Nieuw hervonden creativiteit

[Cera]

In mijn vroege jeugd was ik een meisje dat bijna los stond van de werkelijkheid, zo fantasierijk was ik. Dit uitte zich in denkbeeldige vriendjes, urenlang alleen op mijn kamer spelen met poppen en knuffels, schrijven, lezen maar ook leugens tegen mijn ouders over denkbeeldige ontmoetingen met mensen. Ik geloofde (bijna) in mijn eigen fantasieën.

De afgelopen jaren leek ik mijn fantasie en creativiteit een beetje te zijn verloren. Bij een goed boek kon ik nog wel verdwalen in mijn eigen beelden en wereld van de schrijver maar ik keek liever naar films, makkelijk vermaak dat in mijn beleving weinig aan de fantasie over laat. Voor m'n werk moet ik veel rapporteren dus schrijven in mijn vrije tijd, daar had ik geen zin meer in.

Sinds ik mijn lief ken en op ontdekkingsreis ben gegaan in de wereld die BDSM heet komen mijn fantasie en creativiteit weer los. De laatste weken is het zodanig sterk dat ik dingen op moet schrijven. Woorden en zinnen in mijn hoofd die zich blijven repeteren. Ik raak ze pas kwijt als ik ze op papier of op de laptop weg heb geschreven. Ik voel me ook veel emotioneler en ben erg met mezelf bezig, op een positieve manier. Ook BDSM krijgt een nog grotere rol in mijn leven.

Zijn er meer mensen waar bij liefde, BDSM of andere dingen een beerput aan creativiteit open trekken? En hoe uit zich dat?

[Wever]

Yup. Hier zit er zo eentje.

Voor mij heeft het twee reden: ten eerste is er de motivatie. Als ik alleen al kijk naar wat anderen hebben opgebouwd (de tijd die in WS gezeten heeft alleen al!) voel ik meteen de neiging om ook een steentje bij te dragen. Dat kan in de vorm van verhalen zijn, maar ook in de vorm van verslagen, ideetjes, forumposts, gezelschapsspelletjes of zelfs 'n occasioneel gedicht. Die drang om ook bij te dragen zou heel wat minder zijn moest en anderen er niet eveneens veel moeite in gestoken hebben.

Anderzijds is er het concept BDSM. Ik hou van paradoxen, en BDSM stikt er gewoon van. Hoe dat harde zich tot het zachte verhoudt intrigeert en boeit. Doordat het niet echt bekend is bij de gewone man heb je gelijk een uitdaging voor de boeg, door de vele woordspelingen heb je meer dan stof genoeg voor allerhande soorten humor, en ook tragiek is niet moeilijk om neer te pennen. Ik zal niet zeggen dat BDSM mijn muze is, maar het is wel een zeer rijke inspiratiebron.

[cmeermin]

Hier nog eentje

Ik was vroeger ook altijd zo'n dromerig meisje en ik vond het heerlijk om uren achtereen bezig te zijn met tekenen en knutselen, dan had ik helemaal mijn eigen wereld. De laatste jaren is het wat weggezakt, gewoon een andere fase in je leven, maar nu is het met ongekende kracht terug gekomen! En dat heeft alles te maken met mijn ontwikkeling op BDSM-gebied. Het voelt inderdaad alsof er een deksel opengetrokken is, er komt zóveel los dat het vaak niet bij te benen is. Ook zoveel ideeën die nog wachten op uitvoering ook. Ik zou bijvoorbeeld zo graag weer willen modeltekenen, net als vroeger op de academie, maar dan op mijn manier! Ik zou wel prachtige bondage tekeningen willen maken....aw...Dat soort dingen!

Nu geef ik die energie vooral richting in veel schrijven, allerlei spannende dingen maken met de naaimachine en af en toe mezelf op de foto zetten

[phedre]

ik schrijf ook meer als ik goed in mijn vel zit.. af en toe een verhaal, vaker verslagen, maar praat dan ook makkelijker over emoties, over gevoelens.

Als ik nergens heen kan met mijn gevoel sla ik dicht.... komt er niks meer uit... althans.. weinig...

[thaliya]

Hier ook zo'n dromerig meisje met onzichtbare vriendjes vroeger. Ik schreef altijd heel veel en op een gegeven moment is dat gestopt. Tot bdsm weer een plek in mijn leven kreeg. Soms schrijf ik omdat ik me gewoon zo goed voel, soms omdat ik stuiter en het er op die manier uit kan.

[Cera]

Ik ben niet zo creatief. Vroeger wel verhaaltjes geschreven en ik hield van tekenen enzo, maar volgens mij vinden alle kinderen dat leuk. Mijn creativiteit houdt tegenwoordig weinig meer in dan zo nu en dan een comic (die ik alleen aan Sander/Fade/Slettebak laat zien), heel af en toe een verhaaltje en verder.. nou ja dat was het. In de periode dat ik actief werd met BDSM werd mijn leven sowieso drukker (studie, hobbies, relaties, sociaal leven, etc) dus aan creatieve dingen kom ik niet echt toe. Heeft ook geen prioriteit voor me, ik vind het wel leuk hoor maar andere dingen zijn leuker.

Marijke, ik ben geabonneerd op jouw blog en je hebt in elk geval voldoende inspiriatie tot schrijven en doet dit ook nog eens op vermakelijke wijze. De manier waar op je dit doet leg ik ook uit als creatief.

[fiona]

schrijven is mijn grootste hobby.
elke dag neem ik wel een duik in mijn fantasie. Dan kan ik mij helemaal afsluiten en alleen maar bezig zijn met mijn verhalen, gedachten, fantasiewereld en dergelijke.

Ik heb een tijd lang pleegzusjes gehad. Als ik ze naar bed bracht verzon ik altijd per direct een verhaaltje. Daar konden ze echt van genieten!

De BDSM en de liefde zorgen wel voor een grote inspiratiebron. Toch is mijn fantasie er altijd al geweest. Hoeveel verhalen ik mijzelf al niet verteld heb.... poeh dat zijn er een hoop!
Ik hoop echt dat ik de rest van mijn leven kan blijven schrijven.