Bryan en ik zijn met een ander stel bezig om samen te spelen (onder andere). Een paar weken terug hebben we gespeeld, Bryan en andere dame sub, ik met andere heer dominant. Was erg gaaf! Ik kreeg allemaal gemene ideeën in de zin van kettinkjes van tepelklemmen aan lichaamsdelen van een ander verbinden en dan die ander te 'motiveren' te bewegen
En ook de een slaan terwijl ze in een gedwongen omhelzing stonden en opmerken 'tja, als je het niet meer aan kan, dan zorg je maar dat er een andere kont in de plaats komt om te meppen. Dat was zo leuk

Echt die struggle die je ziet gebeuren zo van 'ik kan het eigenlijk niet aan, maar ja, dan gaat ze door met die ander, en die heeft mij net ingewisseld dus eigenlijk is het gemeen maar ik moet nu eigenlijk wel wisselen en aaarhg, moeilijk!'. En Bryan die heel galant de hele tijd voorstelde om te wisselen weer, terwijl ik wist dat ik net over zijn 'is dit fijn of hel?'-grens ging.
Yeah, awesome!!!
Het was wel nog best aftasten zo tussen mij en de andere D, dus daar hebben we nog best veel over nagebabbeld. Maar ik ben voor herhaling. Lijkt me tof! En misschien, heel misschien, verzamel ik de moed om in plaats van Bryan de onderdanige rol in te nemen. Maar dat durf ik niet zo goed, want zowel Bryan als de andere dame zijn masochisten, en ik absoluut niet. Ik denk dat ik daar onzeker over zou worden, dat ik denk dat zij dan denkt dat ik me aanstel of aankijkt met zo'n blik van 'jamaar, wat mekker je nou, dit is toch ergens ook heel lekker?'. Misschien dat ik het eerder zou durven met alleen de twee heren. Ik zou me toch teveel gaan vergelijken met de ander, en daar best wel gestressed/onzeker van worden.
Dus. Ja, ik vind het gaaf.
[/schaamteloze reclame]wil je meer weten over de soort van poly-ish ondekkingstocht die Bryan en ik doormaken? Kijk dan op mijn blog,
kroonlozegedachten.wordpress.com[/schaamteloze reclame]