Ik herken het uiteraard wel

Hieronder wat zaken die ik zie als de impliciete consensus over BDSM (met een uitleg waarom ik het zo ervaar). Ik kijk dan niet alleen wat men zegt als een bepaalde onderwerp direct ter sprake komt, maar ook naar wat de boodschap is als een onderwerp zijdelings te sprake komt.
Je moet iets doen met je SM gevoelens
Neem nou een vraag van iemand op een willekeurige forum die iets zegt in de trant van "ik heb BDSM gevoelens en mijn partner niet, wat nu?". De antwoorden zullen wisselen tussen praat met je partner, misschien moet je je partner verlaten en aan SM gaan doen, zoek iets buiten de relatie en wat variaties hierop. Maar een antwoord die uitgaat van het idee dat je je partner niet hoeft te vervelen met je gevoelens en dat je SM ook in de ijskast kan zetten, zal je niet horen. Impliciet zal er altijd vanuit worden gegaan dat je iets - wat dan ook - moet doen met die gevoelens.
Er bestaat geen SM zonder machtsverschil
Als iemand vertelt dat 'ie aan SM doet met zijn partner en daar een probleem bij ondervindt, wordt er meestal in de antwoorden ervan uitgegaan - tenminste dat is mijn beleving - dat er een D/s component aanwezig is. De mogelijkheid dat iemand aan SM doet zonder machtsverschil wordt nog wel in theorie erkent door sommige - en zelfs dat stuit regelmatig op weerstand in discussies -, maar verder wordt er nauwelijks rekening mee gehouden. Het feit alleen al dat er meestal wordt gesproken van de sub en de Dom (en niet van de masochist en sadist - hoewel men wel wil toegeven dat sommige Doms vooral sadistisch zijn en sommige subs vooral masochistisch - of van de ontvanger en gever - wat een meer neutrale positie inhoudt) impliceert dat machtsverschil,
Macht corrumpeert per definitie
Niet alleen wordt er uitgegaan van een - hoe minimaal ook - machtsverschil, er wordt ook uitgegaan van de gedachte dat macht corrumpeert. Doms moeten door allemaal verschillende mechanisme (intern of extern) in toom worden gehouden. Extern is dat de stopwoord, de heiliging van grenzen, intern is dat de zelfbeheersing, zorgzame kant. Doms hebben macht, is de impliciete boodschap en die macht is gevaarlijk. In zijn meest extreme vorm komt die boodschap terug in foute-Doms-lijsten. Let op: het zijn altijd foute Domlijsten. Niet foute SM'ers lijsten of foute sublijsten, nee foute Dom lijsten. En hoewel er wel geargeerd wordt tegen die lijsten, wordt er niet geageerd tegen die onderliggende boodschap.
Een D heeft meer macht dan een sub
Omdat er meestal impliciet vanuit wordt gegaan dat er een machtsverschil is, wordt er ook impliciet vanuit gegaan dat een van de twee spelpartners meer macht heeft dan de ander. Degene met de meeste macht is de Dom. Niet alleen wordt er vanuit gegaan dat de Dom de meeste macht heeft, er wordt ook nog eens vanuit gegaan dat het zo hoort te zijn. Een uitdrukking als "topping from the bottom" laat zien hoe men het in het algemeen als onwenselijk ziet als een sub meer macht heeft dan een Dom. "Topping from the bottom" is afkeuringswaardig omdat het de "zo-hoort-het" gedachte, de impliciete consensus, omgooit. Ook in de uitdrukking dat 'de sub de macht overdraagt aan de Dom' (en het feit dat men het er nooit over hebt dat het ook andersom zou kunnen of het feit dat het ook mogelijk is om beide evenveel macht te hebben) laat zien dat het als wenselijk wordt ervaren dat de D meer macht heeft dan een sub.
een sub is zwakker dan een D
Hoewel de meeste mensen direct zullen zeggen dat dat niet het geval is, als ze zich hier direct over moeten uitspreken, zie je die boodschap continu tussen de regels door. Neem zou iets simpels als after-care. Wie heeft dat nodig? De sub. In theorie wilt men nog wel erkennen dat een D dat ook nodig kan hebben, maar als puntje bij paaltje komt, moet de sterke D dat eerst aan de zwakkere sub geven voordat 'ie er zelf ook recht op heeft. Wie moet er beschermd worden? De beginnende sub tegen ervaren D's. Tot op heden ben ik nog nooit een oproep tegen gekomen om beginnende D's te beschermen tegen ervaren subs. Ach, beginnende Doms moeten af en toe wel tegen zichzelf beschermd worden, maar tegen de ervaren subs kunnen ze dat prima zelf. Grenzen? De zwakkere sub wordt geholpen door de D om daar overheen te komen. Maar heeft de D dan geen hulp nodig om over een grens te komen? Als men er bij stil staat, wil men nog wel aangeven dat een sub daarbij zou kunnen helpen, maar echt aandacht wordt er niet aan gegeven. Er wordt meer geschreven over subdrop dan over Domdrop. En wederom is de booschap dat de D er moet zijn voor de sub als die een subdrop ervaart. De meeste schrijfsels over BDSM laten een bepaalde eenrichtingsverkeer zien die deze boodschap overdraagt.
De D is verantwoordelijk voor de s
Ook hier zal niet iedereen als dit ter sprake komt zeggen dat het zo is. Sommige zullen het nuanceren en aangeven dat het alleen zo is in een spel. Toch zal die booschap er continu zijn tussen de regels door. Geen wonder, als de boodschap tussen de regels door al is dat de sub zwakker is dan een D - en in mijn ogen is die booschap er - dan vloeit daar logischerwijze automatisch uit dat de D verantwoordelijk is voor de sub. In de meeste schrijfsels over SM zal veel nadruk worden gelegd over de verantwoordelijkheden van de D voor de sub (of dat nou is binnen of buiten het spel), soms zal er nog aandacht worden gegeven aan de verantwoordelijkheden die de s voor zichzelf heeft, maar ik heb zo goed als nooit iets gelezen over de verantwoordelijkheden die de s voor de Dom zou hebben.
De D behoort zorg te dragen voor de welzijn van de sub.
Eigenlijk zou ik hier hetzelfde kunnen neerschrijven als in het kopje De D is verantwoordelijk voor de s.
Regels horen bij een D/s.
Zodra een D/s ter sprake komt, komen ook regels ter sprake. Er zijn wel wat dissidenten die aangeven dat ze niet aan regels doen, maar die hebben dan afspraken. In dit kader vind ik het antwoord van Wever, namelijk dat hij lange tijd het idee had dat een D/s zich liet definiëren doordat er regels bij betrokken waren, dan ook prachtig.
Er bestaat geen SM zonder instemming
Een andere brede (en niet zo impliciete) consensus is dat SM zonder instemming niet bestaat. Het is niet zo dat er dan sprake is van een onwenselijke vorm van SM, nee, het is dan opeens geen SM meer. Vreemd genoeg bestaat seks zonder instemming wel. Er is daar zelfs een apart woord voor, namelijk verkrachting. Seks zonder instemming is onwenselijk en strafbaar, maar er wordt niet gedaan alsof het dan geen seks meer is. Je kan iemand met geweld seksueel misbruiken, je kan echter niet - omdat SM zonder instemming niet bestaat - iemand met geweld SMend misbruiken. Men is, in mijn ogen, zo hard bezig om een moreel aanvaardbaar kader te schepen, dat men SM zonder dat kader weigert te zien als een vorm van SM. Een morele onaanvaardbare vorm welliswaar, net zoals verkrachting een morele onaanvaardbare vorm van seks is.
Communicatie moet en is een tovermiddel.
Ik maak wel eens het grapje dat ik nooit ruzie krijg als ik mijn bek hou.
Het maakt eigenlijk niet uit met welke probleem een D of s worstelt, het antwoord lijkt altijd te zijn dat als er meer gecommuniceerd zou worden (of als er op de goede manier gecommuniceerd zou worden) het probleem wel opgelost zal worden. Dit antwoord komt op de een of andere manier zo vaak terug en wordt zovaak als advies gegeven, dat ik denk dat je veilig kan stellen dat dit toch een consensus is.
Er is een standaard beeld waaraan de sub en D moeten voldoen
Wederom, als dit onderwerp direct ter sprake komt, zal niet iedereen zeggen dat het zo is. Dat is het grappige en gevaarlijke van impliciete boodschappen. Toch is er een standaard. Kijk eens op de foto's op FL. Ik zie veel, heel veel foto's van naakte subs en nauwelijks foto's van naakte D. In verhalen, verslagen etc weet de D altijd wat 'ie moet doen, is die altijd een stapje voor op de s, zelfverzekerd (en als die onzeker is verbergt die dat). Hoewel het zeer onbeleefd is in sommige kringen om hard op te zeggen dat die en die eigenlijk helemaal niet als D of s overkomt (of nog erger dat die en die eigenlijk helemaal geen D of s is), wordt dat wel veelvuldig in het roddelcircuit gezegd. En meestal weet bijna iedereen direct waarom Jantje dat van Pietje zegt. De uitdrukking "een Dom zou dit of dat nooit doen" of "een echte Dom dit en dat" wordt wel bestreden, toch blijft het maar continu opdoemen.