Beauty and the beast of gelijkwaardig aantrekkelijk?

[Cera]

Een vriend van mij, een aardig, lief, klein, kaal mannetje van 43 jaar oud, is al jarenlang vrijgezel en op zoek naar een partner. Hij valt altijd op vrouwen die veel jonger en in de opinie van ook diverse andere vrienden veel aantrekkelijker zijn dan dat hij is. Op dit moment is hij hevig verliefd op een 19 jaar oud, knap en leuk meisje die hij op een singlereis heeft leren kennen. Hij wil een relatie, zij vriendschap en zo zit hij weer in een voor hem bekende situatie zonder uitzicht op een relatie.

Met een gezamenlijke vriendin had ik het laatst over de smaak in vrouwen van deze vriend. Zij stelt dat hij zijn ‘standaard’ echt zal moeten verlagen om een vaste relatie met een vrouw aan te kunnen gaan. Ze had het hierbij niet enkel over leeftijd maar vooral ook over uiterlijk. Ze zei bijna letterlijk ‘als zesje moet je geen negen ambiëren’.

Nadat ik me in mezelf afvroeg wat voor cijfer ik ben vraag ik me nu ook het volgende af: moet je om een relatie te doen slagen ongeveer gelijkwaardig aantrekkelijk zijn of kan een ‘beauty’ ook hopeloos verliefd worden op en houden van een ‘beast’? Of is dit alleen maar mogelijk als er op andere vlakken compenserende omstandigheden als bijvoorbeeld veel geld in het spel zijn?

Als ik kijk naar de stelletjes om me heen vind ik velen gelijkwaardig aantrekkelijk. Maar wat ik aantrekkelijk vind is natuurlijk ontzettend subjectief. Daar is geen standaard voor. Al zijn er natuurlijk wel schoonheidsidealen.

De eerder genoemde vriendin heeft ook gezegd dat ze mijn lief en ik zo goed bij elkaar vindt passen, ook wat uiterlijk betreft. We zijn hetzelfde type, blond haar, blauwe ogen, blanke huid en velen die ons samen op een foto zien vragen in eerste instantie of stefan_ mijn broer is. Voor de duidelijkheid… dat is hij niet. ;-)

Hoe denken jullie over verschil of juist gelijkheid in het aantrekkelijk zijn van (potentiële) partners? Ik denk, hoe meer ik erover nadenk, dat er wel een kern van waarheid in de stelling van mijn vriendin zit. Er moet een soort gelijkwaardigheid in een relatie zijn (en dan heb ik het niet over de BDSM-context).

[pluis]

Ik weet dat niet, die gelijkwaardigheid. Zat mensen die objectief gezien woest aantrekkelijk zijn, maar zichzelf helemaal niet zo heel mooi vinden

Op andere vlakken denk ik dat die gelijkwaardigheid er meer toe doet. Er zijn wel mannen die systematisch op jongere meisjes vallen (of andersom, natuurlijk), maar de vraag is of dat dan vooral is om de schoonheid of om een andere reden (nog niet zo zelfverzekerd, makkelijk te vormen naar je eigen wensen, kijken nog snel naar je op, hebben minder verwachtingen, confronteren je niet met je eigen voortschrijdende leeftijdetc.). Zo zijn er ook rijke mensen die graag partners hebben die minder verdienen, hoogopgeleide mensen die liever geen hoogopgeleide partner hebben (of dat juist wel willen)..

Ik denk dat, in principe, mensen die een beetje op elkaar lijken meer kans hebben om elkaar leuk te vinden en om bij elkaar te blijven. En de kans dat mensen die ongeveer even oud zijn een beetje op elkaar lijken is groter (want: dezelfde historische dingen meegemaakt, in een zelfde tijdperk opgegroeid, ongeveer in dezelfde levensfase, gelijke prioriteiten, etc.), net zoals erg aantrekkelijke of erg onaantrekkelijke mensen misschien eerder dezelfde ervaringen hebben, maar uiteindelijk denk ik niet dat er een direct verband is.

[gerrie]

Aantrekkelijkheid is subjectief... En dan zijn er ook nog mensen die niet direct knap of mooi te noemen zijn, en toch zijn ze aantrekkelijk. Ik denk dat wat je uitstraalt belangrijker is, dan hoe je er uit ziet.

[Pluu]

Uit onderzoek blijkt dat stelletjes van gelijke aantrekkelijkheid het gelukkigst en het stabielst zijn. Aantrekkelijkheid is gemeten door een grote testgroep telkens 2 foto's + profielbeschrijivingen te geven, en daar uit te laten kiezen welke van de twee ze zouden daten als ze uit die 2 moesten kiezen. Op die manier werden kwartielen berekend op basis van aantal keer dat iemand gekozen werd. Stellen uit hetzelfde kwartiel waren het gelukkigst en stabielst.

Andere opvallende resultaten:

-mannen die een vrouw uit een hoger kwartiel daten die worden onzeker en uiten dat door zich arrogant en vervelend te gedragen, omdat ze het gevoel hebben dat ze concurrentie moeten aangaan met hun partner. Ze flirten ook meer met andere vrouwen en gaan vaker vreemd, om voor zichzelf te bewijzen dat ze net zo aantrekkelijk zijn als hun partner. Dus deze setjes zijn het instabielst (doordat de vrouw het rare gedrag van de man op gegeven moment niet meer pikt), en zowel de man als de vrouw zijn ongelukkig (de man uit onzekerheid, de vrouw omdat de man zich als een idioot gedraagt).

-vrouwen die mannen uit een hoger kwartiel daten worden ook onzeker, maar die cijferen zichzelf juist weg. Deze setjes zijn stabieler dan andersom, maar de vrouwen in deze setjes zijn het ongelukkigst van alle proefpersonen. De mannen zijn nog wel redelijk gelukkig, maar niet zo gelukkig als mannen met een gelijkwaardige partner.

[Guilty]

Ik denk dat zoals met veel dingen "the proof of the pudding is in the eating". Ik ken wel zesjes die negens daten. Ik ken ook mensen die objectieg gewoon echt heel erg niet knap zijn, en om de haverklap mooie vrouwen hebben. Die hebben iets, waardoor ze ondanks brakke looks, toch interessant of aantrekkelijk worden gevonden. Als dat lukt (en je vindt uiterlijk echt belangrijk), good for you.

Maar ik ken ook zesjes en zevens die heel graag een relatie willen met een jong 9 of 10 en die dat gewoon jaar in jaar uit niet lukt, en die daardoor alleen blijven. Dan komt er denk ik inderdaad een moment dat je ofwel je eisen een beetje moet laten zakken, ofwel heel hard aan je versierskills moet gaan werken.

[Wever]

Ik denk dat het idee van gelijke aantrekkelijkheid het belangrijkst is. Dat is ook wat ik in het onderzoek dat Pluu aanhaalt lees. Als buitenstaander mag je gerust hoge en lage scores gaan uitreiken, maar uiteindelijk komt het er toch alleen aan op welke scores het koppeltje aan hun partner en aan zichzelf geeft.

Om dat mannetje uit de openingspost als voorbeeld te nemen: als die zichzelf een 9 vindt snap ik best dat hij vrouwen in datzelfde kwartiel* gaat willen daten. Het probleem is natuurlijk dat als die ander zichzelf en hem een verschillende score geeft (zichzelf een 9, hem een 6), de relatie niet gaat werken. Of niet goed.

Zo ben ik het ook met Guilty eens, al zou ik het iets anders verwoorden. Het zoeken naar een relatie kan je dan verwoorden als zijnde het afstemmen op het juiste kwartiel. Dat kan dus door ofwel meer te gaan zoeken in het kwartiel zoals je (gemiddeld genomen) gezien wordt door anderen ("fuck! ik ben maar een zesje! ") of door versierskills je eigen waargenomen cijfer te gaan beïnvloeden.





*als ik goed begrijp is dat woord 'kwartiel' een wat uitgebreidere versie van die scores. Verbeter alsjeblieft moest dit niet zo zijn

[Pluu]

*als ik goed begrijp is dat woord 'kwartiel' een wat uitgebreidere versie van die scores. Verbeter alsjeblieft moest dit niet zo zijn

Rekenen in kwartielen betekent dat in dit onderzoek de mensen op 4 niveau's van aantrekkelijkheid werden verdeeld. Het onderste kwart, het ondergemiddelde kwart, het bovengemiddelste kwart, en het kwart met de top scores. Dus een verdeling in 4 groepen. Dat is relevant om te weten, het onderzoek maakte dus geen onderscheid tussen mensen binnen hetzelfde kwartiel: een 8 en een 10 scoren in dit onderzoek allebei in de topgroep en worden dus als gelijkwaardig beschouwd.

Ik vond het wel een interessant onderzoek, en ik denk dat het in zijn algemeenheid wel klopt. Maar in de praktijk dekt het natuurlijk niet elke situatie. Al was het maar omdat er bij het maken van de profielen maar beperkte gegevens worden gebruikt. Ik ken iemand die, noujah, echt niet knap is, geen bijzondere baan heeft, geen geld, geen heel bijzondere talenten, en toch aan de lopende band sexy meisjes weet te versieren. Als profiel zou hij laag scoren, als persoon doet hij het goed. Dat soort mensen heb je.

Alleen als ik Cera zo hoor dan is de man uit haar post niet zo iemand, en kan hij inderdaad beter de lat wat lager leggen.

[kitten]

Ik geloof er ook wel in, dat dat uit maakt. Maar ik ben het met gerrie eens: het is alleen meer dan looks. Hoe sympathiek je gevonden wordt, zit hem niet alleen in de looks. Het zit hem ook in de uitstraling, de humor, de achtergrond etc etc. Daarom kan iemand met 6-looks toch met iemand met 9-looks gelukkig zijn en blijven. Omdat andere factoren de balans dan weer rechttrekken.

[Guilty]

Maar ik ben het met gerrie eens: het is alleen meer dan looks. Hoe sympathiek je gevonden wordt, zit hem niet alleen in de looks. Het zit hem ook in de uitstraling, de humor, de achtergrond etc etc.

En geld, macht, status, etc. Ook dat kan invloed hebben op je cijfer, denk ik.

[kitten]

Hm, misschien projectie, maar toch minder, denk ik. Ok, voor mij minder. Maar als je een sympathieke kop en/of uitstraling hebt, kom je wel weer makkelijker verder in het leven. Dus ik denk dat er een correlatie is, maar geen causaal verband. Denk ik.

[Voleuse]

Volgensmij is dat wel bewezen, dat een foto als aantrekkelijker wordt beoordeeld als er bij wordt gezegd dat deze persoon erg rijk is. Als je het mensen op de man af vraagt dan zeggen de meesten dat het niks uit maakt, maar onbewust speelt het kennelijk toch mee. (Ik weet niet meer wat mijn bron is hoor, dus kan zijn dat ik het verkeerd onthouden heb)

[kitten]

Nou, als er bij een foto wordt gezegd dat iemand rijk is, dan associeer ik dat met succes en dus met iemand die iets kán. Als er bij gezegd wordt dattie rijk is, omdat hij veel van zijn ouders geërfd heeft, dan scoort dat volgens mij meteen al lager dan wanneer erbij gezegd wordt dat ie dat zelf verdiend heeft met zijn zelf opgezette bedrijf oid.

[Sabrina]

Ik vind 't heel moeilijk. Ik heb de vraag een paar keer gehad van mensen. Romanticide heeft mij wel eens gevraagd, toen we net samenwoonden, waarom ik bij hem wilde zijn terwijl hij voor zijn gevoel eerder dat zesje zou zijn, en ik naar zijn mening hoger. Ook heeft iemand 't me wel eens gevraagd in die tijd (toen ze schijnbaar nog dachten dat 't niet lang zou duren), onder 't mom "Maar jij kunt veel beter krijgen!" (letterlijk! Gek genoeg spreek ik diegene niet meer...). Ik heb er toen dus best veel over nagedacht, en ik denk dat 't wisselt. Mooi is natuurlijk behoorlijk subjectief, maar ook stereotype 'mooie' mensen zie ik wel happy zijn met stereotype 'minder mooie' mensen. Ik zie echter ook wel stellen waarin 't toch wel heel duidelijk iets heeft van "ik vind mezelf niet onaantrekkelijk en ik ben wel een 9 volgens de maatschappij, dus mijn partner moet ook een 9 zijn", dus ik denk dat het meer iets is waar de één wel waarde aan hecht en de ander niet, rather than iets waar je een algemene statement over kunt maken.

Ik ben 't trouwens ook eens met gerrie en kitten in the sense dat ik denk dat het uiteindelijke 'eindcijfer' door meer factoren dan alleen uiterlijk wordt bepaald.

[Wever]

Nou, als er bij een foto wordt gezegd dat iemand rijk is, dan associeer ik dat met succes en dus met iemand die iets kán. Als er bij gezegd wordt dattie rijk is, omdat hij veel van zijn ouders geërfd heeft, dan scoort dat volgens mij meteen al lager dan wanneer erbij gezegd wordt dat ie dat zelf verdiend heeft met zijn zelf opgezette bedrijf oid.

Die associatie vind ik op zich wel interessant want het gros van de rijke mensen komt aan hun kapitaal door erfenissen.
Ik zou ook willen zeggen dat er ook nogal wat bankdirecteurs rijken zijn die inderdaad iets kúnnen (met name: ermee wegkomen), maar of dat nu zo aantrekkelijk is...

[pluis]

@ wever Dat is niet waar. Uit een onderzoek van mensen die meer dan $500.000 in vrij besteedbaar geld hadden (huis of bedrijf dus niet meegerekend) heeft maar 6% dat bedrag ge-erfd.

Van geïnterviewde millionairs is meer dan 80% de eerste generatie millionairs in hun familie.