SM met beperkingen

[IndrIk]

Ik zie nu dat ik de laatste 3 berichtjes over het hoofd gezien heb voordat ik mijn laatste bericht plaatste.

Telefoongesprekken met forumleden hierover... slecht idee denk ik dbj. Ga het eerst eens voor jezelf op een rij zetten, al dan niet samen met je mentor.

IndrIk.

[dbj]

Laat je frustraties op je kamer als het even kan, die kan je mentor ook niet 1,2,3 oplossen.

Mentor
euh, waar heb ik ooit gezegd een mentor te hebben? In mijn huidige situatie dus.

Ik zou het wel heel fijn vinden om een vertrouwenspersoon te hebben die open-minded is (ook t.a.v. mijn belangstelling voor SM) aan wie ik ècht àlles in vertrouwen kan/mag vertellen. Wel met het doel dat op zoek wordt gegaan naar de juiste/passende hulp voor mij.
Bij het GGz weten ze lang niet alles over mijn verleden en ook tijdens de onderzoeken voor de diagnose heb ik evenmin alles verteld.

[Voleuse]

Een vertrouwenspersoon vinden lijkt me een goed idee.

Wat dat bellen betreft: Ik wil je best helpen door mijn mening te geven op een forum wanneer mij dat uitkomt, maar bellen gaat mij te ver. Ik ben je hulpverlener niet, ik krijg niet voor mijn tijd betaald. Het is fijn dat kitten dat wel een keer heeft gedaan, maar dat wil lang niet iedereen.

[dbj]

Een vertrouwenspersoon vinden lijkt me een goed idee.

Dankjewel

Wat dat bellen betreft: Het is fijn dat kitten dat wel een keer heeft gedaan, maar dat wil lang niet iedereen.

Ja, dat ervaarde ik als een fijn telefoongesprek waarin een aantal onduidelijkheden werd weggenomen. Maar kitten zei enige tijd later dat zij als vermoeiend ervaarde omdat ze e.e.a. moest 'vertalen'. Dit laatste snap ik niet en kan me er ook niks bij voorstellen; ik spreek gewoon Nederlands hoor, geen plat Haags ofzo...

[IndrIk]

Vervolgens werd ik geplaatst in een begeleid wonen project vanwege mijn autisme en moet verplicht(!) een behandelaar hebben van het GGz.

Uhm... je woont binnen een begeleid wonen project en je hebt niemand die jou begeleid?!?!?!? Vandaar dat ik er van uit ging dat je een mentor/begeleider of wat dan ook voor vertrouwenspersoon hebt.

Dat project wordt toch vanuit 1 of andere instelling aangestuurd? Die instelling heeft gegarandeerd een massa mensen rondlopen die bereid zijn naar jou te luisteren, je te adviseren en je bij te staan. Daar zijn ze voor.

Ik wens je veel succes dbj!

IndrIk.

[Voleuse]

Maar kitten zei enige tijd later dat zij als vermoeiend ervaarde omdat ze e.e.a. moest 'vertalen'. Dit laatste snap ik niet en kan me er ook niks bij voorstellen; ik spreek gewoon Nederlands hoor, geen plat Haags ofzo...

Dat vertalen is ook een figuurlijke uitdrukking. Kitten bedoelde niet dat je letterlijk een andere taal spreekt, maar dat je soms dingen zegt die anders overkomen dan je ze bedoelt. Zij moet dan 'vertalen' van wat je echt zegt naar wat je eigenlijk bedoelt. Ik heb dat ook met jouw posts. Let maar op hoe vaak mensen vragen om verduidelijking.

[dbj]

Vervolgens werd ik geplaatst in een begeleid wonen project vanwege mijn autisme en moet verplicht(!) een behandelaar hebben van het GGz.

je woont binnen een begeleid wonen project en je hebt niemand die jou begeleid?

Aha, nou begrijp ik waar jij op doelt.
Klopt dat ik een begeleidster heb, maar die is er alleen voor zaken die een direkte relatie hebben met wonen. Niet voor andere zaken; hebben ze trouwens ook geen tijd/budget voor.

[dbj]

Komt bij toeval deze post tegen

Weet je, ik heb genoeg om over te klagen [.....................................................] Maar het deert me allemaal niet zo. Ik ga met andere dingen verder, ik voel me eigenlijk best vrolijk of beter gezegd ik heb nu gewoon vrede met mijzelf en mijn situatie.

Dat vind ik ongeloof knap dat jij jouw situatie zó ziet en beoordeeld.
Kan ik dat bij jou komen leren?
Ben zelf niet makkelijk in de omgang en soms behoorlijk moeilijk te overtuigen.

[dbj]

Mag ik jullie bedanken voor al die positieve feedback?
Heel fijn dat jullie ècht met mij méédenken, iets waar ik eerlijk gezegd wel moeite mee heb omdat ik dat niet ken.

Maar het brengt mij nu wel in een lastige situatie; tot nu toe is er niemand geweest die ik voor de volle 100% kon vertrouwen.
En daarmee heb ik dus nooit mijn volledige verhaal-levensgeschiedenis kunnen vertellen.
Nu lijkt mij dit forum ook niet de juiste plaats daarvoor.

Een vertrouwenspersoon vinden lijkt me een goed idee.

Daar wil ik dus naartoe, maar hoe vind je zo'n iemand
Al zullen er meerdere gesprekken nodig zijn, natuurlijk. En wat verwacht ik van een vertrouwenspersoon?

- Iemand die absoluut geen vooroordelen heeft en kent.

- Iemand die onbeperkt en ongehinderd toegang heeft tot alle dossiers, welke betrekking hebben op mij.

- Iemand die volledig vrij is om zelfstandig te besluiten de juiste, deskundige hulpverlener erbij te betrekken welke nodig is voor mij.

- Iemand aan wie ik ècht alles mag en kan vertellen, zònder gehinderd te worden door schaamtegevoelens en opvattingen meegekregen van mijn ouders.

[Voleuse]

Je eerste punt is volstrekt irreeël. Iedereen heeft vooroordelen. Jij, ik, iedereen. Je kunt niet verwachten dat een hulpverlener totaal geen vooroordelen kent. Wel kun je een professionele houding verwachten, d.w.z. dat iemand de vooroordelen die hij heeft niet laat meewegen in een klinisch oordeel.
Je laatste punt ligt volledig bij jezelf. Dat gevoel van schaamte kan een hulpverlener niet zomaar wegtoveren. Dat is er nu eenmaal, en ik denk dat dat pas verdwijnt na vele lange gesprekken waarin de persoon bewezen heeft te vertrouwen te zijn.

[Crownless]

Heej dbj, wat goed dat je die punten hebt opgeschreven en hebt nagedacht over wat je zoekt! Super.

Voordat ik mijn ideeën ga opperen over hoe je zo-iemand kan vinden, heb je zelf misschien al een idee? Ik heb geleerd dat mensen vaak zelf al een oplossing hebben, en zelfbedachte oplossingen zijn vaak beter dan die van een willekeurige andere persoon.

[JerryM]

Toegang tot alle dossiers is mss moeilijk, maar het zou misschien wel allemaal via Jou kunnen gaan, want jij zou zelf iig toegang tot al je dossiers moeten kunnen hebben.

[dbj]

Heej dbj, wat goed dat je die punten hebt opgeschreven en hebt nagedacht over wat je zoekt! Super.

Dank je voor het compliment.

Voordat ik mijn ideeën ga opperen over hoe je zo-iemand kan vinden, heb je zelf misschien al een idee? Ik heb geleerd dat mensen vaak zelf al een oplossing hebben, en zelfbedachte oplossingen zijn vaak beter dan die van een willekeurige andere persoon.

Mee eensch

Uiteraard al gegoogled, maar dan krijg je een oneindige reeks hints die zonder uitzondering allemaal arbeidsgerelateerd zijn.
Dat zoek ik niet en past ook niet bij mijn casus.
En mijn -financiële- situatie maakt het natuurlijk niet makkelijk.

[dbj]

Gaat verder in z'n eigen topic, maar nu met een hele andere kwestie

In de voorbije jaren heb ik gemerkt mezelf erop betrapt dat er ook nog een stukje paranoia, achterdocht en wantrouwen is die telkens weer z'n invloed doet gelden. Alhoewel ik denk dat het wellicht iets is wat al uit mijn kinderjaren stamt.
Wanneer ik bij Paradise Club was en ook bij Phee's dan had ik daar doorlopend het gevoel 'nagekeken' te worden door de overige aanwezigen. Ik bedoel daarmee dat anderen mij scherp in de gaten hielden en elke stap die ik zette a.h.w. werd gecheckt. Op de VSSM bijeenkomsten had ik dat ook al, maar opmerkelijk genoeg nooit bij de GBK38...

Ik verwees al even naar mijn kinderjaren. In die periode kwam het ontelbare keren voor dat mijn ouders aan mij vroegen: "waar ga je heen?" "waar ga je naar toe?" "wat ga je doen?" enz enz. Maar ook: "nee, dat mag niet" "nee, dat is niet voor jou bedoeld" en "als we je nodig hebben zeggen we het wel". Nou, dit soort uitspraken spookt dus steeds door mijn hoofd wanneer ik op een meeting ben; ja, nu nog steeds.

En tuurlijk, het is ook voorgekomen dat mijn gedrag geen schoolvoorbeeld was van hoe het zou behoren te zijn. Inderdaad heb ik me ook schuldig gemaakt aan opdringerig gedrag, en kreeg daar meestal lompe feedback op. Nee, dat werkte natuurlijk niet mee om mijn gedrag bij te sturen. Over autisme bij mij was destijds nog vrijwel niets bekend. Sommigen meenden het wèl te herkennen overigens, maar ik stond dan met lege handen omdat zulks niet op papier stond.

De vraag die ik heb zal ongetwijfeld makkelijker gesteld zijn dan het geven van een passend en goed bruikbaar antwoord.
Hoe raak ik van deze ideeën verlost? Waarschijnlijk is het helemaal niet zo dat anderen mij doorlopend in de gaten houden of ik niet te betrappen ben op een misstap. Maar in mijn hoofd zit dat wantrouwen wel, zoals ik al schreef.

[Crownless]

Hoe raak ik van deze ideeën verlost? Waarschijnlijk is het helemaal niet zo dat anderen mij doorlopend in de gaten houden of ik niet te betrappen ben op een misstap. Maar in mijn hoofd zit dat wantrouwen wel, zoals ik al schreef.

In therapie gaan.

Overigens, als je niet wil worden nagekeken moet je geen strak spandex pak aandoen. Dat lokt het wel een beetje uit.