, zonder dat we er bewust mee bezig zijn. Een tijdje lang vinden we iets helemaal geweldig en intens, en dan verdwijnt het weer wat meer naar de achtergrond... Om later met volle impact weer in beeld te verschijnen. Ik denk tenminste dat dit is wat jij bedoelde?

[JJV]

goeie kans op idd

en op die manier ga je niet kijken naar hoger,harder,langer..

want't vergelijk is dan intussen weg
ofzo

[fantashe]

Tuurlijk herken ik dat cirkeleffect wel. Want het is terecht wat je zegt, het kan niet als in een rollercoaster harder, hoger, sneller, heftiger. Daar moeten rustmomenten in. Maar wat ik bedoel te zeggen is: als ik over de lange linie terugkijk, dan zou ik niet meer terug kunnen naar hoe ik begonnen ben. En als ik naar mijn wensen vooruit kijk, schrik ik soms van mezelf. "Mijn hemel.. zou je dat echt laten gebeuren?" Ja...
Maar eh... doe nog maar niet morgen

Thnx JJV

[Sabrina]

goeie kans op idd

en op die manier ga je niet kijken naar hoger,harder,langer..

want't vergelijk is dan intussen weg
ofzo

Yup, da's inderdaad wel hoe ik het ervaar.

En fantashe, ergens herken ik wel wat je zegt. Als ik kijk hoe ik begonnen ben, nog 'maar' zo'n 3,5 jaar geleden, kan ik me ook absoluut niet meer voorstellen dat ik die dingen nu nog zou doen. Andersom kon ik me toen niet voorstellen dat ik nu deze dingen zou doen. Is dat niet een effect wat iedereen wel in meer of mindere mate heeft? Dat je voorkeuren gewoon veranderen, evolueren door de jaren heen? Nou ja, anyway, het is voor mij dus geen onbekend fenomeen. En ik verwacht ook wel dat dat nog verder gaat, dat ik op sommige vlakken nog verder zal willen gaan. Veel dingen trekken mij nu al enigszins, maar vind ik nog te eng om te doen. Op andere vlakken ben ik ook afhankelijk van de groei van Romanticide, van waar hij een grens trekt. Ik verwacht in ieder geval niet dat ik nog zestig jaar exact dezelfde dingen doe .

[fantashe]

En die weg... die groei... is zo geweldig
Misschien is 'the road' nog wel leuker dan 'the goal'.
*knikt heftig*

[Sabrina]

Dat zeker! Ik kan voor mezelf überhaupt moeilijk een goal stellen, ik heb namelijk géén idee waar de weg mij heen gaat leiden, dus ik geniet gewoon van elke minuut van de weg en zie wel waar ik eindig :icon_biggrin:.

[fantashe]

Volgens mij... moet je 'the goal' gewoon lekker aan Romanticide overlaten en je alleen maar laten meevoeren... overgave... jouw lot in zijn handen. Heerlijk!

[Sabrina]

*agrees* Ik moet er niet aan denken dat ik zou beslissen waar the goal ligt, dat zou de weg veel minder leuk maken! Nu is het voor mij gevoelsmatig heel spannend, bij elke bocht vraag ik me weer af wat er na gaat komen .

[Guilty]

Eh... correct me if I'm wrong... maar ik heb nog nooit een uitspraak gedaan over guilty^ of hij al dan niet een lifestyler is? Ik heb guilty^ 1 x gezien en niet eens gesproken. Dus waarom zou ik daar iets over zeggen. Laat ieder lekker voor zichzelf bepalen wat hij is en daar gewoon trots op zijn?

Er staat me toch echt iets bij over switches die geen lifestyler konden zijn, maar misschien heb ik dat mis. Maar los daarvan koppel je volgens mij wel degelijk steeds lifestyle aan ds

[MrsLolSMurfin]

Ik zie Dominanten zich in het zweet werken, met maar 1 doel. Het hun sub naar de zin te maken. Maar... het was toch andersom? Ik ben er toch voor jouw plezier? De opmerking: 'het moet voor beiden genieten zijn' kan me soms echt tegen de borst stuiten. Even voor de duidelijkheid, ik wil hiermee niemand voor het hoofd stoten. Ieder zijn beleving. Ik vraag me alleen af of er mensen zijn die dit gevoel herkennen.

Als men me vraagt: wat zoek je dan? is mijn antwoord steevast: Die meedogenloze Klootzak, die me pijn doet, niet omdat ik daarvan geniet, maar omdat HIJ ervan geniet me pijn te doen. Die maling heeft aan de dingen die ik wel of niet leuk vind. Die inderdaad zegt: "jij bent er voor mijn genot, niet andersom!" en daar ook naar handelt.

als eerste ff een hallo en een long time no see

hmmzz??denk dat je één optie vergeet.
ik werk me geregeld in het zweet, maar doe dat echt niet alleen voor john zijn genot.
als ik er niet van genoot zou ik het gewoon weg niet doen....
en doe ook dingen die john echt niet zo leuk vind, maar hij geniet er toch van, omdat ik er van geniet.
en dus is het als nog genot voor beide....
ik weet dat john wat dat betreft best een uitzondering is in de zin van dat hij echt geniet van mijn genot en zijn eigen genot op de achtergrond ligt, in tegenstelling tot de vele sub's die ik voorbij heb zien komen die voornamelijk met hun eigen genot bezig zijn.
en o.a hierom koester ik hem en wil ik hem noooooooooooooooooooooit meer kwijt

disclaimer: ik zeg niet dat iedere andere sub alleen met hun eigen genot bezig is, zeg alleen dat ik in mijn zoektocht er vele ben tegen gekomen.
en dat die prima kunnen passen bij een andere dom, maar niet bij mij.

groetjes

[fantashe]

LolSMurfin: herkenbaar. Dat is precies wat ik wilde zeggen. Ik heb nog niet het genoegen gehad je samen met john te zien. Wordt eens tijd!

Is het zo zwart wit als dat ik het stel? Tuurlijk niet. Als hij alleen maar dingen zou doen die ik niet leuk vind, dan is die relatie ook geen lang leven beschoren. Ik ben een pleaser... heel erg... maar hij geniet er net zo van om mij een plezier te doen. En helemaal als hij dat dan nog even flink benadrukt, zodat ik me uitermate ongemakkelijk ga voelen... *grom*

[rubyvita]

off topic:
Misschien is het een generatie ding, maar zoals ik het lees komt je visie wat betreft BDSM vrij traditioneel en star op me over. Het lijkt alsof je de neiging hebt alles te catagoriseren en in aparte hokjes onder te brengen waar ikzelf meer fluiiditeit en overlapping zie.

on topic:
Waar houd het op?
Hopenlijk voor jou houd het nooit op, en ben je meer dan een BDSM machine die alles al eens gedaan en ervaren heeft. Been there, done that! Next!

Dat je nu veel extremer bent dan een aantal jaren geleden betekend toch niet dat je geen grenzen meer hebt, toch? Dat je nu naar dingen verlangt of dingen doet waar je je vroeger niets bij voor kon stellen lijkt me logisch en evident aan het feit dat je intensief bezig bent met BDSM.
Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar het verschuiven van je (harde) grenzen in al die jaren, en of daar andere grenzen voor in de plaats zijn gekomen?

[oeps2]

ik wilde eigenlijk topic openen hoe laag kan de lat ...

wij hebben in de eerste 5 jaar van onze relatie ontzettend veel gespeeld
echt enorm ... alles uitgeprobeert wat er op dat moment voor ons uit te proberen was

toen kwamen de kinderen en werd de oudste te oud om te zien wat ze niet mocht zien(als ze wakker zou worden)

de feromonen vlogen t raam uit

nu op een punt dat we alle twee wel willen maar hoe waar en wanneer

eigenlijk als je op nieuw begint is het weer ontdekken
maar wij hadden zoveel al ontdekt
de fantasieen die eerst verder gingen dan werkelijkheid
zijn nu weer terug naar basic

kortom je groeit maar soms de andere kant op
te moe te veel kids etc

en back on topic
ja grenzen vervagen met de jaren
ik zou nu dingen doen die ik vroeger absoluut niet wilde

kortom tussenstop is soms hard nodig !