Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ook met goede intenties kan je foute dingen doen. En je kan zelfs met foute intenties soms wat goeds doen.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ik denk dat het grote probleem zit in de mate waarin mensen zich bewust zijn van hun handelen, de mate waarin ze bewust handelen.
Maar aangezien er toch een keuze gemaakt moet worden ben ik een voorstander van een vrij liberale houding:
als je samen bepaalt over te gaan tot mishandeling, is het geen mishandeling.
(dat daar juridisch anders over gedacht wordt laat ik maar even hier buiten)
En, dan ga ik er maar vanuit dat een ieder sterk genoeg in zijn of haar schoenen staat.
Maar aangezien er toch een keuze gemaakt moet worden ben ik een voorstander van een vrij liberale houding:
als je samen bepaalt over te gaan tot mishandeling, is het geen mishandeling.
(dat daar juridisch anders over gedacht wordt laat ik maar even hier buiten)
En, dan ga ik er maar vanuit dat een ieder sterk genoeg in zijn of haar schoenen staat.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ohh ik kan me niet inhoudencmeermin schreef:De realiteit is anders.

Een tijdje terug ben ik van dichtbij getuige geweest van een erg ongezonde zogenaamde `TPE`. Ik schrijf `zogenaamde`omdat ik in deze situatie het idee had dat erg ongezonde en destructieve neigingen werden verhuld door ze onder de BDSM paraplu te plaatsen. Om een lang verhaal kort te maken: De Dominant in kwestie maakt zijn omgeving en zijn sub wijs dat zij psychisch niet helemaal in orde is, dit heeft hij makkelijk kunnen doen door haar te isoleren ( sociaal en emotioneel) en totale controle uit te oefenen op haar leven, onder het mom van TPE. Gevolg: een sub die geestelijk helemaal gehersenspoeld en gebroken is, en stellig gelooft dat ze psychisch niet in orde is, waardoor ze natuurlijk nog afhankelijker word van haar Dominant. De Dominant heeft zijn sub aan zich gebonden door haar geestelijk en emotioneel te breken, en zo de zekerheid verworven dat hij niet in de steek gelaten zal worden door haar. Dit is waarschijnlijk allemaal heel geleidelijk gegaan, glijdende schaal, manipulatie, machtshonger enzo.Achteraf blijkt namelijk dat de Dominant in kwestie zelf lijd aan een heftige stoornis (NPS= narcistische persoonlijkheidsstoornis). De belangrijkste kenmerken van deze stoornis lenen zich uitermate goed om te misbruiken als zijnde Dominante eigenschappen en in het begin lijken de kenmerken ook erg op uitvergrote Dominante eigenschappen, maar de basis van deze eigenschappen of stoornis zijn erg destructief, en kunnen dus erg gevaarlijk zijn in het geval van een TPE of D/s.
Ik denk dat emotionele/geestelijke mishandeling idd vaker voorkomt dan je denkt, ook omdat de "slachtoffers"vaak zo gehersenspoeld zijn dat zij het zelf niet meer als mishandeling of grensoverschrijdend gedrag kunnen duiden.
Brrrrhhh....in ieder geval geen TPE voor mij! maar dat was denk ik al wel duidelijk...ook voor deze rant...zucht

Edit: wat ceemeermin zegt dus

o ja, de TPE begon natuurlijk met volledig instemming van beide kanten...(voegt even een sarcastische toon aan de laatste zin toe) ik vraag me af of er nu nog sprake is/kan zijn van volledige instemming.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Volgens mij is het doel van een relatie altijd 1+1=3
Dat de weg van de liefde bij bdsm ers duidelijk op een andere manier tot de drie komt is lijkt mij evident.
Vaak hoor je bdsm ers in het algemeen praten over het feit dat de sub juist sterker wordt en mag groeien onder leiding en steun van de Dominant.
Zij laat zich graag leiden en hij leidt. Daar past totale afhankelijkheid niet in. Iemand emotioneel afhankelijk maken is geestelijke mishandeling. Al die kleine dingetjes zeggen waardoor de sub steeds afhankelijker wordt en onzekerder. Opmerkingen over haar lichaam, gedrag, inzet etc ik heb ze zo vaak van subs gehoord. Je bent geen echte sub als je niet.....Nou jij weet ook niet hoe het werkt in de bdsm...
Ik ben het eens met rubyvita dat je beide van elkaar afhankelijk bent voor geluk, liefde, etc., maar dat kan en moet vanuit gelijkwaardige positie!
Dat je vanuit die gelijkwaardigheid kiest om ongelijk te zijn aan elkaar doet daar niets aan af. Ik denk dat Doms die heel langzaam aan het zelfvertrouwen van de sub gaan knagen en zagen zelf erg onzeker zijn en bang voor een sterke vrouw naast hen.
Het type relaties waarin de afhankelijkheid een grote rol speelt leveren een totaal ontredderde sub op omdat ze weer op eigen benen moeten leren staan, ze zijn zo gemanipuleerd dat ze denken niets meer te kunnen zonder de Dom, nou als dat geen mishandeling is weet ik het niet meer.
Zelfbeeld is dus een kernpunt voor iedereen zowel Dom als sub.
Ik vind het erg mooi als een vrouw vanuit haar kracht kiest voor onderdanigheid, en als die kracht er nog niet voldoende is wil ik haar graag helpen om die te versterken. Dan wordt 1+1=3!
Vanuit die visie denk ik dat je wel heel ver kunt gaan met elkaar op alle terreinen, pijn, machtsverschil, liefde. Die keuze maak je samen vanuit je eigen kracht.
En het lijkt of die zeer Dominante afhankelijk makende Doms het allemaal zelf zo goed weten. Ik denk zeker te weten dat ze dat niet doen. Het lijkt me heel gezond als je als Dom ook de kracht en het inzicht, intelligentie van de sub gebruikt om zelf te groeien.
Ik wordt een beetje pissig tijdens het schrijven merk ik, en dat komt omdat ik in mijn omgeving te veel verhalen hoor van emotionele mishandeling en dat is slecht voor de bdsm, die als je het een beetje goed doet zo fantastich kan zijn.
Dat de weg van de liefde bij bdsm ers duidelijk op een andere manier tot de drie komt is lijkt mij evident.
Vaak hoor je bdsm ers in het algemeen praten over het feit dat de sub juist sterker wordt en mag groeien onder leiding en steun van de Dominant.
Zij laat zich graag leiden en hij leidt. Daar past totale afhankelijkheid niet in. Iemand emotioneel afhankelijk maken is geestelijke mishandeling. Al die kleine dingetjes zeggen waardoor de sub steeds afhankelijker wordt en onzekerder. Opmerkingen over haar lichaam, gedrag, inzet etc ik heb ze zo vaak van subs gehoord. Je bent geen echte sub als je niet.....Nou jij weet ook niet hoe het werkt in de bdsm...
Ik ben het eens met rubyvita dat je beide van elkaar afhankelijk bent voor geluk, liefde, etc., maar dat kan en moet vanuit gelijkwaardige positie!
Dat je vanuit die gelijkwaardigheid kiest om ongelijk te zijn aan elkaar doet daar niets aan af. Ik denk dat Doms die heel langzaam aan het zelfvertrouwen van de sub gaan knagen en zagen zelf erg onzeker zijn en bang voor een sterke vrouw naast hen.
Het type relaties waarin de afhankelijkheid een grote rol speelt leveren een totaal ontredderde sub op omdat ze weer op eigen benen moeten leren staan, ze zijn zo gemanipuleerd dat ze denken niets meer te kunnen zonder de Dom, nou als dat geen mishandeling is weet ik het niet meer.
Zelfbeeld is dus een kernpunt voor iedereen zowel Dom als sub.
Ik vind het erg mooi als een vrouw vanuit haar kracht kiest voor onderdanigheid, en als die kracht er nog niet voldoende is wil ik haar graag helpen om die te versterken. Dan wordt 1+1=3!
Vanuit die visie denk ik dat je wel heel ver kunt gaan met elkaar op alle terreinen, pijn, machtsverschil, liefde. Die keuze maak je samen vanuit je eigen kracht.
En het lijkt of die zeer Dominante afhankelijk makende Doms het allemaal zelf zo goed weten. Ik denk zeker te weten dat ze dat niet doen. Het lijkt me heel gezond als je als Dom ook de kracht en het inzicht, intelligentie van de sub gebruikt om zelf te groeien.
Ik wordt een beetje pissig tijdens het schrijven merk ik, en dat komt omdat ik in mijn omgeving te veel verhalen hoor van emotionele mishandeling en dat is slecht voor de bdsm, die als je het een beetje goed doet zo fantastich kan zijn.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Of BDSM eigenlijk mishandeling is, is voor buitenstanders van een relatie moeilijk, zo niet onmogelijk, in te schatten.
Twee acties die op elkaar lijken (bijvoorbeeld contact verbreken met familie) kunnen in het ene geval een verrijkende werking hebben en in het andere geval een verarmende werking. In het ene geval kan het een vorm van mishandeling zijn en in het andere geval een vorm van liefde. Wat het precies is, kunnen enkel degene die in die situatie zitten weten en vertellen. Je kan wel je vermoedens hebben, en soms kan je het ook helder zien dan degene die in de situatie zitten, maar soms zie je het door je eigen bril/verleden/rugzakje juist minder helder.
Daarom is het, denk ik, erg belangrijk om ongeacht hoe de situatie er voor jou als buitenstander eruit ziet, zaak om niet meteen het etiketje mishandeling op de situatie te plakken en het gesprek open te houden. Om ook erg terughouden te zijn met het woordje "mishandeling".
Terughoudendheid - voor degene die graag actiegericht zijn - is niet hetzelfde als passiviteit. Om terughouden te zijn, moet je jezelf niet als de redder in nood zien, je moet jezelf niet op de eerste plaatst willen zetten: het gaat hier noch om jou, noch om je gelijk, noch om je principes, noch om je gevoelens of je meningen. Passiviteit is niks doen. Ik onderneem wel actie maar met een open mind. Open voor het feit dat er hier sprake kan zijn van activiteiten waarvoor ik het gevoel ontbeert, evengoed als voor de mogelijkheid dat hier wel degelijk sprake is van mishandeling, of dat het geheel enkel berust op verschil in verwachtingen tussen beide partners.
Een van de dingen die ik doe is praten, zonder vooroordeel. Praten met degene die alarmbelletjes bij me hebben doen rinkelen maar ook met degene die ze kennen. Tijdens zo'n gesprek ben ik heel voorzichtig. Ik ga niet als een olifant in een porseleinkast te keer. Zelfs al raak ik tijdens zo'n gesprek ervan overtuigd dat er wellicht sprake is van mishandeling, dan ga ik niet de Dom hierop aanvallen. Dat zou er enkel voor zorgen dat de sub in een loyaliteitsconflict komt en zijn/haar Dom gaat verdedigen. En zichzelf gaat overtuigen dat er niks aan de hand is. Of dat het allemaal wel meevalt. Waardoor zo'n sub onbereikbaar wordt voor verdere hulp.
Ook de Dom, als ie zo wordt aangevallen, zal niet verder nadenken over zijn handelen en zich enkel verdedigen en wordt ook onbereikbaar voor enige vorm van hulp. En juist als er sprake is van mishandeling in een relatie, dan moet je beiden bereiken en helpen. Want de meeste subs – en daarin verschillen subs niet in wat er in de vanillawereld aan de hand is - willen helemaal niet dat de relatie eindigt, wel dat wat zij ervaren als mishandeling stopt. En de meeste Doms willen absoluut niet degene met wie ze een D/s willen opbouwen mishandelen.
Toevallig zat ik dinsdagavond bij een korte lezing over dat onderwerp (in de vanillawereld). Maar het lijkt mij sterk dat de vanillawereld en de SM-wereld zo anders in elkaar zit (of dat de gevoelens van mensen zo veel verschillend zijn).
Over BDSM en mishandeling is weinig geschreven, maar toch is hier en daar wat informatie te vinden op internet. Voor degene die er interesse in hebben, hieronder een lijsjte:
http://www.samarium.nl/info/nonbdsm/misbruik.php" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.nlaidvproject.us/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ehbc.ca/redflags" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.leatherleadership.org/library/abuserel.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
http://bdsm_abuse.tripod.com/ds%20vs%20abuse.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Twee acties die op elkaar lijken (bijvoorbeeld contact verbreken met familie) kunnen in het ene geval een verrijkende werking hebben en in het andere geval een verarmende werking. In het ene geval kan het een vorm van mishandeling zijn en in het andere geval een vorm van liefde. Wat het precies is, kunnen enkel degene die in die situatie zitten weten en vertellen. Je kan wel je vermoedens hebben, en soms kan je het ook helder zien dan degene die in de situatie zitten, maar soms zie je het door je eigen bril/verleden/rugzakje juist minder helder.
Daarom is het, denk ik, erg belangrijk om ongeacht hoe de situatie er voor jou als buitenstander eruit ziet, zaak om niet meteen het etiketje mishandeling op de situatie te plakken en het gesprek open te houden. Om ook erg terughouden te zijn met het woordje "mishandeling".
Terughoudendheid - voor degene die graag actiegericht zijn - is niet hetzelfde als passiviteit. Om terughouden te zijn, moet je jezelf niet als de redder in nood zien, je moet jezelf niet op de eerste plaatst willen zetten: het gaat hier noch om jou, noch om je gelijk, noch om je principes, noch om je gevoelens of je meningen. Passiviteit is niks doen. Ik onderneem wel actie maar met een open mind. Open voor het feit dat er hier sprake kan zijn van activiteiten waarvoor ik het gevoel ontbeert, evengoed als voor de mogelijkheid dat hier wel degelijk sprake is van mishandeling, of dat het geheel enkel berust op verschil in verwachtingen tussen beide partners.
Een van de dingen die ik doe is praten, zonder vooroordeel. Praten met degene die alarmbelletjes bij me hebben doen rinkelen maar ook met degene die ze kennen. Tijdens zo'n gesprek ben ik heel voorzichtig. Ik ga niet als een olifant in een porseleinkast te keer. Zelfs al raak ik tijdens zo'n gesprek ervan overtuigd dat er wellicht sprake is van mishandeling, dan ga ik niet de Dom hierop aanvallen. Dat zou er enkel voor zorgen dat de sub in een loyaliteitsconflict komt en zijn/haar Dom gaat verdedigen. En zichzelf gaat overtuigen dat er niks aan de hand is. Of dat het allemaal wel meevalt. Waardoor zo'n sub onbereikbaar wordt voor verdere hulp.
Ook de Dom, als ie zo wordt aangevallen, zal niet verder nadenken over zijn handelen en zich enkel verdedigen en wordt ook onbereikbaar voor enige vorm van hulp. En juist als er sprake is van mishandeling in een relatie, dan moet je beiden bereiken en helpen. Want de meeste subs – en daarin verschillen subs niet in wat er in de vanillawereld aan de hand is - willen helemaal niet dat de relatie eindigt, wel dat wat zij ervaren als mishandeling stopt. En de meeste Doms willen absoluut niet degene met wie ze een D/s willen opbouwen mishandelen.
Toevallig zat ik dinsdagavond bij een korte lezing over dat onderwerp (in de vanillawereld). Maar het lijkt mij sterk dat de vanillawereld en de SM-wereld zo anders in elkaar zit (of dat de gevoelens van mensen zo veel verschillend zijn).
Over BDSM en mishandeling is weinig geschreven, maar toch is hier en daar wat informatie te vinden op internet. Voor degene die er interesse in hebben, hieronder een lijsjte:
http://www.samarium.nl/info/nonbdsm/misbruik.php" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.nlaidvproject.us/" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ehbc.ca/redflags" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.leatherleadership.org/library/abuserel.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
http://bdsm_abuse.tripod.com/ds%20vs%20abuse.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Precies. Overigens vind ik wel dat ook na het beeindigen van een dergelijke relatie beide partijen hun verantwoordelijkheid hebben en houden. Als je iemand bewust en met instemming volledig afhankelijk maakt, zul je bij het beeindigen van je D/s die persoon wel weer moeten helpen op eigen benen te leren staan en te deconditioneren. Overigens zijn er best tpe´ers die dat zo doen, of waarbij bijvoorbeeld een bevriende dominant de zorg een tijdje overneemt tot iemand weer functioneert.Lucifer Morningstar schreef:Als beide instemmen met een relatie waar gestreefd wordt naar totale afhankelijkheid is het wat mij betreft geen mishandeling. Het is een bewuste keus van twee mensen. Ik vindt beiden dan ook wel samen verantwoordelijkheid voor die keus en de gevolgen hiervan. Maar ik zou niet weten waarom dit mishandeling is.
Dit zijn geen simpele spelletjes, maar mits met instemming vind ik het zeker geen mishandeling.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Het verbreken van contact met je familie als eis in een bdsm relatie vind ik echt zeer ongezond. Zelfs als de relatie met de familie moeizaam verloopt. Ik kan me niet voorstellen dat iemands hele familie (dus buiten het gezin) niet deugd.
Therapie lijkt me dan een betere optie. Het contact ontzeggen heeft misschien wel als reden om de sub meer aan de Dom te binden. Haar afhankelijker te maken.
Wat ik vergeten ben te zeggen is dat er natuurlijk mensen en dus ook Doms zijn die niet het inzicht hebben in zichzelf om te kunnen zien wat ze aanrichten. Ze zijn ook voor een gedeelte het product van hun opvoeding en hebben net als iedereen trauma's en vervelende ervaringen gehad die hen gemaakt heeft wie ze zijn. Projectie komt geregeld voor, en herhaling van wat ze meegemaakt hebben.
Net als narcistisch gedrag. Niet voor niets wordt er wel eens gezegd dat sommige Doms zichzelf als God zien.
Deze punten zijn absoluut niet exclusief voor de bdsm wereld, in het vanille leven spelen deze zaken net zo goed.
Catharina wil mensen helpen in zo'n situatie. En raadt aan heel behoedzaam te werk te gaan. Ik ben ervoor om er niet veel van te zeggen, alleen maar als ik daar om gevraagd zou worden. Dan wel confronterend zoals ik het zie, maar vervolgens niet te denken dat ik een therapeut ben die hen verder kan helpen.
Ik geniet het meest van bdsm stellen om mij heen waarbij er een duidelijke ongelijkheid is vanuit gelijkwaardigheid. Die stellen stralen, praten met iedereen, mogen beide zeggen wat ze willen, mogen het oneens zijn met elkaar.
Therapie lijkt me dan een betere optie. Het contact ontzeggen heeft misschien wel als reden om de sub meer aan de Dom te binden. Haar afhankelijker te maken.
Wat ik vergeten ben te zeggen is dat er natuurlijk mensen en dus ook Doms zijn die niet het inzicht hebben in zichzelf om te kunnen zien wat ze aanrichten. Ze zijn ook voor een gedeelte het product van hun opvoeding en hebben net als iedereen trauma's en vervelende ervaringen gehad die hen gemaakt heeft wie ze zijn. Projectie komt geregeld voor, en herhaling van wat ze meegemaakt hebben.
Net als narcistisch gedrag. Niet voor niets wordt er wel eens gezegd dat sommige Doms zichzelf als God zien.
Deze punten zijn absoluut niet exclusief voor de bdsm wereld, in het vanille leven spelen deze zaken net zo goed.
Catharina wil mensen helpen in zo'n situatie. En raadt aan heel behoedzaam te werk te gaan. Ik ben ervoor om er niet veel van te zeggen, alleen maar als ik daar om gevraagd zou worden. Dan wel confronterend zoals ik het zie, maar vervolgens niet te denken dat ik een therapeut ben die hen verder kan helpen.
Ik geniet het meest van bdsm stellen om mij heen waarbij er een duidelijke ongelijkheid is vanuit gelijkwaardigheid. Die stellen stralen, praten met iedereen, mogen beide zeggen wat ze willen, mogen het oneens zijn met elkaar.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ik kan me wel degelijk voorstellen dat een hele familie niet deugd. Daarnaast zijn sommige families simpelweg niet zo groot. Ik weet dat bij sommige families waarin incest plaatsvind een systeem kunnen vormen waaruit iemand beter weggehaald kan worden. Dit zijn wel extreme gevallen, waarin het misbruik afgeschermd wordt door de hele familie of zelfs goedgepraat. Misbruik komt dan in diverse generaties voor. Als er geen motivatie is om hier wat aan te doen gaat geen therapie helpen.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
@ Lucifer Morningstar Daar kan je gelijk in hebben. Maar dan nog is het niet aan de Dom om dat te beslissen vind ik.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Als je een TPE relatie hebt zie ik niet in waarom niet.Tango schreef:@ Lucifer Morningstar Daar kan je gelijk in hebben. Maar dan nog is het niet aan de Dom om dat te beslissen vind ik.
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ik ken niemand met een TPE relatie. Als het betekent dat een Dom dat soort dingen kan beslissen als er bijv. geen ernstige problemen zijn met de familie vind ik dat ongezond.
@guilty hoeveel mensen ken jij die een TPE hebben?
@guilty hoeveel mensen ken jij die een TPE hebben?
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Momenteel verrekte weinig, een of twee denk ik, plus nog wat mensen die een TPE gehad hebben.Tango schreef: @guilty hoeveel mensen ken jij die een TPE hebben?
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Een of twee denk je guilty.....niet zeker?? grinnn Het is natuurlijk ook off topic om TPE te gaan bespreken als zijnde geestelijke mishandeling en dat is op dit moment ook oninteressant omdat het wel om een heeeeeel kleine groep gaat. Ik ken heeeeeel veel mensen maar geen 1 heeft een TPE relatie.
Dus weer terug naar het topic. Jammer dat er zo weinig andere reacties komen, terwijl er vast wel wat meelezers zijn. Ik nodig iedereen uit om wat te zeggen in deze discussie. Of mogen de subjes niet reageren van hun Dom?
Dus weer terug naar het topic. Jammer dat er zo weinig andere reacties komen, terwijl er vast wel wat meelezers zijn. Ik nodig iedereen uit om wat te zeggen in deze discussie. Of mogen de subjes niet reageren van hun Dom?
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Nee, niet zeker. Dat heeft te maken met een definitieprobleem. Ik ken meerdere mensen die zelf vinden dat ze een tpe hebben, en wat minder mensen waarvan ik dat ook vind, of waarvan ik vind dat ze wellicht op weg zijn naar een TPE of ernaar streven, maar dat nog niet helemaal bereikt hebben. Ik vind het dus wat lastig om aan te geven hoeveel TPE'ers ik precies ken. De aantallen die ik noemde sloegen op het aantal mensen dat ik ken dat daar echt heel serieus mee bezig zijn of waren, en ook op zijn minst heel erg in de buurt zitten/zaten van daadwerkelijke alle macht overdragen.Tango schreef:Een of twee denk je guilty.....niet zeker??
Re: Wanneer wordt bdsm mishandeling?
Ik snap je guilty. Definities etc allemaal moeilijk en individueel te bepalen. En er zijn natuurlijk allerlei tussenvormen mogelijk. Maar nu weer terug naar het topic. 
