De buitenwereld

[mandy]

Hoe reageert de buitenwereld, waarom is er zo'n taboe op bdsm, waarom zien mensen niet dat het met een andere intentie gebeurt, waarom zulke vooroordelen.

Ik wil gillen van de daken van ik heb mijn Meester gevonden, maar dat kan niet. De mensen die ik lief heb zien dat ik veranderd ben dat ik blij ben en als ze vragen hoe komt dat moet ik me stil houden, wat vind ik dat lastig. Ik woon met andere mensen samen en dat maakt het ook lastiger, dan wil Mr komen maar dan moet je rustig aan doen terwijl je juist verder wil, meer wil. Ik las ergens in het forum een stuk van dat iemand sex had maar juist meer wil, niet enkel sex maar meer bdsm. Ja dat ken ik en bij O/ons is het gelukkig niet alleen sex, maar wel het merendeel. En dan is Hij weer weg en dan denk ik weer ik wil meer me kunnen geven aan Hem, maar wat lastig is dat bij mij, want ik wil niet dat mijn huisgenoten ervan weten, want heb het onderwerp al eens aan gesneden (handig als je wat op tv ziet en daar dus de aanleiding van het gesprek al hebt ) en de mensen om me heen hebben er niks mee, snappen niet dat mensen daar van houden en dan probeer ik een klein beetje hun wat inzicht erin te geven, maar dat word dan snel afgedaan door ze, wat ik best kan betreuren, maar niet iedereen hoeft er van te houden, maar wat zou het fijn zijn als er wat positiever tegen aan gekeken wordt. Ik heb zo het idee dat ik straks 2 werelden voor mezelf moet creëren, en wil dat liever niet, maar ben bang dat dat niet te voorkomen is, want ik blijf een geheim bij me dragen wat ik niet kan vertellen.

[Tofenaar]

Ik snap je dilemma maar houd je zo ook niet die vooroordelen in stand?
Waar ben je bang voor als je het wel kenbaar zou maken? Het is jouw leven toch?

[oda]

Ik heb het ook nog niet verteld. 't Is nog ons geheimpje, en eigenlijk vinden we dat wel prima zo, voorlopig.
Ik heb me hier aangemeld om het te delen met mensen die het niet alleen als een (bizarre) mededeling opvatten maar medeplichtig zijn .
En verder denk ik dat voor ingewijdden de tekens wel zichtbaar zijn. Dat mijn lief nogal dominant is, dat ontgaat niemand :icon_biggrin:

Als mensen me zien stralen trekken ze zelf hun conclusies: die hebben vast goede seks/een bevredigende relatie, zoiets, en dat klopt dan ook, de vorm doet er toch niet toe?

[kitten]

Ik voel me soms ook beperkt. Van de andere kant, de mensen die ik er niet over kan spreken... dat is allemaal verwaterd. Dat maakt het makkelijker.

[Wever]

Toen ik het aan mijn omgeving heb beginnen vertellen merkte ik vooral dat mensen veel open-mindeder waren dan ik eigenlijk van hen verwacht had. Dat zorgde ervoor dat ik ging beseffen dat dat taboe zich voor een groot gedeelte tussen mijn oren bevond.

Zijn er erg conservatieve mensen? Uiteraard.
Zijn er dingen die je beter niet verteld? Dat ook (gezond verstand is een mooie zaak)

...maar ik heb telkens weer gemerkt dat de mate dat mensen mij aanvaarden vooral ligt aan hoe ik me in mijn vel voel. Door enthousiast te zijn en het op een zodanige manier te brengen dat ze het niet gelijk aan hun (doorgaans bevooroordeelde) ideeën over BDSM gaan denken heb ik nog geen enkele negatieve reactie gekregen.
Maar tja...ik neem BDSM ook niet erg ernstig. Integendeel: ik vind dat soort grapjes net leuk. En ik geloof ook dat mensen doorgaans wel weten dat hun ideeën een vertekenend beeld geven (hoeveel moppen over seks zijn er wel niet? En verhindert dat mensen om er alsnog aan te doen?).

[Boefje]

Ik heb hard nagedacht wie ik het wilde vertellen. Want ook ik vond het vervelend dat niemand in mijn naaste omgeving het wist. Ik heb het mijn ouders verteld en mijn zusje en haar vriend. Een aantal vanille-vrienden weten het van me. Maar een aantal ook niet. Ik ben niet zozeer bang dat ze me niet zouden accepteren ofzo. Maar eerder dat ik ze belast met informatie waar ze verder niets mee kunnen.
Verder ben ik het met kitten eens. Die laatste vriendschappen verwateren. Datgene waar ik dolenthousiast over ben, kan ik niet delen. En de dingen waar zij enthousiast over zijn, is mijn leefwereld niet meer. Het is jammer. Maar ik kreeg er meer dan genoeg vrienden voor terug.

[mandy]

Dank jullie voor de reactie's

effe een updat waarom ik dit onderwerp ben begonnen.
Ik wil het graag aan mn maatje vertellen, maar weet nog niet precies hoe ik dat ga brengen, we vertellen elkaar altijd alles, maar over mijn gevoel heb ik haar nooit wat gezegd ook omdat ik in eerste instantie het gevoel niet wist thuis te brengen. Maar nu ik dit wel weet wil ik het graag delen met haar. Niet iedereen hoeft het te weten, maar de mensen die ik echt lief heb wil ik het uiteindelijk wel vertellen. Maar de eerste is de lastigste. Hoe ga ik haar dit brengen, hoe begin ik het gesprek, wanneer is het juiste moment om het aan te gaan?

To Tovenaar: tuurlijk is het mijn leven, mijn gevoel, maar ik zou graag willen dat mijn maatje me begrijpt en begrijpt waarom ik onderdanig ben en dat het iets moois is en niet zoals vele mensen erover denken en dat het dus onzin is dat er zo'n taboe op heerst.
Vooroordelen wil ik niet in stand houden daarom wil ik het ook vertellen aan de mensen die ik lief heb, zodat hun er anders over gaan denken.

To Wever: mooi om te merken dat het wel wel meevalt dat er zo'n taboe op bdsm heerst en wie weet zit het tussen m'n oren en dat zal ik snel genoeg weten wanneer ik het ga vertellen, maar toch krijg je dat idee, want wat je op tv ziet is zo'n vertekend beeld en zo is bdsm niet.

En ja sommige vriendschappen verwateren, maar dat is ook in het normale leven zo.

[Wever]

...maar toch krijg je dat idee, want wat je op tv ziet is zo'n vertekend beeld en zo is bdsm niet.

Klopt. En dat is het ook: door TV krijg je het idee dat BDSM iets anders is dan het is. En dat is net je troef: de mensen weten niet wat BDSM is...ze hebben er alleen maar "een idee" van. Vandaar dat je, als je zelf een positief beeld schetst van waar je van houdt, je doorgaans betere reacties krijgt.

Bovendien...wat je op tv ziet van seks is ook een vertekenend beeld (seks gaat niet zomaar in een vloeiende beweging, de gemiddelde partner ziet er niet als een fotomodel uit, en dat koor van violen is ook nogal afwezig). Wil dat zeggen dat je moeite gaat hebben om iemand uit te leggen dat seks op tv niet hetzelfde is als seks in het echt?

[Mack]

@ mandy;

Als jou maatje echt iemand is met wie jij vertrouwd bent en met wie je al een paar jaar(?) optrekt, dan zou ik het echt vertellen. Vertrouw er op dat, als zij echt om jou geeft en ziet dat jij er gelukkig van wordt, jou maatje het verhaal vanuit dat perspectief zal bekijken. Je gaat het aan haar vertellen met de (emotionele) boodschap erachter van geluk, van iets moois. Dat zet haar al in de goeie mindset om jouw boodschap te accepteren.

[brabbeldasje]

hmmm ja ik snap je punt mandy

het is soms ook heellastig om het niet aan iedereen te kunnen vertellen vooral omdat het plezier en de voldoening van het vinden van je Dom erg in de buurt komt van het vinden van....nouja een partner ofzo en dat schreeuw je toch ook van de daken? het is niet elke dag dat je ook op dit gebied iemand vind waarme je als puzzelstukjes in elkaar valt.
ik heb het in het begin ook aan niemand echt verteld hoor...maar daar ging ik langzaam toch wel een beetje aan onderdoor en uit eindelijk...heb ik het aan een van mijn broers verteld.
natuurlijk zijn de reacties niet altijd even leuk en sommige vragen genant...en ik denk dat het van de daken schreeuwen moeilijk blijft maar ik denk ook dat het aan iemand vertellen...belangrijk is omdat het een blij iets is voor jou en...als je dat niet kan delen kan dat in je gevoel meer teweeg brengen dan je zou willen.

ik zou zeggen als je iemand echt zo vertrouwd ....vertel het dan maar gewoon.
reacties kun je nooit zeker over zijn maar als je...gewoon een juiste uitleg geeft en ook verteld hoe jou gevoel daaronder is denk ik dat het wel goed komt.

succes iig en dikke knuf

brab

[Nadia]

Ik ben ook nog niets zover dat ik het durf te vertellen, ook niet aan mijn beste vriendin (die ondanks dat haar eigen leven zo heel anders is toch nooit een veroordeling over haar lippen heeft laten komen).

Waarom dan toch die angst? Ik, een uber-dominante vrouw die onderdanig is... tel daarbij op dat mijn vriend moslim is, en je snapt wat het vooroordeel kan zijn waar je tegenaan loopt. En nee ik sta nog niet sterk genoeg in mijn sub-schoenen om daar boven te staan.