Verdrietig of boos? Kom maar op het troostbankje.

[Crownless]

Goh, barehandspanking, ik weet even niet wat ik moet zeggen (en ik denk niet dat ik de enige ben).
Of nou ja, ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen.

Allereerst, wat ontzettend kut dat je het niet ziet zitten. Het is ook een heftige ziekte. Zeker als het ervoor zorgt dat je aan huis gekluistert zit. Dat je vrienden je laten vallen is zeker stom.

Aan de andere kant, het is ook heel moeilijk om bij iemand over de vloer te komen die zwelgt in zelfmedelijden. Toen ik de eerste keer depressief was verloor ik ook een hoop mensen.

En daar heb ik het volgende van geleerd. A) sommige mensen zijn niet echt je vrienden. B)sommige mensen weten gewoon niet wat ze ermee moeten en omdat ze zich niet ongemakkelijk willen voelen, je gaan vermijden. C) mensen haken niet af als je je laat helpen. D) mensen die geen vrienden nodig hebben, krijgen ze juist. E)vriendschap is tweerichtingsverkeer.

A spreekt voor zich. B is lastiger. Maar, er is niks mis met mensen vragen waarom ze niks meer laten horen. Of bij iemand laten vallen 'weet je, soms denk ik dat mensen niet weten hoe ze met mijn ziekte om moeten gaan. Ik wou dat ze dat gewoon zeiden, dan kan ik zeggen wat het beste werkt.' of iets dergelijks. Ziektes zijn vaak taboe, haal het uit die sfeer.
C is ook vrij logisch als je erover nadenkt. Als je iemand probeert op te vrolijken, en het lukt maar steeds niet, haken ze af. De communicatief zelfverzekerde zou t nog gaan benoemen en erover praten, maar de meesten haken af. Benoem daarom zelf dat je merkt dat iets niet helpt (maar dat je t waardeert) of laat je inderdaad helpen.
D komt neer op t volgende: als je iets niet nodig hebt, krijg je het juist. Heeft te maken met zelfverzekerdheid. Je straalt uit dat je blij/tevreden bent, staat open voor anderen omdat je niet vastzit in je eigen sores, en dan gaat alles gewoon goed.
En E is ook logisch. Ga niet 100% geven als je niks terugkrijgt, maar kijk ook kritisch naar of je zelf wel geeft. Ik kan wel klagen dat niemand me ooit belt, maar kan ook zelf bellen.

Maar misschien is dat niet wat je wilt horen. En das ok, iedereen zwelgt wel eens in zelfmedelijden. En je nogmaals, het is echt heel rot en naar.

Ik denk ook niet dat je contactgestoord bent. Echt niet. Alleen iemand die wanhopig is en dingen probeert die niet helpen. Je reageert soms nogal lomp. Je bedoelt t vast niet zo, maar je reageert op iedere dame die baalt over droogstaan of geen afspraak alsof je zelf wel even wilt komen rampetampen. En daardoor wek je de indruk dat iemand niet meer is dan een kut op pootjes. De meeste dames reageren daar dan niet op.

Er zijn vast veel mensen die langs komen als je een achtertuinfeestje aankondigt in het agendatopic. Als je tips wilt over hoe contact leggen zul je veel lieve reacties krijgen, mits je zelf vraagt.

Je bent niet zo hulpeloos als je denkt. Echt niet :close_knuf:

[Crownless]

@ iedereen die me knuffels gaf: thanks :close_knuf: die tutorial ga ik idd kijken en een ander standje is handiger. En ja, ik ben stressed-out door zelfopgelegd perfectionisme. En communiceer zelf ook niet duidelijk.

Jullie zijn lief!

[pluis]

Crownless: je bent gewoon geweldig

Ikke = trots op je.

*dikke dikke knuf*

[ranting]

Sluit zich bij pluis aan. Yay Crownless.

[SmPlayMaster]

@ Marijke

Goed verhaal, goede adviezen!

*Doet billen van Marijke overslaan en geeft aai over bol!*

[juffie]

@ Marijke!

[noa]

.... ik ben meer een lezer dan een schrijver maar vond wel dat jullie dit moesten weten.. met pijn in me hart moet ik zeggen dat Henk en ik niet langer een D/s stel vormen samen, hij heeft besloten zonder mij verder te gaan, wat mij niks anders rest als wederom ook alleen verder te gaan.. ik kan misschien zakelijk klinken maar zo voelt het niet

liefs noa

[noni]

Oei noa....
wat naar!
Een warme knuffel meis,
zoiets valt niet mee,
zeker niet wanneer de stap zo te lezen vooral van hem afkomt.
...sterkte meis...

:close_knuf:

[YOY]

Om te beginnen : Dank jullie wel voor de welgemeende adviezen ! Met name Crownless en marijke.


Ik wil ook niet wanhopig overkomen maar ben het in vele opzichten wel.
Er is de afgelopen jaren zoveel gebeurt in mijn leven waarbij ik continu heb moeten knokken om het hoofd boven water te houden dat ik gewoonweg uitgeput ben. En dat knokken heeft direct of indirect met mijn parkinson te maken. Ik ben gewoon op !
Ik zwelg niet in zelfmedelijden , maar heb geleerd om het te uiten wat ik voel , voor de ziekte deed ik dat niet ik hield alles voor mezelf ook mijn ziek zijn verzweeg ik voor mijn toemalige vrouw en dat kop in het zand steken heeft ertoe geleid dat ik ten onder ben gegaan.

In 1999 kreeg ik de eerste symptomen In 2004 is de diagnose gesteld en ben ik met medicatie begonnen en die hielp zo goed dat ik er in gevlucht ben . begin 2008 begon ik langzaam psychotisch te worden door een combinatie van stress en teveel medicijnen.
Voor de helderheid ik was ook eigenaar van 2 BV's met 7 man personeel die ik in die periode heb opgebouwd terwijl ik ziek was.
Medio 2008 ben ik en alles om mij heen met een grote klap in elkaar gestort, alleswas ik kwijt in een keer mijn gezin , mijn gezondheid , mijn werk , mijn vriendenkring , mijn zelfrespect , mijn dingen om voor te leven.
Ik was een self made man die altijd op zijn lichaam had kunnen vertrouwen en geen uitdaging uit de weg ging maar aanpakte en oploste.
Nu werd ikzelf opgelost !

Ik werd opgenomen de medicatie werd gestabiliseerd, ik kwam uit de psychose en ineens merk je dat alles stil staat om je heen en dan komt het besef dat je heel diep gevallen bent.
En het uit dat zwarte gat kruipen is een 'hell of a job' met name als je geen familie of vrienden hebt of anderszins mensen die dicht bij je staaan om mee te praten of te overleggen.

Het zou zo kunnen zijn dat er lezers zijn die vinden dat ik zwelg in zelfmedelijden. Dat is voor mijn gevoel niet zo, omdat ik in beginsel zelf begonnen ben met te vluchten in bijv. de medicijnen voor mijn parkinson. Dus uiteindelijk hou ik mezelf verantwoordelijk, echter mijn batterijen zijn gewoon effe op, ik wil ff een time out effe niet hoeven knokken gewoon fff niks geen gezeik aan mijn kop behalve een aai en een knuffel.
Gewoon even wat menselijke warmte ! JA IK BEN WANHOPIG . Ik ben godverdomme 49 en sta nog midden in het leven en heb nog heeeeel veeeel te bieden allleen voor de maatschappij tel ik niet meer mee.

Positief punt is dat ik mijn BDSM gevoelens heb leren onderkennen die tot voor kort als een vreemd onbestemd gevoel sinds mijn adolescentie door mijn leven spookte.

Het idee van Crownless om een achtertuinmeet bij mij thuis te organiseren vind ik wel een goed idee, voorstel komt eraan, dank je wel Crownless.

Als er iemand wil reageren mag dat ook per PB ik ben eigenlijk heel verlegen en daardoor reageer ik zo lomp en kontaktgestoord.

Barehandspankin^

[YOY]

@ noa : heel veel sterkte , een aai en een dikke knuffel

Barehandspankin^

[Voleuse]

Hey barehandspankin, echt kut wat je allemaal is overkomen, knuffels daarvoor.

Maar ik wil wel benadrukken dat er een verschil is tussen open zijn over je ziekte en wanhopig overkomen. Als je open praat over wat je is overkomen, zul je vaak positieve reacties krijgen (zoals je ook hier op het forum ziet). Als je ongepaste opmerkingen maakt die laten doorschemeren dat je al heel lang niet geneukt hebt.... not so much.

[Peter^]

@noa: Ik vind dit zeker GEEN zakelijk verwoord bericht. Ook meelezers zijn welkom op het troostbankje.
Veel sterkte met je nieuwe situatie. En: Als je je er wellicht prettig bij voelt om ook eens wat gezichten achter de forumleden te zien in een andere setting: volg de agenda.

[noni]

Barehandspankin'

Ik heb nog niet veel gelezen,
maar ik zie je toch ook veel aandacht en zorg naar anderen toe geven.
Dus zo contact gestoord ben je niet.
(ook naar mij niet! grin)

Sommigen krijgen meer op hun bord dan ze op kunnen.
Probeer kleine hapjes te nemen, stukje bij beetje.
Wie weet krijg je overzicht terug,
en de energie om weer dingen langzaam op te pakken.

Ik hoop het voor je, het is je in elk geval gegund ;-).

[YOY]

er lopen klaarblijkelijk twee dingen door elkaar

de opmerking als reaktie op de post van kitten die eerder flauw grappig bedoeld was en mijn bijna naadloze overgang naar dat ik mij eenzaam voelen en vervolgens omdat crownless erop inging met een post gaf ik daar weer (eerlijk ) antwoord op

het is waar ik ben eenzaam vanuit mijn ziekte en strijd daartegen en dat ik mijn gezin kwijt ben daardoor maar niet wanhopig om te 'neuken' omdat ik niet al langere tijd 'droog' zou staan , NOT.
het is niet mijn stijl om een vrouw zo platvloers te benaderen en zeker een mooie vrouw als kitten niet.

hoop dat ik nu duidelijker ben geweest. ?

[faery]

Iemand nog een potje motivatie over? Of wat extra ruimte in mijn hoofd, zodat ik ten minste kan bedenken wat ik op zou moeten schrijven?

*mompelt iets over laatste loodjes en zwaarheid*