Van TPE, 24/7, D/s, los spelen, lifestyle, just for fun, fluffy rose boeien tot ijzerstreke/staalharde politieboeien, Meester of gewoon 'Pietje', enz enz Zo ook, van erin rollen tot zoeken, vinden en thuiskomen.
Is 'doen aan' BDSM een keuze? Laat je je 'nilla kant daarmee los? Of blijft er de combinatie?
Even los van je dagelijkse leven, dus ik bedoel dan inderdaad niet diegenen die in TPE zitten. Of misschien die toch ook wel
Aan de hand van mijn gedachtengang snappen jullie wellicht mijn vraag. OOit ontdekte ik BDSM en dacht er veel aan. Zo niet anders meer
. In de praktijk was ik nog altijd diezelfde doorsnee huismu(t)s en had in bed nog altijd vanilla seks. Zelfs na het gesprek met mijn bekentenis aan partner....bleef ik denken-aan, maar doen 'Ho maar'!
Nu, nu is mijn leven verandert. Ik denk er nog voortdurend aan, ben diezelfde doorsnee muts, heb in bed geen seks en als ik speel BDSM
Eindelijk.....dacht ik. Eindelijk....zuchtte ik. Eindelijk...weet ik wat thuiskomen is, schreef ik aan de Dominant die me dat deed ervaren. Eindelijk mag ik af en toe sub zijn en dat zou goed moeten zijn, want dit wilde ik toch??
Ik wil niet terug naar 'nilla, echt niet! En toch denk ik soms te verlangen naar 'just plain, simple and loveable sex'.
"gewoon" In bed liggen, knuffelen, elkaar strelen, opgewonden raken en vrijen.
Heel raar, want ik denk dat als dat gebeurt dat ik bij het moment supreme denk..verdorie houd me nu toch stevig vast...
En toch, toch verlang ik naar dat liefkozende, loom in bed liggen, wamr tegen elkaar aan, een hand die je zachtjes gaat strelen, (die een andere gevoeligheid raakt dan gevoelig in de zin van hard en auw).....
Hoe zit dat bij jou/jullie? Is het BDSM óf 'nilla geworden? Of wisselt het af? Kun je ook nog 'gewoon' seks met elkaar hebben?
.
