spelen en een stoornis?

[david^]

Naar aanleiding van het draadje van AET viewtopic.php?f=10&t=1320 .
Wil ik de vraag eens anders stellen.
Vind jij een stoornis bij mensen een remming om met iemand te spelen?
Zo ja waarom?
Vind je dat je dat moet vertellen vóór je gaat spelen dat je een stoornis hebt?
En dan heb ik het hier wel over stoornissen als Autisme, ADHD, ADD, borderline, ezv.... n niet over bv een verlamming ofzo.
Dus dingen waar je in het daagelijkse leven vrij weinig van merkt.

Gr

[phedre]

waarom zou ik niet spelen met iemand die dislectisch is?
waarom zou ik niet spelen met iemand die slechthorend is
ik denk dat deze vraag niet te beantwoorden is, omdat er voor elke specifieke stoornis een ander antwoord geld, wat bovendien ooknog eens afhankelijk is van de persoon, de medicatie en wat al niet meer.

Als je per definitie niet zou spelen met iemand die een stoornis heeft, zou groot deel van dit forum dus niet kunnen/mogen spelen?:)

[david^]

Ik vind het iniedergeval totaal geen probleem om met iemand te spelen met een stoornis.
En moet die dat voor het spel vertellen? Ja en nee als hij/zij van zich zelf weet zat zijn stoornis geen problemen/ongemakken meebrengt hoeft dan niet van me ze.
Als hij/zij weet dat het misschien een probleempje kan opleveren zou ik het toch graag weten.


Gr

[david^]

Zo als ik aan het typen was terwijl jij dit poste heb ik er ook geen probleem mee.
Maar kan me wel voorstellen dat er mensen zijn die daar wel een probleem mee hebben.
Dus wou ik het ff posten.
Ja natuurlijk iemand die dyslectisch dat zou niemand mogen tegen houden.


Gr

[kitten]

Als je per definitie niet zou spelen met iemand die een stoornis heeft, zou groot deel van dit forum dus niet kunnen/mogen spelen?:)

Niet met jou. Dat wil niet zeggen dat die mensen überhaupt niet kunnen spelen. Elk potje een dekseltje tenslotte. Zaken als schizofrenie, manisch depressiviteit en borderline, ja heel eerlijk, die vermijd ik toch wel. Gewone depressie ook, voor iemand waar ik intiem mee zou zijn, want dat kost giga veel energie. Maar moest een van die zaken jongetje treffen, dan ben ik ook weer niet van de ene op de andere dag weg. En verliefdheid laat zich ook niet altijd sturen.

Maar het is sterk afhankelijk van de stoornis, want ADHD vind ik geen enkel probleem *zwaait naar Mack* en door bijvoorbeeld autisme laat ik me ook niet snel wegjagen. Dyslexie (zware gevallen dan) zou ik veel moeilijker vinden! Omdat *ik* gewoon erg schriftelijk ben ingesteld en veel online doe. Maar dan heb je het wel over "erg close worden met iemand". Voor gewone vriendschap of medeforumlidmaatschap speelt dat veel minder en een keer een los spel is ook niet uitgesloten. Maar een intieme, hechte relatie... denk wel dat dat een stuk moeilijker wordt!

[phedre]

ik denk dus dat dat nogal scheelt of iemand dislectisch is of manisch depressief of schizofreen of paranoia of diabetes, of adhd of blind of mank of doof of doofstom, of....

daar zit wel degelijk een heel groot verschil tussen

[Deleted User 178]

Ik zou niet per definitie niet spelen met iemand met een stoornis.. maar ik zou het wel graag vooraf weten! Wat voor stoornis, wat dat inhoud, hoe het zich bij die betreffende persoon openbaart. Wat voor effect dat zou kunnen hebben op iemands gedrag.. enz enz..

Maar ik wil sowiesie weten wat voor persoon iemand is voor ik me erdoor laat vastknopen

[oeps2]

ik denk dus dat dat nogal scheelt of iemand dislectisch is of manisch depressief of schizofreen of paranoia of diabetes, of adhd of blind of mank of doof of doofstom, of....

daar zit wel degelijk een heel groot verschil tussen

schizofreen lijkt me wel lastig ..

want wie domineer je dan op dat moment ?

[pluis]

schizofreen =/= MPS/ DIS

[poes]

Het is met een aantal van deze stoornissen net als met de discussie over wel of niet erfelijk: meningen verschillen over zowel de inhoud en ernst van de stoornissen als de diagnose ervan. En wat je met contraexpertises allemaal niet voor elkaar kunt krijgen (second opinion na een diagnose dus). Veel te vaag dit.



poes


oeps, een familielid van mij is schizofreen. Met medicatie is daar aardig goed mee te leven, en vind ik het zelfs leukere mensen dan de gemiddelde burger.

[phedre]

Ik zou niet per definitie niet spelen met iemand met een stoornis.. maar ik zou het wel graag vooraf weten!

domme vraag van mij dan misschien hoor, maar wat maakt het nou uit - voor wat betreft een bdsmspel spelen dan he! - of iemand dislectisch is?

ik heb het dan niet over het schriftelijke contact van te voren, over verdere relatie opbouwen of wat dan ook, ik beperk het strikt tot het spelen van het spel, want dat was uiteindelijk de vraag. De vraag is niet of je een relatie aangaat met iemand met een stoornis, of je er een brief/mailwisseling/chatgesprek mee gaat voeren. Maar... ga je er mee spelen?

[kitten]

Nja... voor het spelen heb ik ook vaak contact met iemand. Dan moet dyslexie wel HEEL ernstig zijn om daar problemen bij te geven. Maar het speelt zelfs bij een enkel spel mee.

[phedre]

maar waarom dan? en nee.. dit is geen commentaar, geen kritiek, maar ik zie niet wat het uitmaakt of ik politie of plesie schrijf, of mij of mijn, of welke taalfouten er ook nog meer gemaakt kunnen worden.
Waar het bij mij wel uitmaakt is de aantrekkingskracht, de klik die er met die persoon zal zijn, soms. Maar als ik in de bar of bij een meeting iemand ontmoet, en daarna nog eens een keer, en we vinden elkaar leuk en we ontmoeten elkaar daarna nog eens een keer en we besluiten te gaan spelen....

Met diabetes snap ik dat je het wil weten.. daarbij kan door emoties of zo, heel snel iets fout gaan. Met borderline, schizo, depri en al dat soort dingen.. snap ik het ook best wel (afhankelijk van de mate waarin denk ik wel, maar toch). Maar er zijn stoornissen genoemd in de topic van aet (en daar pik ik dan ff dislectie uit), waarvan ik niet inzie waarom dat van belang zou zijn om te weten.

[pluis]

Nou ja, voor mij zou heftige dyslexie wel een probleem kunnen geven, ja.

K heb de neiging om erg lange mails en verslagen te sturen / te vragen, en veel communicatie (vooral over 'issues') schriftelijk te doen (als t over grote gevoelens gaat verzand ik nog wel eens in een enorme bak met stilte met wat half gemomeplde frasen ertussen omdat ik mn gedachten niet goed kan ordenen). En dan nog de links naar verhalen, fantasieën en verslagen van anderen.

Als iemand dan zo dyslectisch is dat lezen een probleem is, is dat een behoorlijke belemmering. Dat ik soms vier uur besteed aan het componeren van dé perfecte 'dit-voel-ik-mail' betekent niet dat de ontvanger er ook graag vier uur over doet om m te lezen.

De andere kant op zou het misschien geen probleem opleveren, tenzij ik het geschrevene echt niet zou begrijpen en de ander ook mondeling niet zo sterk is.

Alles is relatief

[david^]

Ik denk dat er HEEEEEEL veel menen zijn met een stoorsis die het nooit durven te zeggen.
Uit schrik voor de reacties of uit schrik om uitgestoten te worden.
En daarom vind ik het wel goed dat dat zo goed bespreekbaar is in de BDSM wereld.
Maar toch denk ik dat die angst om het te vertellennooit helemaal zal weg gaan.


Gr