
En die beginnen we met een fijne rant met de titel "De belastingdienst".

Man, man, man wat is dat toch ingewikkeld, wanneer volwassenen met meer dan 2 op 1 adres gaan wonen.

Kijk, als ik geen toeslagpartner heb, namelijk, dan heb ik recht op toeslagen. En met mijn groeiende, maar nog altijd zeer bescheiden inkomen uit eigen bedrijf zijn die best de moeite waard. We gingen er vanuit dat dat voor 2015 niet zou gelden. Immers, ik had in ieder geval een flink deel van dat jaar wél een toeslagpartner. Dus die zou leuk meegenomen zijn, maar we rekenden er niet op. Vanaf 2016 echter, zouden de toeslagen ingezet kunnen worden om de kosten van de kinderen in het huishouden te kunnen dekken.
En toen kwam in december de brief dat mijn toeslagpartner voor 2016 meneer Heerscher zou zijn.

Dus ik maakte bezwaar. En ik kreeg gelijk, meneer Heerscher was inderdaad niet mijn toeslagpartner. Voor de zorgtoeslag... Uhm... en het kindgebonden budget? Daar moest ik apart bezwaar voor maken...

Dus ik maakte apart bezwaar en meteen ook maar voor beiden 2015, je kunt niet weten. Inmiddels was het januari 2016. Ik geloof niet dat ik daar ooit een reactie op heb gehad, maar weet je, er kwam een beetje een bruiloftstrein tussendoor denderen. Ik weet wel zeker dat het bezwaar niet is afgewezen, dat zou ik wel hebben gezien.
En toen kwamen afgelopen zomer de beschikkingen. Mijn inkomen werd vastgesteld op dat van meneer Heerscher, toeslagen moesten worden terugbetaald, of ik even dik 1000 euro wilde overmaken. Dus ik weer bellen. Ik werd teruggebeld en die meneer was heel meedenkend. Ik had gelijk, als de heren samen een hypotheek hadden, dan was ik inderdaad fiscaal verlaten, fiscaal alleenstaand. Hij zou het voor me fixen!
Vandaag kreeg ik weer een brief. Er was zo'n 130,- verrekend op de 1000,-. Confuus belde ik om opheldering. Waarom werd die verrekend op de 1000,-? Er zou toch wat gecorrigeerd worden? En nu de grap: dit wás de correctie. Ze hebben namelijk gecorrigeerd dat ik vanaf september 2015 geen toeslagpartner meer had.




En nog leuker: dit was een definitieve beschikking, dus het kon niet meer worden gecorrigeerd, ik moest officieel bezwaar maken. Want dat had ik nog niet gedaan, toch? Bezwaar maken? Eh, jawel. In december 2015 al! Die waren zelfs toegewezen! Oh, dan had bezwaar maken ook weinig zin...
Afijn, lang verhaal kort: er is wederom een notitie naar de afdeling bezwaren en ik word binnen 5 werkdagen teruggebeld.

Op de vraag of er een samenlevingscontract was, heb ik maar gewoon nee gezegd. Ik denk dat hij erin zou blijven als ik had gezegd "Ja, maar daar staat meneer Dacrael ook op". Het hele bestaan van leonietje heb ik ook verzwegen, om verwarring te voorkomen. De belastingdienst, makkelijker kan ik het niet maken.
