Moneyslavery

[faery]

Een enigszins controversieel topic in bdsm, vanwege de ethische kwesties die er al snel aan gekoppeld worden.
Over het algemeen zijn het mannelijke subs en vrouwelijke dominanten die dit doen, waarbij er verschillende mogelijkheden zijn. De sub maakt bijvoorbeeld geld over naar de dom, of koopt spullen voor haar, al dan niet in haar aanwezigheid. Soms vind hij het kopen van kleding/schoenen/lingerie extra geil, omdat hij weet dat ze dat bij iemand anders zal dragen (heeft dan wel iets weg van cuckolding). Soms geeft het uitgeven van geld an sich al genoeg kick.

De laatste tijd trekt het me steeds meer. Niet als sub, wel als dominant (zou ik dan toch meer van een switch in me hebben dan ik altijd dacht?). En niet eens alleen omdat ik zelf de laatste tijd vaak blut ben, maar ook omdat het "ik ben geweldig, en daarom ga jij me alles geven wat ik wil"-gevoel me erg trekt. Ook bijvoorbeeld het hem laten betalen voor mijn trip naar mijn vriend (vergelijkbaar met het kopen van kleding die de dom bij iemand anders draagt, voor mijn gevoel) lijkt me erg cool, of samen uit eten gaan en dat ik dan iets heel luxe en duurs bestel, en hem alleen een simpele salade gun, en hij betaald natuurlijk.

Wat vinden jullie van deze fetisj? Of valt het helemaal niet onder bdsm, om de discussie wat aan te zwengelen?

[Bitemarks]

Ik denk dat de fetish vooral heel veel misbruikt wordt door golddiggers. Daar krijgt het dan ook een slechte naam van.
Maar als het jou trekt, waarom niet? Ik ga er vanuit dat je er op een verantwoorde manier mee om gaat (er bijvoorbeeld op let dat de ander niet meer geld aan je geeft dan goed voor hem is). Fuck it wat een ander er van denkt!

Mij lijkt het persoonlijk ook wel wat, een geldslaafje. Helaas zijn het vrijwel altijd mannen die geld aan mooie meiden geven

[Wever]

Ooit van de begrippen "loverboy" en "pooier" gehoord, bites? (cynici zouden waarschijnlijk ook "het huwelijk voordat feminisme langskwam" toevoegen )


Ik zou net zeggen dat de mannen die geld geven aan mooie vrouwen eigenlijk nog een minderheid zijn (hoewel...als je dingen als sekslijnen ook gaat meerekenen zijn de vrouwen opnieuw in het voordeel). Maar ik kijk dan ook puur naar het gevoel dat erbij komt (machtsongelijkheid) en naar de geldstromen...niet naar of ze het al dan niet als BDSM benoemen.


Mij zullen die ethische kwesties worst wezen. Als je er geil van wordt of een goed gevoel krijgt bij geld uit te geven of net te ontvangen moet je dat vooral doen. En zolang het van beide kanten volledig conventioneel en het binnen de perken houdt* heb ik er ook niks op tegen dat je het BDSM noemt.



*die perken zijn overigens wat de belastingen oplegt...'t moet geen achterpoortje worden voor witwaspraktijken

[Guilty]

Ooit van de begrippen "loverboy" en "pooier" gehoord, bites? (cynici zouden waarschijnlijk ook "het huwelijk voordat feminisme langskwam" toevoegen )

In het huwelijk voor het feminisme gaf de man toch zijn geld aan de vrouw en niet andersom?

[Lilith]

Het huwlijk voor feminisme had meer weg van fysieke slavernij dan van moneyslavery

[Daantje]

Ooit van de begrippen "loverboy" en "pooier" gehoord, bites? (cynici zouden waarschijnlijk ook "het huwelijk voordat feminisme langskwam" toevoegen )
Mij zullen die ethische kwesties worst wezen. Als je er geil van wordt of een goed gevoel krijgt bij geld uit te geven of net te ontvangen moet je dat vooral doen.

Met moneyslavery vind ik niks mis. Maar een klein beetje ethiek moet je wel bewaren. Net zoals een gewone dominant ervoor zorgt dat een sub geen blijvend lichamelijk letsel overhoud moet je in het geval van moneyslavery er zorg voor dragen dat alle financiele verplichtingen nagekomen worden. Ook hier heeft de dom een verantwoordelijkheid te dragen, hoe kil en afstandelijk zij/hij ook doet. Als de rekeningen, huur, hypotheek en alimentatie en wat er nog meer bestaat betaald is, dan mag je verder zelf weten wat je met je geld doet. Of je dat nu opmaakt aan vliegvakanties,het offerblok, porno-sites, warhammerpoppetjes, je verzameling rechtsdraaiende engelse moeren of het afgeeft aan een dom dat is je eigen keuze.

Voor mij zou het niets zijn zo'n geldslaafje hebben, hoe graag ik ook ga shoppen. Ik heb het niet zo op afhankelijkheid. Maar als er ergens de kans voordoet dat er iemand mij geld wil betalen voor gedragen sokken of ondergoed, dan zal ik daar écht geen enkel probleem mee hebben.

[Guilty]

Hou er trouwens rekening mee dat de belastingdienst dergelijke giften best eens als inkomen zou kunnen zien, mocht je nog es controle krijgen...

[juffie]

Maar dan heb je het meer over stortingen op de bank, toch?

Heeft de belastingdienst er zicht op als 'mijn' moneyslaafje in de stad een sieraad voor me koopt? Toch wel een stuk minder denk ik. Kijk, als ik ineens in een BMW rondrijdt, en ik hang een plasmascherm aan de muur, dan kan ik me voorstellen dat het gaat opvallen. Maar kleinere, materiele dingetjes... Denk niet dat dat zo gauw in de gaten loopt.

En moneyslavery... dat trekt mij inderdaad ook wel. Niet zozeer vanwege mijn banksaldo, maar meer de overgave, de vernedering. En ergens is het wel Uberfeministisch. (En dat mijn ex errug op de centen was, speelt misschien ook wel mee.)

Me pictures this: een moneyslaafje dat voor mij mooie kleding koopt, maar hij mag er alleen maar naar kijken, terwijl een ander het mag uittrekken... Me likes

[Daantje]

Die gedache kwam ook al bij me op. Maar waar ligt de grens daarvoor. Wanneer je als commercieel dominant werkt is het natuurlijk simpel. Maar stel nu dat ik een geldslaaf heb. Daarmee ga ik een zaterdag per maand winkelen en krijg dan voor een slordige 500 euro aan spullen. Is dat al belastbaar? Als ik met mijn vaste partner datzelfde doe is dat het niet.

[juffie]

Folder van de belastingdienst over schenken in 2010

[Avery]

Mij lijkt het begrip moneyslavery heel interessant. Maar mijn huidige partner keurt het af dus zal ik hem daar wel in tegemoet komen. Ik heb wel ooit een mannelijke sub drie dagen opgesloten in een kast en daar 350 euro voor gekregen waarmee ik mooie kleding heb gekocht.

Maar dat is nog niet hetzelfde. Zou ik niet meer een partner hebben en single zijn; ja, waarom niet. Maar zonder mijn partner zou ik 'pro-Dommen' ook overwegen. Dus dat gaat nog niet gebeuren

[Daantje]

Hmz, dat is maar 4 dagen shoppen met die grens van 2000 per schenker. Maar dan nog is de schenkbelasting in dit soort zaken vrij eenvoudig te omzeilen. Als ik even uitga van € 500,- aan cadeau's per maand, dus € 6.000 per jaar. Dan is dat nogal lastig te bewijzen voor de belastingdienst dat ik dergelijke zaken gekregen heb. Even ervan uitgaande dat ik een gewoon inkomen heb en daaruit zelf in mijn levenonderhoud kan voorzien. Of de belastingdienst moet gaan controleren dat die jurken bij mij in de kast hangen en niet bij geldslaaf in kwestie.

Ik denk, met een basale kennis van het fiscaal recht, dat als de schenkingen onder de pak-em-beet €10.000 in goederen op jaarbasis blijven en ik ook nog een gewoon wit inkomen heb dat er geen fiscale haan naar zal kraaien.

[Moralia]

In Second Life wordt er vrij veel aan financial femdom gedaan. Het is ook eenvoudig om het daar uit te proberen aangezien het qua geld niet meteen enorm in de papieren loopt. Dat kan wel maar dan moet je het wel heel bont maken. Zelf verdien ik mijn Linden Dollars ( het SL-geld) als Pro Domme en kom dus regelmatig slaven tegen die dit als fetish hebben.

Als je denkt dat het wat voor je is zou je het dus in SL kunnen gaan doen. Het kan enorm leuk zijn maar ook frustrerend aangezien de geldslaven aldaar minder geld uitgeven dan ze beloven (hee het is net het echte leven soms) en je gaat de diepgang wat missen omdat het echt alleen om het uitknijpen draait, althans dat is tot nu toe mijn ervaring. Het gaat dus als spel voor mij op den duur vervelen maar zo af en toe is het gewoon leuk om met een geldslaaf in SL eens flink te gaan shoppen en dan is het de bedoeling hem tijdens dat winkelen natuurlijk goed te vernederen.

[Wever]

En ergens is het wel Uberfeministisch.

Bullshit. Moneyslavery gaat net lijnrecht in tegen alle idealen van het feminisme. Het is niet omdat je tegen het patriarchaat bent dat je daarom maar meteen aanhanger bent van een matriarchaat.


(niet dat dat enige belemmering hoeft te zijn om het toch te doen, uiteraard )

[Marcuw]

Mijn 2ctjes...

Ik vind het een heel dubbel idee...

En misschien wil je dit wel niet horen faery, maar 'ik ben blut' is niet echt een goede reden om 'maar een moneyslaaf' te nemen.
Misschien kort door de bocht - maar ik zie er nl een valkuil in, als zeer nuchtere hollander zijnde:
* je kan _te_ afhankelijk worden van je moneyslaaf (-slaven)
* en wie is er dan nog de dominant? Jij of je slaaf (die jou beloont naar inzet).
Als jij dan geld nodig hebt je je slaaf wil wel met 1000 euri's over de brug komen mits jij <vul maar in>...

Riekt aan de andere kant ook een beetje naar prostitutie (niks mis mee an sich) - maar daar hebben anderen (ivm belastingdienst e.d.) ook al een draai aan gegeven.