Mijn eerste gedachte was dat dat niet zou gaan werken. Ik heb een relatie gehad waarin BDSM ver buiten het bed bleef. Om specifieker te zijn...ver buiten elk gesprek!
Zelfs toen ik wilde vertellen wat al fijn zou zijn en niet zijn gedachten aan leren pakken en zwepen zou bevestigen, vond ik niet thuis.
Misschien is dat het wel, hoor
Ik mocht niet eens uitleggen wat mij bezighield ofzo. Terwijl hij met simpele dingen mij al een heel eind tevreden had gehouden. Natuurlijk kom je dan aan bij: hoe lang had dat goed gegaan...Wanneer wil je meer? Maar dat is niet de vraag.
Ik zou graag een partner willen, want alleen vind ik het leven maar niks.
Als ik dat zeg, bedoel ik een partner...laten we zeggen...als in een 'nilla variant. De liefhebbende man enzo.
Zou stomende seks en samenzijn de drang naar BDSM weghalen?
Voor mij niet. Denk ik. Het sub zijn, de onderdanige gevoelens en machteloze wensen zijn er al sinds mijn jeugd. Dus al voordat er sprake was van welke partner dan ook.
MMM, ik denk nu...als ik seks zou hebben met een man, niet in D/s stijl..en neem het voorbeeld van Wever...Als een man dan zou bijten, pijn zou doen, dan zou ik boos worden. Bepaalde zaken kan ik heel erg graag hebben en heel erg goed handelen..als ik subbig ben. Niet zomaar.
Achteraf weet ik ook dat ik momenten had waarop ik zeker weten, tikje subbig, bij de ander kroop of wat vroeg...uitdaagde...En dat eindigde altijd in een héél verdrieitge en onbegrepen colet.
Ik heb toendertijd wel eens gepraat met partner, hem ook gewezen op de SM-school (WS-de site) en geprobeerd te willen zeggen wat hij dan kon doen.
Als een zogenaamde 'nilla partner nu dé perfecte man zou zijn. Los van de BDSM. Gewoon zo'n droomrelatie...werkelijk perfect, soulmates forever. (en dat van iemand die geen bouquetreeks leest

)
Heel misschien klopt dan wat Jerry zegt, dat je dan bepaalde onbewuste gemissen vult binnen de relatie en daardoor minder behoefte hebt aan BDSM. Wat dan wel weer zou suggereren dat we vanuit een bepaalde ((on)bewuste)behoefte aan BDSM doen om op een surrogaat manier een leegte te vullen. **
Tjee, wat is schrijven soms lastig en wat wenste ik mijzelf nu in een normaal gesprek!
** verdergaat...
Wat dan weer zou betekenen dat we vaak therapeutisch bezig zijn zonder het soms zelf te weten.
Mm, deels kan dat wel zo zijn. Wat eigenlijk ander topic zou moeten zijn
Ik denk namelijk dat een bepaald stukje van mijn subgevoel wel 'behandeld' wordt in een spel. Ik weet ook, heb gemerkt dat ik groeide toen ik nog speelde. Overigens geldt dat niet voor alle spellen/partners.
En dát stukje......dat kan een 'nilla man nooit opvullen. En ook niet dat ik inmiddels weet hoe het is

Dat zwepen ook fijn kunnen zijn. Enz enz.
Als ik bedenk hoe ik paar weken terug moest huilen door het spel van iemand anders..... Nee, dan denk ik toch dat ik niet zonder BDSM zou kunnen.
Ik heb een redelijke 'nilla advertentie geplaatst en zal melden als er iets mee gebeurd. Ik heb zelf alleen gereageerd op de mannen waarbij ik BDSM tegenkwam. Soms net zo verstopt in een tekst als ik zelf heb gedaan. Voor de kenners en goede lezers.