Nee? Ik zal het uitleggen.
Het is mij opgevallen dat hier op ws geregeld wordt geschreven over allerhande beperkingen die iemand heeft, maar dat dit geen beperking is om aan SM te doen. Ik doel dus op -vooral- geestelijke stoornissen, maar dat is zo'n nare term en beperking klinkt in dat opzicht al vriendelijker.
En dat is voor mij ècht een openbaring waar ik nog steeds aan moet wennen. Ik heb zelf een lichte vorm van autisme en dat is vooral merkbaar in sociale situaties waarin ik tè vaak onhandig reageer, of soms totaal onbegrip :icon_sad:
En inmiddels loop ik toch al wel zo'n twintig jaar mee in dit wereldje en heb dan ook diverse parties bezocht in de voorbije periode. En daarover ga ik mijn ervaringen delen met jullie. Waar mogelijk dus ook hoe er over mij gereageerd werd, toen men mijn sociale tekortkomingen opmerkte.
Begin jaren '90 begon mijn sluimerende belangstelling voor SM tot uiting te komen. Was net een paar jaar het ouderlijk huis uit(geschopt) dus zou ik niet meer hoeven te vrezen voor eventuele reacties van mam en pap. Woonde wel in een klein dorp in Oost-Brabant en daar was totaal niets te beleven wat betreft SM. Bovendien was ik nog wel erg angstig en onzeker omdat hetgeen wat ik aan info had, nogal eenzijdig van aard was. Internet was er destijds helemaal nog niet.
Uiteindelijk aangedurft om lid te worden van de VSSM ondanks hun karige info waarin vooral benadrukt werd dat je absoluut 100% in orde moest zijn om aan SM te mogen doen. Zowel lichamelijke conditie alsook geestesgesteldheid... Voldoe je daar niet helemaal aan, dan ben/was je absoluut ongeschikt voor SM.
Dat is best lastig en mijn onzekerheid nam daardoor niet af. Uiteindelijk toch maar naar een meeting van hun, weet niet meer welke dat was, waarschijnlijk Nijmegen of Amsterdam (Blauwburgwal).
Gedurende een geruime tijd heb ik diverse VSSM-meetings bezocht en kon daar eigenlijk nooit aarden. Er waren wel een paar mensen die mij mochten en bij wie ik ook thuis op bezoek mocht komen. Uiteindelijk is de -al langere tijd sluimerende- bom gebarsten als gevolg van verschil in opvattingen; mijn sociale onhandigheid heeft dit ongetwijfeld versterkt. Resultaat was dat ik werd geroyeerd als lid en geen VSSM-bijeenkomsten meer mocht bezoeken.
Toch had ik wel het voordeel dat ik nu enkele locaties kende
Zoals Bar-X in Den Haag waar het elke zaterdagavond party was. Maar omdat ik in Oost-Brabant woonde kon ik er lang niet altijd zijn. De eigen parties van Bar-X waren reuze gezellig en ik had het gevoel daar dat men mij accepteerde zoals ik was. Ik herinner me nog een bezoeker die in een scootmobiel zat, die werd ook gewoon geheel geaccepteerd. Men zette simpelweg wat tafeltjes en barkrukken opzij voor die bezoeker. En die werd letterlijk op handen gedragen bij het nemen van de trap.
Tijdens de VSSM meetings was er toch een andere sfeer, die op mij overkwam als minder gezellig. En nu ik eindelijk(!) in Den Haag woon, bestaat Bar-X niet meer
En in Amsterdam (Blauwburgwal) werd ik wèl min of meer geaccepteerd op de VSSM-meetings die daar zelfs twee maal per maand waren. Later is de VSSM verkast naar Haarlem en daar was het ook goed. Werd daar geheel geaccepteerd zoals ik was op de VSSM. Op deze lokatie was (nee, is nog steeds!) de ESM-avonden. Ook daar ging ik geregeld heen en voelde me er welkom.
Internet had intussen z'n intrede gedaan. Weet je nog, zo'n modempje waarmee je moest inbellen voor de internetverbinding?
En ik ontdekte de SM-mailinglist waarop diverse info werd uitgewisseld. En er waren toen listfeesten bij de AVSH waar óók de VSSM ondertussen naar toe verkast was. Het is er nooit van gekomen om die feesten te bezoeken.
Maar ondertussen. Persoonlijk zat het me allemaal niet mee; vaker werkloos dan een baantje. Autootje die ik amper kon blijven betalen. OV-verbindingen waar ik niks aan had, omdat ik nog altijd ergens op het platteland woonde in Oost-Brabant. Sterke depresieve gevoelens en minderwaardigheidscomplexen die de overhand namen. Dus? Kon feitelijk nergens meer heen.
En een bondagevriendin waarmee de relatie ook abrupt stopte na amper een jaar
Nog wel een tijdje de VSSM in Nijmegen bezocht, was "slechts" 30km fietsafstand...
Het einde kondigde zich aan en ik was weer terug op het nulpunt... Nergens waar ik nog naar toe kon, bij de VSSM niet meer welkom en niets anders dan negatief commentaar op bijna al mijn postings op die SM mailinglijst.
Uiteindelijk na veel en langdurig gedoe kon ik terecht bij het GGzE in Eindhoven voor diagnostisch onderzoek. Er waren immers al vele aanwijzingen dat ik zeer waarschijnlijk ass zou hebben. En dat werd dus bevestigd: asperger.
Dat is dus duidelijk en daarmee kunnen we verder.
Ben geplaatst in Oss (lekker handig, niet meer zo ver van het NS-station) en er ontstond een positieve wending.
VSSM heeft laten weten mij weer toe te laten op hun meetings
en ik bezocht die in Nijmegen. Wel op tijd met de laatste trein naar Oss.En begin vorig jaar naar de grote stad verhuisd en ging de VSSM-meetings bezoeken in Club Ron. Maar echt aansluiting bij die groep vinden wilde maar niet lukken.
VSSM verkaste naar Paradise Club omdat Club Ron dicht ging. Ook daar bleef ik komen, maar nog steeds geen aansluiting bij de groep. Helaas kwam het daar tot een conflict tussen mij en de anderen, waarop voor mij de maat vol was.
Dit is de reden waarom ik dus nóóit meer een VSSM meeting zal bezoeken en ook nóóit meer naar de Paradise Club ga.
Puur bij toeval (internet was intussen een standaard voorziening geworden) kwam ik aan de weet dat er een SM-party zou zijn in Zaandam onder de naam GBK38. Hé, dat is makkelijk. Nu ik in de grote stad woon is het véél makkelijker om per trein ergens heen te gaan. Maar de onzekerheid sloeg weer toe. Vooral natuurlijk vanwege die confrontatie in de Paradise Club welke kort ervoor had plaatsgevonden.
Maar goed, misschien is het iets? Dus eerst aanmelden en dan maar vol spanning erheen...
Ik kreeg daar (als nieuwkomer!) een warme ontvangst en het bleek daar juist heel gezellig te zijn in een soort huiskamersfeer. Voor mij kwam het als geroepen. En al snel voelde ik me daar thuis en kon en mocht ik daar gewoon mijzelf zijn. Wat een openbaring zeg, het verschil met de VSSM kon niet groter zijn. En dat ik weleens onhandig was in de omgang en contact, daar had men geen enkele moeite mee. Dus zo kan het ook
Maar terwijl ik dit schrijf, bereikt me het bericht dat de GBK38 volgende maand z'n deuren gaat sluiten, dat gaat een voelbaar gemis worden.
In de afgelopen periode lees ik hier met enige regelmaat dat er veel meer SM-ers zijn die ook een beperking hebben. En dat zoiets helemaal niet erg is. Ik moet daar nog steeds aan wennen en de GBK38 parties waren in dat opzicht een flinke steun in de rug.
En de VSSM? Die blijft zich nog altijd vasthouden aan inmiddels achterhaalde standpunten en verkondigd die nog steeds...
En hun website en infofoon is ook niet echt uitnodigend te noemen. En dan het verschil tussen lidmaatschapsprijs en entreeprijs voor niet-leden. Die verhouding is compleet zoek; lidmaatschap heb je héél snel terugverdiend. Onbegrijpelijk dat die vereniging amper nieuwe leden bijkrijgt. Of juist wel te begrijpen vanwege hun verouderde standpunten en gebrek aan vernieuwing?
Voor mij de vraag: op welke party zou ik net zo welkom zijn als dat het op de GBK38 was?
Voor mij als single man is er verdomd weinig keus en mijn beperking werkt ook al niet in mijn voordeel...
). Of dat nou zoenen, seks of spelen is. Ik heb afgelopen jaar wel gespeeld en gemerkt dat ik daarbij eigenlijk al een enorme grens overschreed. Vaak merkte ik dat achteraf pas en was er tijdens het spel zelf niks aan de hand, wat ook zou kunnen komen doordat mijn hoofd de werkelijkheid enorm verdraait.