Als Vriendlief mij aan het Dommen is kan ik hem prima slaan. Hij is mijn tweede D, de eerste riep bij mij alleen maar weerstand en rellen op en heeft mijn vertrouwen en het veilige gevoel van subzijn totaal verziekt. Inmiddels is dat al veel beter en voel ik me wel prettig bij CoachJ maar dat wilt niet zeggen dat we niet 'stoeien'.
Als hij mij een harde tik in mijn gezicht gaf, gaf ik hem een zacht tikje terug. Of een hele harde
Meer om hem uit te dagen; als hij consequent is naar mij, weet ik dat hij me kan
'handelen' en geef ik me sneller over. Zodra het echt een 'machtsstrijd' werd, dan was het wel een echt gevecht en geen tikje meer; haartrekken, drukpunten, spugen etc. Ja, we zijn schatjes.. Maar dat is ook logisch want we switchen en dat kan bij ons tweetjes in een moment omslaan en dan ben ik weer in charge. Ingewikkeld soms, nu gaat het veel beter.
Ik ben wel een beetje een rel, en Coach weet dat en weet heel goed het verschil tussen een ' ik daag je uit, wat doe je dan, Avery is in uitdaagmodus' en een ' krijgt een tikje om te plagen/kusjes vragen'. Maakt niet dat ik hem als mijn vriend en Dom niet respecteer, want dat doe ik altijd. Het is meer een vraag naar bevestiging, ik wil gewoon het liefst dagelijks op de grond/tegen de muur gegooid worden. Op mijn plek gezet worden dus. Ieder zijn ding. Andersom, als hij subt bij mij, slaat hij mij nooit. Never. Komt niet in hem op. Laatst beet hij wel zachtjes in mijn borst, maar dat heeft hij meteen afgeleerd
Dus; slaan, kan wel, als je weet dat het een spel is. Hoeft voor mij niet te betekenen dat ik iemand niet in zijn waarde laat als Dom.
.
) best speels Romanticide een tikje op z'n kont geven als hij langsloopt. Daarin geldt wel heel duidelijk that there's a time and place for everything, als wij aan het spelen zijn is het natuurlijk een no-go, net als wanneer we in een bepaalde mindset zitten. Maar zolang ik weet wanneer ik het niet moet flikken, waardeert hij dat stukje speelsheid/ondeugendheid van mijn kant wel. Doet 'm meestal alleen maar glimlachen/grinniken/grijnzen, omdat hij mijn karakter (ik ben niet brutaal, maar kan toch (on)bedoeld vrij bijdehand zijn) enorm waardeert, en dat absoluut niet weg zou willen hebben. Dus ik denk dat zelfs in situaties met ongelijkheid, zeker wanneer deze altijd doorloopt, een keer voor de grap een tikje geven best een plek kan hebben.
Ik ben nou eenmaal niet zo'n lieverd 
