Goh skaoot brengt nog een discussie teweeg met haar Plan.
Ik ben me terdege bewust van dat het niet eenvoudig gaat zijn en ik vast nog meeeeer dan genoeg momenten tegen ga komen van OMG wat bezielde me en ik wil niet meer blablabla.
Tegelijkertijd, niet geschoten is altijd mis. Ik heb er goed over nagedacht, wat wil ik, wat denk ik dat ik kan, en hoe ga ik dat aanpakken. Mijn huidige werk is wel ok. Maar hoe lang houd je werk dat "wel ok" is vol? Het is gewoon niet echt mijn ding. Ik ben vaker in het diepe gesprongen, mijn gevoel gevolgd, en dat heeft altijd goed uitgepakt.
Onder andere door praktische zaken en mogelijkheden heeft mijn Plan zijn huidige vorm gekregen. Bijvoorbeeld doordat ik niet meer in aanmerking kom voor stufi en mijn vooropleiding blijkbaar sinds een jaar of 2 niet meer direct toelaatbaar is tot de master (dus niet meer "nog even je onderwijsbevoegdheid halen" wat mn docenten altijd riepen), wordt het een wat langere route. So be it. Ja op HBO kan ik me best gaan vervelen, reeele mogelijkheid, maar (mits ik een baan vind (en ik ben een optimist)) daarnaast werken in het onderwijs zorgt vast voor voldoende uitdaging.
Anderen zouden dit wellicht anders doen. Zou ik samenwonen met iemand met een leuk inkomen zou ik het ook anders doen. Maar ik zit in mijn huidige situatie en dan zijn er maar zoveel opties. I'll manage, as always.
Het alternatief als ik mijn Plan geen kans geef, is stug doorgaan in mijn huidige functie, en dan waag ik het er liever op. Kan altijd alsnog verder gaan in de ICT als het niet lukt of ik in het onderwijs toch niet op mn plek zit. Binnen mijn oorspronkelijke vakgebied zijn zo mogelijk nog minder vacatures te vinden, dus daarin ga ik er niet op achteruit lijkt me.
Wat betreft het salarisverhaal, ik ga zelf op zoek naar een baan (bedoeling is dat er dit weekend een massa open sollicitaties de deur uit gaat), en niet vanuit de opleiding op zoek naar een stageplek oid. De huur moet betaald worden, ik ga dit weekend ook even op een rijtje zetten wat ik aan minimum inkomen nodig heb. Dus oftewel een baan in het onderwijs waar ik van rondkom, of naast studie toch blijven werken in huidige functie en stageplek vinden. Veel meer opties zijn er niet, best simpel eigenlijk.
Ik geloof in ervoor gaan als je iets graag wilt, ook al zijn er een berg obstakels en beren op de weg, sommige die je bij vertrek nog niet eens kunt zien. En mocht er een onoverkomelijk probleem zijn, komt er een nieuw Plan.
Bovenstaande mist een hoop details en nuances en overwegingen en redenen waarom ik bepaalde keuzes heb gemaakt, maar ik doe niet zomaar iets. En ik vind het supertof dat jullie meedenken en jullie ervaringen delen.

This heart gets stronger, this skin gets thicker, this mouth gets louder (Danko Jones)
Oh a shiny squirrel in your pants!