(Hoe) vertel je je omgeving over BDSM? En wat is de reactie?

[dbj]

of je zegt dat je bezig bent om aan je sociale contacten te werken. En daardoor steeds vaker welkom bent op verjaardagen/feestjes en daar steeds meer nieuwe mensen ontmoet

Scherpe opmerking
Dank daarvoor

[phedre]

of je vertelt ze gewoon de waarheid, hoef je je nooit meer af te vragen wat je nu weer moet zeggen, nooit meer te bedenken wat je vorige keer voor excuus hebt gebruikt, nooit meer ongerust te maken of je je niet toevallig verpraat:) Ben je overal vanaf.

[eireann]

En dan weet je zeker dat ze het weten

[Sabrina]

En dan riskeer je het dat je ouders het niet willen weten, het niet accepteren, en de band met je ouders dus naar de klote is. Het is niet zo makkelijk als jij 't nu neer lijkt te zetten, phedre.

[kitten]

Zat ik ook te denken. Dan kun je wel heel letterlijk overal vanaf zijn... Is nou ook weer niet de bedoeling.

[justes]

is dat ook niet de manier waarop je het brengt? ouders willen toch het beste voor hun kind en als ze zien dat je gelukkig bent. Ik zie dat met mijn ouders ook. Nee, ze vinden het niet leuk dat ik met bdsm-partners thuiskom. Maar toch staan ze vierkant achter me.

[Sabrina]

is dat ook niet de manier waarop je het brengt? ouders willen toch het beste voor hun kind en als ze zien dat je gelukkig bent. Ik zie dat met mijn ouders ook. Nee, ze vinden het niet leuk dat ik met bdsm-partners thuiskom. Maar toch staan ze vierkant achter me.

Denk jij dat homoseksuelen door hun ouders op straat gezet worden omdat ze het verkeerd brengen? Nee, het is niet de manier waarop je het brengt. Ouders zouden moeten willen dat hun kind gelukkig is, maar ouders zijn helaas niet perfect. Ouders kunnen ook fouten maken, ouders kunnen ook kortzichtig zijn en ouders kunnen hun kind laten vallen als ze vinden dat hun kind foute keuzes maakt. Betekent niet dat dat goed is, maar dat is wel de realiteit.

[Guilty]

Denk jij dat homoseksuelen door hun ouders op straat gezet worden omdat ze het verkeerd brengen? Nee, het is niet de manier waarop je het brengt.

Nou, in zulke extreme gevallen zal het inderdaad weinig uitmaken. Maar in zijn algemeenheid betekent dat nou ook weer niet dat de manier waarop je het brengt volstrekt irrelevant is.

[kitten]

De enige die kan inschatten hoe de ouders van dbj zullen reageren, is dbj.

[dbj]

is dat ook niet de manier waarop je het brengt? ouders willen toch het beste voor hun kind en als ze zien dat je gelukkig bent. Ik zie dat met mijn ouders ook.

Zeker is wel dat mijn broer geheel voldoet aan de verwachtingen van mijn ouders; in elk geval waar het gaat m.b.t. schoolopleiding en carriëre en derhalve nu een goed betaalde baan heeft. Waarschijnlijk heeft dat het voor mijn ouders gemakkelijker gemaakt om óók zijn homoseksualiteit te accepteren...
En ik voldoe op geen enkele wijze aan de verwachtingen die mijn ouders van mij hebben gehad
Da's een wereld van verschil.
En dan mijn onhebbelijkheid om (te vaak nog) nogal direkt en to-the-point te zijn met wat ik vertel.

met keilbouten... Ja, dat is wellicht opgevallen ja... Is weer eens wat anders dan een vergeten, rondslingerend zweepje, een heel fokking Andreaskruis!

Dat was nog in een periode dat ik best wel veel verwachtte m.b.t. SM.
Ben wat dat betreft wel van een koude kermis thuisgekomen...
Overigens, zó moeilijk was het niet eens om zo'n kruis te maken, het verven daarvan kostte meer tijd
Ik woonde destijds in een ruim appartement (bijna 100m²) met een aparte slaapkamer en dáár had ik dus dat kruis staan. Maar tijdens familiebezoek aan mijn 'paleisje' stond de slaapkamerdeur "toevallig" open :icon_biggrin:

[phedre]

En dan riskeer je het dat je ouders het niet willen weten, het niet accepteren, en de band met je ouders dus naar de klote is. Het is niet zo makkelijk als jij 't nu neer lijkt te zetten, phedre.

dat realiseer ik me best, maar je continu maar af moeten vragen of je ouders het wel weten, wat ze dan precies weten en steeds maar leugentjes om bestwil te moeten verzinnen is ook niet makkelijk. Daar komt bij dat dbj geen klein kind meer is, maar een volwassen man die al lang en breed zijn eigen leven leeft en nu toch ook al niet een al te beste verstandhouding met zn ouders heeft. En dan is het idd kiezen.... of zelf altijd moeilijk doen en je eigen leven steeds maar wegcijferen ten gunste van je ouders, of jezelf eens voorop stellen en je ouders laten kiezen tussen wel of niet accepteren.

[dbj]

Vooralsnog lijkt me de scherpzinnige opmerking die leonietje maakte, het meest bruikbare

[gerrie]

Ik wil, als moeder, toch even kwijt dat het voor ouders verschrikkelijk moeilijk kan zijn om te accepteren dat je kind BDSM gevoelens heeft. Zeker als het als sub is.
Ik heb er al moeite mee als het om Lars gaat, maar dat je als ouder moet accepteren dat je kind zich (tot bloedens toe) laat slaan, vernederen en gebruiken.... Dat is nogal wat hoor!
Ja, het zou geweldig zijn als alle ouders zich achter hun kind(eren) zouden scharen (ouderwetse uitdrukking, mooi voor een ander draadje!) maar ik vind het niet zo gek dat er ouders zijn die er niets van willen weten.

[Voleuse]

dat je als ouder moet accepteren dat je kind zich (tot bloedens toe) laat slaan, vernederen en gebruiken.... Dat is nogal wat hoor!

1) Tot bloedens toe is lang niet altijd waar
2) Je vergeet er bij te zeggen dat het vrijwillig is. Eigen keuze. Toch een belangrijke nuance vind ik.

[kitten]

Een belangrijke nuance die ouders niet altijd horen, helaas...