Exhibitionisme of gewoon communicatie?

[Wever]

...
Het is inderdaad zo dat gedetailleerde verhalen mensen kunnen helpen. Dat heb ik ook als heel overtuigend argument tegen de anti-pornobeweging gehoord. Toch lees ik soms dingen die ik liever niet zou willen weten. Ik lees al met opzet de spelverslagen niet. Verhalen vind ik wel leuk soms. Het heeft te maken denk ik, met een soort van overvloedig intiem worden met iemand. Je kunt het vergelijken met als je iemand niet of vaag kent, en zo iemand gaat heel intieme verhalen vertellen. Soms is dat leuk, maar soms ook heel pijnlijk en opdringerig. ...

Hmm...maar dat soort verhalen zijn toch vooral pijnlijk en opdringerig als ze je het gevoel geven dat er iets van jou (als lezer) verwacht wordt? Daar kunnen schrijvers voor een deel aan bijdragen (die kiezen immers hoe expliciet ze iets omschrijven en in welke mate ze zich tot iemand richten), maar hangt toch voor het grootste gedeelte van de lezer af.

Om een wat onschuldig voorbeeld te geven: in sommige Afrikaanse gedeeltes is het nog altijd normaal dat vrouwen met blote borsten rondlopen (en dan reken ik naaktstranden niet mee). Dat kunnen wij als beschaafde westerlingen exhibitionistisch vinden, maar daar heeft de situatie an sich niets mee te maken. Het zit allemaal tussen de oren.

Gelijkaardig met die verhalen. Hoe kunnen die precies "pijnlijk en opdringerig" zijn? Het zijn maar woorden. Ze zijn niet gericht op DIE ENE LEZER, JA, JIJ!!!...maar op een algemeen publiek. En ik ken wel iets van informatica en van schrijven, maar het is me niet gelukt om een verhaal te schrijven dat zich automatisch installeert als screensaver van mijn lezers. Nee...de macht van verhalen ligt bij de gratie die de lezers eraan geven. Die kiest in welke mate hij/zij het als pijnlijk ervaart (hoewel: "keuze" is niet echt het juiste woord. Het gaat volgens mij zelden om een bewuste keuze). En de opdringerigheid ervan is alleen maar de mate waarin die geschreven woorden in gedachten naklinken.

[juffie]

Het heeft te maken denk ik, met een soort van overvloedig intiem worden met iemand. Je kunt het vergelijken met als je iemand niet of vaag kent, en zo iemand gaat heel intieme verhalen vertellen. Soms is dat leuk, maar soms ook heel pijnlijk en opdringerig.

Nou nee, voor mij gaat die vergelijking niet op. Als mijn tuintje aan het schoffelen ben, en de overbuurman komt een praatje maken en die begint te vertellen dat hij de overbuurvrouw gisteravond keihard op de tuintafel heeft genomen, dan zal ik ook wel eventjes zoiets hebben van: 'Ieuw, buurman! Way too much information!!!' Dat hoef ik inderdaad niet te weten. Ik ben dan ook in mijn voortuin en verwacht niet zulke informatie te krijgen.

Als ik ervoor kies om lid te worden op een BDSM-forum en daar iedere dag in te loggen en te lezen wat er gepost is, dan weet ik dat ik *juist* met dit soort verhalen geconfronteerd word. Juist daarvoor is dit forum er, juist daarvoor worden dat soort verhalen verteld en vragen gesteld.

Dus... als jij daar moeite mee hebt, ligt dat dan niet behoorlijk aan jou, en moet je dan niet eens bij jezelf te rade gaan of je hier wel wilt zijn? En als het antwoord op die vraag is: 'Ja, ik wil hier zijn', wat zoek je hier dan wel?

[rubyvita]

Hè Poes, wat zou je graag willen lezen dan? Of anders gezegd; hoe zou voor jou een ideaal BDSM forum eruit zien qua informatie e.d?
Ik ben wel nieuwsgierig naar wat je nu precies stoort aan sommige topics, en of je misschien bedoeld dat je liever wat meer algemene informatie wil lezen?

[poes]

Het is wel gek dat mensen die geen ruzie zeggen te willen dat blijkbaar toch zoeken... Hoezo mag ik hier niet zijn of moet ik me afvragen of ik hier nog wil komen? Hou op zeg. Vooral juffie neemt dit nog steeds veel te persoonlijk.

Ik merk gewoon op dat er zoiets is als verschillende manieren van jezelf presenteren, in feite, en ik vraag me af of er een verband is met iemands seks/bdsmbeleving. Dit is een publiek forum, ook al gaat het dan over bdsm. Het is geen intiem forum, ook al gaat het over bdsm. Jullie halen nu een detail uit mijn mail en gaan voorbij aan waar het eigenlijk om ging: wat betekent het voor mensen om tot in het kleinste detail hun seks of bdsm leven te beschrijven op een publiek forum. Dat ik zeg dat dit soms genant kan zijn is gewoon om te illustreren hoe het over KAN komen.

Het lijkt me vanuit eerdere posts toch wel duidelijk dat ik niet de preutste ben.


poes

[puppysjors]

Maar wat vind je er nu precies pijnlijk aan dan? Waarom voel jij je geraakt als iemand iets zegt wat volgens jou te intiem is om met vreemden te delen?

[vode]

Err... Je zit op een forum. Forums zijn er om te delen, vertellen, lezen, vragen stellen en zelfs exhibitionistisch doen. Als ik een leuke halfnaakte foto van mezelf op een forum post dan is dat exhibitionistisch. Ik wil er niet zozeer diepe conversaties over hebben maar ik wil tonen wat voor een leuke foto het is en reacties daarop zijn altijd leuk. Zo kan je het ook met posts zien. Als iemand wilt posten hoe geweldig geil en kinky d'r afgelopen neukpartij was en tot in de puntjes wilt delen hoe dat verliep, en daar leuke reacties op wilt, dan is dat ook leuk. Forums zijn er om te delen, reactie te krijgen en te reageren.

Als jij plaatsvervangende schaamte krijgt van exhibitionistische topics dan zegt dat meer over jou dan hun.

[poes]

Even nog: ik probeerde mijn post nog iets aan te vullen, maar helaas was ik iets te traag voor de sofware...

@fixertje: ik kan me helemaal niet herinneren aanstoot te hebben genomen aan expliciet materiaal... maar het zou best kunnen hoor. kun je je nog herinneren wat dat was?

@guilty: ik doe helemaal niet mee aan de slowchat, en ik stel helemaal niet dat de persoonlijke verhalen allemaal exhibtionisme zijn. Sommige neigen daartoe, denk ik. Daar gaat het over, wat dat betekent voor de mensen die ze schrijven. Ik begrijp overigens niet goed waarom exhibitionisme hier zo negatief wordt opgepakt: so what als je exhibitionistisch bent? Ik heb er niks mee, maar als je dat wel hebt, hoef je daar toch niet moeilijk over te doen? Als je er neiging toe voelt, waarom daar niet over nadenken of erover praten? Het is juist een interessant gegeven: waarom geef je jezelf zo bloot, tot in intiemste details. Sommige reacties op dit draadje geven daarop een positief antwoord, en dat is fijn.

@lucifer: ik denk dat het niet zozeer gaat om een heel direct geil worden in dit geval, meer om een extra cachet dat een reportage geeft, of de spanning van het idee dat iedereen meeleeft.

@vode: ik hoop dat mijn laatste post iets duidelijk maakt?



respect,

[puppysjors]

\Je kunt het vergelijken met als je iemand niet of vaag kent, en zo iemand gaat heel intieme verhalen vertellen. Soms is dat leuk, maar soms ook heel pijnlijk en opdringerig.


groet,


poes

Wat vind jij er dan pijnlijk aan? Of is het meer plaatsvervangende schaamte?

poes? ik vind het persoonlijk best vervelend genegeerd te worden door de TS als ik tot 2x toe een vraag stel waar niet op gereageerd word, misschien zou je dit alsnog even willen doen??

[pluis]

Ik vatte de vraag van poes geloof ik iets anders op dan het merendeel van de eerdere reageerders. Volgens mij is er inderdaad niets persoonlijks aan.

Ik las niet ‘Schrijf je zoveel omdat je probeert op te scheppen/ er geil van wordt? (en zo ja, houd daar dan eens mee op want ik vind dat onsmakelijk)’ wat volgens mij een gechargeerde versie is van wat veel mensen lazen. Ik las ’Schrijf je bepaalde dingen of schrijf je dingen op een bepaalde manier omdat je een exhibitionistische BDSM-beleving hebt? (en ik vraag me dat af omdat ik dingen lees die ik zelf nooit zou durven schrijven en ik vraag me af of dat komt doordat ik niet exhibitionistisch ben).’

Heb ik het een beetje goed, poes?

Enfin. Mijn antwoord op de tweede vraag: ik weet het niet precies en heb er geen zwart-wit antwoord op. Ik denk dat ik dingen vooral op een bepaalde manier schrijf om een gevoel over te brengen aan ‘mijn’ publiek. Afhankelijk van het gevoel dat ik wil overbrengen zal ik dan soms intieme of persoonlijke dingen schrijven. Dat ik een publiek een bepaald gevoel kan geven, vind ik een fijn gevoel. Bij mij komt dat volgens mij niet voort uit exhibitionisme – ik heb precies hetzelfde gevoel als ik fictie schrijf, bijvoorbeeld.

Het positieve gevoel dat ik krijg van het overbrengen van een emotie op mijn publiek is volgens mij eerder een vorm van eh.. milde machtswellust.. Zo van: “Kijk eens, ik kan ervoor zorgen dat jij je zo voelt, en alles wat ik hoef te doen is er een beetje voor te schrijven.. Muhahaha, lekker he?”

Soms is het gevoel dat ik wil overbrengen dus een intiem en persoonlijk gevoel. Dan wil ik dat wel delen, maar de gedachte daarachter is niet dat er naar _mij_ gekeken moet worden. Liever niet zelfs, ik heb het liefst dat jij je bij het lezen voelt alsof het over jezelf gaat).

Ik kan me voorstellen dat dat voor andere (meer exhibitionistische mensen) anders werkt. En ik kan me ook wel voorstellen dat sommige mensen het wat oncomfortabel vinden om zomaar door een ‘vreemde’ op een forum meegesleept te worden in een bepaald gevoel. Ik denk alleen niet dat ik kan schrijven zonder die instelling.

[Voleuse]

Exhibitionisme impliceert ook dat je geil wordt van bekeken worden. Volgensmij speelt dat bij maar weinig mensen. (Correct me if I'm wrong)

Je hebt ook dat mensen hun ervaringen/spelverslagen posten om dat ze trots zijn op hun ervaringen. Dat ze willen showen ermee. Dat kun je exhibitionisme noemen maar dat is technisch gezien niet correct en vind ik ook best een negatieve term ervoor. Ik denk dat het topic door het (verwarrende) gebruik van het woord een beetje de verkeerde kant op gaat.

[Boefje]

Ik heb lang over de vraag na zitten denken en dan vooral over spelverslagen. Tegenwoordig schrijf ik nog maar nauwelijks verslagen en posten doe ik al helemaal niet meer. Voorheen deed ik dat wel en postte ik ze ook wel met enige regelmaat. Ik zit gewoon na te denken wat destijds mijn motief was. Dat was niet van "kijk mij nou" dus het exhibitionisme valt wat mij betreft weg. Het was eerder iets als... hoe zal ik het eens zeggen... er wordt hier best "gestunteld" op het forum. Daarmee bedoel ik dat veel mensen (vooral beginners eigenlijk) heel erg zoekende zijn. "wat past bij me?" "hoe doe ik iets?" "is het normaal dat ik me zo voel?"
Ik hoopte eigenlijk dat ik, met mijn verslagen, antwoorden kon geven op die vragen. Nooit om te vertellen hoe je iets moet doen. Maar om gewoon te laten zien hoe het bij mij ging, wat ik voelde, dat het niet altijd goed ging, dat niet altijd alles van te voren in te schatten is, en nog veel meer. Om te helpen eigenlijk. Ik ben dan wel weer zo eerlijk om toe te geven dat als ik positieve reacties kreeg, dat ik dat erg fijn vond.

[JerryM]

Als lezer worden de spelverslagen door mij zeer gewaardeerd. Aan de ene kant wordt ik van sommige* gewoon geil. Heel simpel. En dan komt dat ook nog van twee kanten, omdat ik me kan verplaatsen in de top en de bottom. Al naar gelang mijn triggers.

Aan de andere kant, als toch nog steeds beginner - ben nu eigenlijk net iets meer dan een jaar kinky bezig - waren de verslagen vooral in het begin een eye-opener. Dingen als wow, gewone mensen doen dat dus ook,het is niet alleen maar in de porno; je doet wat?? En dat vindt ze lekker?? Hoe lang zeg je?

Nu, met iemand om mee verder te ontdekken, zijn de verslagen vooral inspiratie. En reacties van mensen op die verslagen of de vragen die worden gesteld nav spellen etc geven dan weer extra inzicht in hoe mensen dingen ervaren.


De motivatie van mensen om dingen op te schrijven interesseert mij dan eigenlijk totaal niet.

Maar ik ben ook wel best een voyeur, dus kom zelden een gevalletje TMI als het om sex/bdsm gaat tegen...



*die url is niet waar ik geil van word naja..

[rubyvita]

*die url is niet waar ik geil van word naja..

Nou, ik toevallig dan weer wel!
Taal is geil!

[Guilty]

E
@guilty: ik doe helemaal niet mee aan de slowchat, en ik stel helemaal niet dat de persoonlijke verhalen allemaal exhibtionisme zijn. Sommige neigen daartoe, denk ik. Daar gaat het over, wat dat betekent voor de mensen die ze schrijven.

Ik kan me best voorstellen dat er verhalen zijn die je leuk vind om te lezen, en verhalen die je minder leuk vind om te lezen, wellicht zelfs omdat je ze te intiem vind. Maar wat boeit dan de intentie waarmee een verhaal gepost is? Wat boeit het of het uit exhibitionisme gepost is, of om een andere reden?

Ik denk dat daarom je vraag mensen zo irriteert. Je stelt niet zozeer de inhoud van posts aan de orde, maar de intentie waarmee ze geschreven zijn.

[JannaGrace]

Persoonlijk post ik niet uit het motief van "kijk mij nou", al begrijp ik best dat het soms misschien zo zou overkomen.
Ik ben alleen een heel open persoon, ik deel veel dingen met "wildvreemden" waar anderen zich stil zouden houden, maar echt de meest persoonlijke gevoelens en gedachten houd ik voor mezelf. *

Waarom ik wel persoonlijke dingen post?
Ik post om te kijken of ik herkenning vind... En in een stille hoop dat anderen herkenning vinden en zich dan niet meer zo'n vreemde eend in de bijt voelen.
Ik wil nooit beschrijven hoe BDSM beleeft zou moeten worden, ik wil beschrijven hoe het beleeft KAN worden en hoe je daar mee om KAN gaan.
Soms, als ik ergens over twijfel of het ergens moeilijk mee heb, ga ik in op details van een eigen ervaring om te vragen naar tips & tricks om er mogelijk anders (/beter) mee om te gaan zodat ik zelf van iemand kan leren.
En ik wordt er niet geil van als anderen zich in mijn verhaal herkennen.


*Verduidelijking van hoe het delen van gevoelens/ belevenissen bij mij werkt: (off topic)
Sommige mensen omschrijven me als een extraverte introvert. Ik kom heel open over, maar in wezen weet bijna niemand wat er echt in mij gebeurt. Die gevoelens bewaar ik veelal voor hele goede vrienden en mijn partner.
In grote lijnen, schaam ik mij er niet voor mijn gevoelens te uiten (belevenissen te delen).
In die zin lijken mijn gevoelens op een uit... Alleen de buitenste schillen deel ik openlijk (en pretentieloos) met de wereld, de "kern"-schillen (diepe persoonlijke emoties, twijfels, angsten, liefde) maar met een bepaald, select aantal mensen.
Ook voor belevenissen gaat dat op: in hoeverre ik de details van een ervaring deel hangt af van de persoon/ personen die ik tegenover me heb... Er zijn maar HEEL weinig mensen wie ik ALLES vertel...

(is zo'n soort antwoord waar je op doelde, poes? Ik hoop niet dat ik je heb beledigd of iets het geïnsinueerd wat niet de vraag was)