BDSM-kretologie en andere gewoontes

[artemis]

Vaak zit ik op de grond als hij op de bank zit maar niet altijd. En als hij al op de bank zit en ik wil dat ook dan vraag ik het meestal en soms vergeet ik het ook wel eens. Als we s'avonds aan tafel gaan zitten om te eten moet ik wachten tot hij zegt dat ik mag gaan zitten. Als we s'avonds samen naar bed gaan moet ik vragen of ik er ook in mag. Ik heb een hele tijd nog gevraagt of hij ook drinken wilde als ik zelf ging pakken, maar inmiddels weet ik dat hij het wel vraagt als hij wat wil. Als we samen zijn spreek ik hem meestal aan met U en Meester maar soms vergeet ik dat en soms gebeurt het waar het niet zo handig is.
Ik vind die regeletjes wel fijn ze zijn er al van af het begin en het voelt gewoon goed en niet omdat het zo hoort.

[cruciare]

hoe harder ik me (tijdens ons samenzijn) zit in te houden, hoe erger de krachttermen worden in mijn hoofd. Als ik volledig in de 'greep' ben roep ik een koosnaampje (Love of LUL). Als ik op dat moment Meester zou moeten zeggen is voor mij het gevoel weg. Het is niet dat ik het niet kan zeggen, maar ik weet dat ik hem er totaal geen plezier mee doe. Er zijn wel benamingen waarmee ik merk/zie dat die anders aankomen. Beter aankomen maar die worden op een andere toon uitgesproken (Meneer bijvoorbeeld).

Als ik al ooit Meester zou gebruiken uit mezelf dan is het om mijn ongenoegen te laten blijken. Het zou neerbuigend klinken en het zou een stemming bederven.

Mijn houding, mijn manier van benaderen en mijn manier van omgang geeft alles aan waar het woord "Meester" voor zou horen te staan.

Als hij zelf aan zou geven dat hij het fijn zou vinden zou ik het voor hem doen, maar dan nog zou ik mezelf moeten tegenhouden om niet in de lach te schieten want ik zie bij dat woord mijn "meester Vos" van groep 8 (jajajaja 6e klas toen nog). Laten we het zo stellen, het zou niet bevoordelijk zijn voor een nette benadering (grinnik)

[mej.s]

Het woord meester krijg ik niet eens uit mijn strot . Ik word een beetje misselijk als ik het iemand hoor zeggen en dat het gezegd moet of de uiterlijke opsmuk met nethemdjes of riemen die volhangen met hulpmiddelen en handboeien. Ik noem mijn vriendje gewoon bij zijn voornaam. In het spel draag ik zijn collar. Qua lingerie is het zwart en ik moet makkelijk toegankelijk en beschikbaar zijn. Voor de rest is het waar we beide zin in hebben, lig ik heerlijk in zijn armen in bed en hoef ik niet op de grond te zitten. Waar het om gaat is beide plezier en voldoening.

[fantashe]

Ik kan ook niks met de term Meester en U. Ik krijg dan per direct dat 'spelgevoel'. Sommige dingen gaan vanzelf. Ik ga niet automatisch aan zijn voeten zitten, maar kan vreselijk genieten van de momenten dat het mag. Vuur geven, koffie halen, vragen of ik wat drinken mag pakken, naar de wc mag (al dan niet in woorden, soms is een blik voldoende), guilty... ik doe ze allemaal. (Geef toe, hadden jullie niet verwacht ) Zelfs als we alleen op msn zitten en we zijn in een redelijk serieus gesprek. Bij gewoon los gebabbel dan weer niet. Het hangt dus wel een beetje van mijn mood af. Ik HOEF het overigens niet.

De andere gewoontes (boeien, blinddoek, knielen, enz) niet.

[phedre]

Ik spreek Petruss aan met u, altijd en overal. Als we met zijn tweeen zijn, zeg ik ook meestal Mr tgen hem. Ik vraag of ik naar de wc mag. In zijn huis mag ik niet op meubilair zitten, en zo hebben we wel meer van dat soort dingen. Niet omdat dat volgens 'de regels' moet, als er iemans wars is van regels en geboden is het Petruss wel en ik lig denk ik aardig op tweede plek. Maar gewoon.. omdat het voor ons goed voelt, het aanspreken gaat voor mij vanzelf, hij heeft dat nooit van mij gevraagd, die andere dingen... het voelt gewoon goed.. het si voor ons betekenisvol, gewenst.. en dat is enige wat telt denk ik:)

[katzen]

ik spreek mijn Dom is spel altijd aan met Sir, of Lord als we in een play bezig zijn, aangezien ik bijna altijd engels tegen hem praat, vooral in dat soort momenten *must be the irish roots* aangezien ik me beter kan uitten.
Mijn Dom is wel een echte heer, en laat mij niet met alles slepen, ik ben waardevol voor hem
ik praat alleen wanneer dat er nadrukkelijk om wordt gevraagd, en nooit voor mn beurt
over namen, het gaat vanzelf dat ik zijn naam met een hoofletter schijf, maar dat zit er gewoon in
ik spreek hem nooit aan met meester,aangezien ik in t onderwijs werkte, en dat associeer ik direct met werk,
wat een turn off is