Bij religieuze scenes zou je inderdaad heel goed kunnen denken aan een non die zichzelf bevredigd met een kruisbeeld, of een priester die zich in een biechtstoel te buiten gaat aan masturbatieterwijl een van zijn biechtelingen onzedelijkheden opbiecht.
Een veel gezien kenmerk van religieuze scenes is dat iets dat ' sacraal', ' heilig' of ' onaanraakbaar' wordt geacht, geschonden wordt. Da's namelijk taboe, en wat taboe is, kan dan weer opwindend zijn

Voor wie 't gelezen heeft: denk aan de 120 dagen van Sodom van De Sade.. Of Justine. Daarin zijn de katholieke priesters de grootste vuilbakken (ik vond dat zelf wat smakeloos, overigens, al kreeg ik van de rest van De Sade's verzinselen ook geen honger).
Da's dus fundamenteel anders dan een inwijdingsritueel, waarbij juist geprobeerd wordt om een sacraal moment te scheppen zonder dat daar perse religie aan te pas komt.
Andere opmerkingen: veel BDSM-protocol heeft ook wel rituele kenmerken in zich (denk aan Gor, dat stikt ervan). Maar ook een bondage-sessie kun je, als je wilt, zien als een liminaal moment waarin de bunny ten tijde van het vastbinden een object wordt voor de rigger. De rigger vormt de bunny naar zijn wensen en inzicht, en de bunny keert pas terug als mens (wederom: dood en wedergeboorte) als de touwen langzaam los komen. En er zijn vast nog wel meer spelvormen die je op ene dergelijke manier kunt omschrijven.. Wat dacht je van het ritueel van het omdoen van een collar aan het begin van het spel, en hem afdoen aan het einde? Offe.. rozenceremonies?
Hm.. Eigenlijk moet ik hier ns wat meer over schrijven.. Rituelen + liminale ervaringen zijn cool
