Corona - hoe raakt het jou?

[Deleted User 2176]

Het begint me een beetje storen hoe sommige mensen over de corona-maatregelen praten. Vooral op social media is er heel veel 'blijf thuis en anders ben je een Slecht Persoon!'. 'Ik blijf thuis dus als jij iets ander doet dan fuck you!!' 'Als andere mensen voorkomen in je insta stories nou ik zie het hoor je bent SLECHT' 'Alle mensen die er naar uitkijken om op 1 juni op de terrasjes te zitten DOM MOOI NIET DAT IK DAT GA DOEN.' etc etc.

Bedenk hierbij wel het verschil tussen social media en de werkelijkheid. Op social media is men relatief anoniem en je ziet daar ook wel een soort van "strijd" om medestanders te krijgen. Het komt weinig voor dat ze in IRL precies hetzelfde reageren, want dan ben je immers veel minder anoniem.
Wat breken van de regels betreft, daar maakt praktisch iedereen zich wel schuldig aan. Meestal niet opzettelijk. Ik hoef maar te kijken hoe het in de winkels toegaat. Bij de ingang en bij de kassa houdt men zich meestal wel aan de anderhalvemeter regel, er staan daarvoor ook lijnen op de vloer. Maar in de winkel zelf, op de paden tussen de schappen, is men blijkbaar die regel ineens "vergeten"... Er iets van zeggen levert veelal commentaar op waaruit blijkt dat je beter kan zwijgen daarover

Wat het reizen met het openbaar vervoer betreft, ben ik benieuwd hoe dat zal gaan. Vanaf 1 juni zijn mondkapjes verplicht, maar het is duidelijk een politiek besluit geweest, want het RIVM gaf aan dat het geen zinvolle bijdrage levert in het voorkomen van covid-19 besmettingen. En nu al zijn er treinen stilgezet omdat er teveel mensen inzaten. Die moesten allemaal de trein uit en daarna moesten ze maar zelf zien hoe ze hun bestemming konden bereiken. Dat leverde begrijpelijk ook veel kritiek op de NS.

[Deleted User 178]

Mee eens hoor Voleuse. Heb dat ook tegen een vriendin van me gezegd die er bijna aan onder door ging. Leuk dat je dan geen corona krijgt. Maar niemand heeft er iets aan als je emotioneel helemaal ingestort bent. Zoek idd 1 of hooguit 2 mensen op en maak daar je tijdelijke knuffel familie van. Zelfs als je dan toch ziek zou worden is de schade te overzien. Maar goed, zo zie ik het.

[JJV]

Eens tippi.
Ik heb m'n secundaire relatie (zo voelt 't na een jaar nog steeds) al niet meer gezien sinds februari..
En iemand in de nabijheid die net van de chemo af is.. Nieuwe primaire relatie wordt 'm niet in deze tijden.

Gister even bijgebept met hapje in 't park met oud vriendin . Ieder eigen dekentje... En m'n eerste keer langer dan half uur buiten sinds maanden.

Moeilijk moeilijk.

[eireann]

Ik ben met rozetje heel veel buiten geweest, en ik ga ook vaker dan 1x pw naar de winkels.

Wel altijd zonder klachten en met voldoende afstand (zonder haast, en als t druk is kom ik wel terug).

Ik zit ook wel bij vrienden in de tuin op afstand, of zij bij mij

Ik vind dat ik me goed aan de regels houd, anderen vinden van niet.

[leonietje]

Ik werk nog gewoon in de winkel en ik praat de hele dag met vreemde mensen. Ik probeer daarom zo weinig mogelijk met mensen af te spreken buiten werk om. Ik heb afgelopen maand 1150 minuten naar mensen gebeld. Daar zijn de inkomende gesprekken niet in mee gerekend. Maar ik heb nu 3 keer in een bos gewandeld met verschillende vrienden. Maar al maanden niet echt geknuffeld. Geen handen gegeven geen schouderklopjes gegeven gekregen en ik merk dat we met collega's best vaak high fives gaven. Op het werk vraag ik klanten vaak of ze het nog volhouden en eigenlijk komt iedereen met het verhaal dat ze het moeilijk vinden. Ze excuseren zich bijna allemaal dat ze toch de keuze gemaakt hebben om naar de winkel te komen. Want/maar ze zitten al zo lang thuis. Ze worden allemaal gek thuis. Iedereen doet op zijn of haar manier zo zijn best. En ik maak als winkel medewerker denk ik wel een verschil. Ik kan chagrijnig lopen doen dat die mensen thuis hadden moeten blijven. Ik kan ook met ze praten en zorgen dat ze na hun uitje naar de winkel weer 3 weken zoveel mogelijk thuis blijven omdat ze ff contact met de buitenwereld hadden en het nu dus weer even vol kunnen houden.. en ja ik loop door alle contacten op het werk meer risico maar ik probeer zo veilig mogelijk te werken en van iedereen afstand te houden. En lukt dat een keer niet. Het zij zo!

[Ravelijne]

Niet echt een groot iets, maar het is wel raar om niet met de poes mee de spreekkamer in te mogen bij de dierenarts. Gisteravond hoorden we Poes 1 een paar keer heel hard ongelukkig mauwen, en toen we hem vonden naast de bank, lag hij op zijn zij en leek niet te kunnen opstaan. Ik dacht eerst dat hij zijn poot gebroken had, maar dat was het niet.

Ik ben echt blij dat Poes 1 zo ontzettend chill is èn dat onze dierenarts zo supertof is (echt iedereen die daar werkt) dat ik hem ook echt met een gerust hart met ze mee kon laten gaan. Maar als het ons stresskippetje Poes 2 was geweest die echt alleen ons vertrouwd, had ik daar wel met een knoop in mijn maag gezetend, denk ik.

Vandaag kregen we de uitslag van het bloedonderzoek en daaruit bleek geen stress op het hart, dus de meest waarschijnlijke oorzaak is een TIA, een bloedstolseltje. Met een beetje geluk was het een eenmalig iets en hoeven we ons verder geen zorgen te maken. We houden hem in de gaten en als er nog iets gebeurt, gaan we terug voor verder onderzoek. Met een jas aan, deze keer, want het was koud, buiten wachten in zo'n party tent...

[eireann]

Beterschap voor poes!

Mam gaat maandag weer naar huis, het kan niet oneindig duren en wie weet hoe lang corona nog een blijvertje is. Met de cijfers laag en met de verwachting dat er ook bij een evt tweede golf geen totale lockdown komt is nu een prima moment. (Deze week zijn er herrie verbouwingen in haar flat dus daarom blijft ze nog tot maandag )

Het was fijn dat het kon, maar ook fijn om het weer terug te draaien

[eireann]

Goed nieuws: https://www.loketgezondleven.nl/advies- ... ksualiteit

Beperkt knuffelen en sexen mag weer van het RIVM

[isara]

Ik heb anderhalve week geleden - jaja ik ben m’n tijd vooruit - besloten om als single een lover te ‘nemen’ (hehe). We hebben twee maanden gewacht, enkel gewandeld op afstand en toen besloten dat het klaar was. Ik ga verder geen contacten aan en hij ook niet anders dan met z’n partner.

Ik had al 50 dagen geen ander mens geknuffeld. Mijn mentale gezondheid doet er ook toe, en ik wil me niet door angst laten lijden. Ben blij dat dit vanuit de overheid wordt aangestipt.

[Daantje]

Ik zit op 69 (hihi) dagen sinds mijn laatste knuffel. En ik verbaas me erover hoe goed ik dat kan handelen. Ik denk dat ik me er gewoon in kan berusten inmiddels. Wat dat betreft heb ik echt wel wat geleerd van die Acceptance en Commitment therapie.

[Arno]

Ik zit inmiddels ook op 66 dagen zonder knuffel, en dat begint toch wel zwaar te wegen want de behoefte is nu toch wel groot. Ik heb onder voorbehoud wel een afspraak met mijn Domina/vriendin voor 9 juni, dus nu maar hopen en bidden dat het door kan gaan.

[Daantje]

Het lastigste vind ik eigenlijk nog mijn maaltijden telkens de hele week vooruit plannen. Vroeger deed ik 2 of 3 keer in de week boodschappen en at ik twee avonden in de week niet thuis. Nu probeer ik de boodschappen te beperken tot vrijdag- of zaterdag ochtend met de bedoeling om tot de volgende boodschappenronde alles in één keer in huis te halen. Ik maak ook echt boodschappenlijstjes en laat me niet meer in de super inspireren door de aanbiedingen, of een bepaalde groente die ik zie liggen. Dat vind ik wel lastig.

[Mack]

Die snap ik goed. Mijn normale manier van boodschappen doen bij de AH is ook van: "Oh dat is 35%, en dat, en die ..." en dan er nog iets bij om het compleet te maken.
Als je op die manier boodschappen doet is de AH helemaal niet zo duur. Maar dan ga je inderdaad iedere twee of drie dagen wat halen.

[Peter^]

want sindsdien leef ik in het grote niets. Ik kan nergens heen met mijn gevoelens want ben alleen en kom alleen buiten voor werk, boodschappen en het afval. Ik hou mij echt zoveel mogelijk aan de regels maar ik ga toch echt ook een keer wandelen anders word ik gek, hou dan wel afstand en zoek een rustige route uit. Verder heb ik dus alleen de contacten via telefoon en computer, maar dat ik dus wel heel karig. Maar ik ben verstandig en hou mij aan de regels,

Dat is ook mijn situatie en hoe ik erover denk. Ik heb wel nog één mogelijkheid waardoor ik nog wel lichamelijk contact met een vrouw kan hebben: Met mijn haptonome. Ik had toen ik weer bij haar kwam ruim 2 maanden geen contact meer gehad. En het had wel een impact op mij.
Het valt mensen op dat het hier op Ws rustiger is. Ik merk dat het ook op andere (kink) sociale media rustiger is. Ik werk nu verplicht constant thuis. Vaak urenlang overleg met collega's via videobellen, grote vermenging van privé- en werkactiviteiten. Alle constante veranderingen in regels en hoe daarmee wordt omgegaan. Ik ben 's gewoon te moe om ook nog achter pc te gaan zitten. (vanavond is een uitzondering).

Wat bdsm activiteiten betreft: Ik merk dat er groepen mensen zijn waarvan het lijkt alsof ze de grenzen van wat wel/niet mag aan het opzoeken zijn. Mensen die bijvoorbeeld een ropemeeting voor stellen gaan organiseren. Wat doet dat met mij? Behalve het feit dat ze de grenzen opzoeken ook vergroting van mijn frustratie dat ik geen partner heb met wie ik kan bdsm' en.

[Deleted User 2176]

Wat betreft de dagelijkse boodschappen, dat is bij mij onveranderd gebleven. Bijna dagelijks naar de winkel om boodschappen te halen en het kost mij geen enkele moeite om alleen dat te halen wat ik nodig heb. Ben kennelijk niet zo gevoelig voor aanbiedingen. Natuurlijk speelt ook mee dat er hier drie supermarkten in de directe omgeving zitten, hooguit 10 minuten lopen. Hey, en ik ben dan even buitenshuis
En ben het inmiddels gewend dat je bij de ingang in de rij moet staan en dat je ook voor 1 artikel met een winkelwagentje door de winkel moet sjeezen.

Wat bdsm activiteiten betreft: Ik merk dat er groepen mensen zijn waarvan het lijkt alsof ze de grenzen van wat wel/niet mag aan het opzoeken zijn. Mensen die bijvoorbeeld een ropemeeting voor stellen gaan organiseren. Wat doet dat met mij? Behalve het feit dat ze de grenzen opzoeken ook vergroting van mijn frustratie dat ik geen partner heb met wie ik kan bdsm' en.

Heel herkenbaar, vooral die frustratie.
Maar ook geen idee hebben wanneer er weer munches en meetings gehouden gaan worden. Dus ook niks om naar uit te zien.