gerrie schreef:Dus vandaar mijn vraag: Wat is voor JOU de kick (en het is niet mijn bedoeling om een discussie te beginnen over de vraag of het nou een kick is of iets anders!) van BDSM?
Omdat die vriend van mij ( noem hem maar Nescio *) een sub is, ben ik ook erg benieuwd naar wat de kick is van het Dom zijn...
Maar hoe meer reacties van alle partijen, hoe beter.
Moeilijke vraag. En ook erg persoonlijk. Dus hoewel er wel herkenning zal zijn (ik lees hier even expres alle andere antwoorden niet), is er niet één enkele reden te vinden.
Wat mezelf betreft...
Ik ben masochist. Ik word seksueel opgewonden van pijn. Of meer precies: van met liefde toegebrachte, gecontroleerde pijn. Waarom dat zo is weet ik niet. Ik ben het nu eenmaal. (ik weet 't: niet het meestzeggende antwoord. ik vrees echter dat ik er geen andere heb).
Verder ben ik ook sub. Waarom ik dat stukje onderdanigheid nodig heb...misschien is het wel een stukje noodzaak? Ik geloof niet in God of autoriteiten*, maar soms heb ik het wel nodig om even alle touwtjes uit handen te geven en geborgenheid te zoeken (in jargon: om "klein te zijn").
Domineren (of misschien juister: de sadist uitgehangen) heb ik ook wel eens gedaan. Jammer genoeg maar een paar keer, want hoewel het helemaal anders is, is het zeker ook mijn ding. Ik kan het alleen niet treffender omschrijven als "het is gewoon fucking LEUK!". Ik heb verschillende reden gehoord om te domineren, maar voor mij is het het kunnen beïnvloeden van emoties wat 't 'm doet. Iemand sturen om angstig, pijnlijk, verward of opgelucht te krijgen is waar mijn kick ligt.
*nota: ik doel hier niet zozeer op het "denken dat ze niet bestaan", maar wel op het in twijfel trekken, mijn eigen weg volgen en vooral niet klakkeloos leven zoals (al dan niet ongeschreven) regels zeggen dat het zou moeten