@blondelfje: wat ik in je openingspost en in je reacties lees is dat je vooral bang bent van iets dat 'de stappentheorie' genoemd wordt. Het komt een beetje neer dat iedereen die zwaar verslaafd wordt aan iets, begonnen is met lichte dingen (het wordt regelmatig gebruikt als argument om cannabis te illegaliseren).
Dit hoeft echter absoluut niet waar te zijn. Niet alle mensen die aan lichte BDSM gaan doen gaan over op hardere. En ook door omstandigheden kan het best zijn dat je met je partner terug gaat naar net hele lichte dingetjes. Zelf weet ik helemaal niet of die kans groot is of niet (heck...van mezelf zou ik net zeggen dat ik met de jaren net
minder extreme fantasietjes ben gaan hebben)
Dus...er om die reden niets mee doen zou ik jammer vinden.
Wat ik echter
wel als een struikelblok zie is zijn gedrag. Het lijkt er een beetje op alsof hij het idee fixe heeft dat BDSM angstig en akelig MOET zijn, en dat je er per definitie niet over kan praten. Het klinkt misschien vreemd, maar ik denk dat het niet eens onwaarschijnlijk is dat hij zelf niets met BDSM
wil. Dat hij meer voyeur is. Of dat hij wil kunnen dromen over de beleving van anderen, of zo.
Even tussendoor: ik ben het wel met guilty eens. Zijn boodschap dreigt nu even wat uit het oog verloren te geraken omdat het fel neerzet is, maar dat maakt het geen minder interessante mening. De vriend van blondelfje doet al jaren aan chatten, maar zelfs nu zijn vriendin probeert te porren of er iets mee gedaan kan worden aarzelt hij. Is dat geen aanwijzing dat hij wel eens gewoon niets met BDSM zou willen doen buiten chatten met mensen uit verweggistan?
EDIT: alweer 3 posts erbij. Dit draadje gaat hard.
